همراه با سقراط ، افلاطون ، ارسطو و ارد بزرگ

[فلفل نمك]

سقراط : نمی توانم چیزی به دیگران بیاموزم ؛ فقط می توانم وادارشان کنم که بیندیشند .

افلاطون : ملتی نمی‌تواند قوی گردد مگر آنکه به خدا معتقد باشد. یک قدرت کیهانی ساده یا یک علت العلل یا یک «پویش حیاتی» مادام که یک «شخص» نباشد نمی‌تواند منبع امید و رنج و فداکاری باشد؛ و نمی‌توان گفت به دلهای مضطرب و نگران تسلی ببخشد و نا امیدان و مأیوسان را تشجیع و ترغیب کند.

ارسطو : تجربه میوه ای است که آن را نمی چینند مگر پس از گندیدن.

ارد بزرگ : برای پویایی و پیشرفت، گام نخست از پشت درهای بسته برداشته می شود .

[فلفل نمك]

سقراط : باید بخوری تا زنده باشی ، نه آنکه زنده باشی تا بخوری .

افلاطون : کسی که نمی داند ازکجا آمده است و به کجامی رود و آن هدف والای زندگی اش که می بایدخود را برای وصول به آن به تکاپو بیندازد، چیست ،منکرخویشتن است .

ارسطو : در زندگی وقتی کاری برای انجام یا چیزی برای عشق ورزیدن یا بارقه ای برای امیدوار بودن داشتید ، آن گاه بدانید فرد شادی خواهید بود .

ارد بزرگ : اگر بر ساماندهی نیروهای خود توانا نباشیم ، دیگران سرنوشتمان را می سازن

[فلفل نمك]

---

سقراط : کسی که دارای عزمی راسخ است ،جهان را مطابق میل خویش عوض می کند .

افلاطون : با سرانگشت عشق هر کسی شاعر می شود .

ارسطو : خردمند هر آنچه را که می داند نمی گوید و هر آنچه را که بگوید می داند.

ارد بزرگ : دشمن ابزار نابود ساختن آدمی را ، در درون سرای او جست و جو می کند .

[فلفل نمك]

---

سقراط : برای دوست خود یک دفعه تمام محبت خود را ظاهر مکن زیرا هر وقت اندکی تغییری مشاهده کرد تو را دشمن می دارد .

افلاطون : آغاز هر کار مهمترین قسمت آن است .

ارسطو : حرکت، کمال شیء بالقوه است از آن حیث که بالقوه است.

ارد بزرگ : هدف ما باید دارای شور و برانگیختگی باشد . آرمانی که آدمی را به وجد نیاورد ، کسالت بار و خسته کننده است

[فلفل نمك]

--

سقراط : هیچ بیماری آسیب زا تر از دوری از عدالت نیست و مهمترین پایه عدالت چیزی نیست جز اطاعت از قوانین، و با تحقیق بیشتر به نظر می رسد که سودمندی یا عدم سودمندی قوانین آنقدر اهمیت ندارد که خود اطاعت از قوانین دارای اهمیت است. چراکه اگر سرپیچی از قوانین آتن بین همه مردم رواج یابد، جامعه تباه می شود و نظام زندگی مردم دستخوش هرج و مرج و آشوب خواهد شد.

افلاطون : بی صبری شخص را از هیچ رنجی نمی رهاند بلکه درد جدیدی برای از پا درآوردن شخص بوجود می آورد.

ارسطو : یادگیری و آموزش در ایام خوشبختی مانند زیور و در ایام ناملایمات مانند پناهگاه است.

ارد بزرگ : اگر جانت در خطر بود بجای پنهان شدن بکوش همگان را از گرفتاری خویش آگاه سازی .

[فلفل نمك]

5---

سقراط : من همان کار مادرم را می کنم. این حقایقی که من می گویم ، در ذهن شما هست ، من کمک می کنم که شما این نوزادهای موجود در زهدان ذهن خودتان را به دنیا بیاورید .

افلاطون : دانایان حرف می زنند چون چیزی برای گفتن دارند . احمق ها حرف می زنند چون باید چیزی بگویند .

ارسطو : مزیت باسوادان بر بی سوادان همانند برتری زندگان بر مردگان است.

ارد بزرگ : هنرمند و نویسنده مزدور ، از هر کشنده ای زیانبارتر است .

[فلفل نمك]

---

سقراط : برای اینکه جامعه یی را از لحاظ اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بسنجید وضعیت موسیقی آن را بررسی کنید. پس هر چه سطح موسیقی در جامعه پایین تر باشد وضعیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مردم هم پایین تر است.

افلاطون : نیرومندترین مردم کسی است که خشم خویش نگه دارد.

ارسطو : در امور سیاست نباید فقط متخصصان ابراز نظر کنند ، شهروندان عادی نیز می تواند به مسائل سیاسی به پردازند. امر سیاست درست مانند منتقدان ادبیات است که با وجود اینکه این افراد خود نویسنده نیستند اما قادر به نقد آثار ادبی می باشند.

ارد بزرگ : اسطوره ها زاینده اند ! آنان برای فرزندان سرزمین خویش همواره امید به ارمغان می آورند .

[فلفل نمك]

27---

سقراط : زندگی وقتی ارزش زیستن دارد که خودم بتوانم گام به گام بگویم خودم آزمودم و به این نکته رسیدم و بر مقتضای این نکته سیروسلوک می کنم.

افلاطون : هرچیز را نگهبان بیشتر بود،استوارتر گردد ،مگر راز که نگهدار آن هرچند زیاد باشد آشکارتر گردد .

ارسطو : انسان، دنیایی از عجایب است .

ارد بزرگ : عشق همچون توفان سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروری روزافزون می گردد

[فلفل نمك]

---

سقراط : آن قدر بر مال دنیا حریص مباش که از مفقود شدنش اندوهناک شوی .

افلاطون : اگر جوانان این گفته ها را باور کنند و به توصیف های سزاوار شان فرمانروایان نیست بخندند چگونه می توان از آنها که بشری بیش نیستند، انتظار داشت که آن کار ها را در خور شان خود ندانند و اگر روزی همین سخن ها را بر زبان آورند، یا مرتکب همان کار ها شوند، خود را نکوهش کنند . جوانان به خنده نیز نباید اشتیاق بیش از اندازه نشان دهند زیرا خنده زیاد همواره عکس العمل خشونت بار و تشویش و اضطراب مفرطی در پی دارد. از این رو پسندیده نیست که شاعران، مردان بزرگ را در حالی مجسم سازند که از خنده بی اختیار شده اند، چه رسد به اینکه خدایان را در چنان حالی نشان دهند.

ارسطو : فضیلت انسان در نگهداشتن حد وسط میان افراط و تفریط است .

ارد بزرگ : مدیران پر حرف ، وقتی برای عمل ندارند.

[فلفل نمك]

---

سقراط : انسان از وقتی آغاز به فیلسوف شدن می کند که این دو شعار را شعار زندگی اش قرار بدهد: اولاً اینکه «خود را بشناس» و دوم اینکه «زندگی نیازموده را نباید زیست».

افلاطون : به خود ِ خویش بازگرد و در خویشتن بنگر . و اگر ببینی که زیبا نیستی ؛ همان کن که پیکر تراشان با پیکر می کنند . هر چه زیادی است بتراش و دور بیانداز . اینجا را صاف کن و آنجا را جلا بده . کج را راست کن و سایه را روشن ساز و ... از کار خسته مشو .

ارسطو : کارهای تکراری ما نشانه شخصیت ماست .

ارد بزرگ : کسی که همسر و کودک خویش را رها می کند ، در پی خفت ابدیست .