کارت‌های هوشمند کارت‌هایی هستند که روی آن‌ها مدار مجتمع نصب شده و می‌توان از آن‌ها به جای کارت اعتباری و کارت پول یا سیستم‌های تشخیص هویت و در بسیاری از موارد دیگر استفاده کرد. در تعریفی گسترده‌تر کارت بهادار می‌تواند یک کارت هوشمند با یک تراشه یا یک کارت پلاستیکی با نوار مغناطیسی برای ثبت اطلاعات توازن وجه ‌باشد. تفاوت عمده این دو نوع کارت در این است که کارت هوشمند یک پردازنده دارد و می‌تواند حجم زیادی از اطلاعات را در خود ذخیره کند. همچنین دستگاه کارت‌خوانی که برای کارت هوشمند استفاده می‌شود با کارت‌خوان مغناطیسی تفاوت دارد زیرا کارت هوشمند دارای پردازشگر است. کارت‌های بهادار عمومی دربرگیرنده کارت تلفن، مترو و کارت اتوبوس هستند. بسیاری از مردم از دو واژه کارت بهادار و کارت هوشمند برای این نوع کارت استفاده می‌کنند. در ایران مردم با نمونه‌هایی از کارت‌های هوشمند از قبیل کارت سوخت، مترو، کارت اتوبوس شهری و پارک‌متر آشنا هستند.