دوره بيماري هاري به چهار مرحله تقسيم مي شود:

1. مرحله نهفتگي

اين مرحله به طور معمول در انسان 15روز تا3ماه و بهطور متوسط 1تا2 ماه به طول مي انجامد. ولي از چند روز تا بيش از3ماه حتي تا چند سال هم مشاهده شده است . طول دوره نهفتگي به شدت زخم تعداد جراحت و محل انها بستگي دارد به نحوي كه گاز گرفتن صورت زودتر موجب بروز علائم بيماري مي شود سوش ويروس الوده كننده همچنين سن وگاز گرفتن از روي لباس يا وسايل حفاظتي نيز در طول دوره نهفتگي تاثير دارد . البته بايد در نظر داشت در برخي موارد طولاني بودن دوره نهفتگي هاري ممكن است سبب فرا موشي و گزارش غلط از تاريخ دقيق گاز گرفتن شود.همچنين به دليل تعدد وشدت زخم هاي ايجاد شده در كودكان نسبت به بزرگسالان و در نتيجه ورود ويروس هاي بيشتر به بدن انان طول دوره نهفتگي ممكن است كوتاه تر باشد.

2. مرحله بروز علائم اوليه

اين مرحله به طور معمول 4-1 روز حداكثر به طول مي انجامد و در پايان دوره نهفتگي ويروس هاري به محل اتصال عصب و عضله يا انتهاي اعصاب حركتي سطحي نفوذ كرده وبه طرف نخاع سيستم اعصاب مركزي حركت مي كند. در زمان اشكار شدن علائم ويروس هاري را مي توان با عيار بالا در سيستم اعصاب مركزي يافت . علائم اوليه غير اختصاصي هاري عبارتند از تب لرز خستگي سردرد ضعف و درد عضلاني بي اشتهايي اشكال در بلع حالت تهوع و استفراغ سرگيجه دردهاي شكم واسهال گلودرد تنگي نفس سرفه خشك نگراني و ترس تحريك پذيري و عصبي بودن .

علايم بسيار اختصاصي اين مرحله عبارتند از : علايم موضعي در محل گاز گرفتن شامل سوزش گز گز و مور مور (در50 تا 80 در صد بيماران) اين علايم در مسير عصب حسي عضو گاز گرفته شده نيز به علت تكثير ويروس در ريشه خلفي عصب حسي بروز مي كند

3. مرحله حاد عصبي

اين مرحله احتمالا بسته سوش ويروس به دو شكل ظاهر مي شود:

الف)شكل تحريكي يا خشمگين: علايم فعاليت حركتي شديد شامل دويدن و دست وپا زدن تحريك پذيري و عدم آرامش ، توهم، نگراني و هيجان مشخصه اين شكل بيماري است. ترس از آب علامتي است كه در اين شكل در بيشتر موارد ديده مي شود و موجب انقباض ها ي ديا فراگم و عضله هاي تنفسي مي شود . همچنين نسيم ملايم نور شديد صداي بلند و لمس كردن ممكن است موجب تحريك پذيري و انقباض عضله هاي حنجره وحلق و ساير عضله هاي تنفسي مي شود. افزايش ترشح بزاق و اختلال در بلع موجب شكل مشخص بيماري هاري مي شود . خواب آلودگي، توهم، حالت تهاجم انقباض هاي عضلاني ، علايم مننژيت تشنج و فلج موضعي به سرعت ظاهر مي شود . اختلال هاي خلقي دورهاي ايجاد مي شود و با پيشرفت بيماري تا زماني كه بيماري وارد كما شود دوره هاي سلامت كوتاه مي شود . در معاينه درجه حرارت بدن ممكن است بيش از c6/40 باشد اختلال سيستم عصبي اتونوم شامل گشاد شدن نا منظم مردمك افزايش ترشح اشك بزاق تعرق و كاهش فشار خون وضعيتي است. همچنين شواهد فلج اعصاب حركتي فوقاني شامل ضعف افزايش واكنش تا ندون هاي عمقي و واكنش كف پايي (با بنسكي) مثبت وجود داشته، فلج تارهاي صوتي نيز شايع است . دوبيني، فلج عضلات صورت و نوريت عصب اپتيك نيز مشاهده مي شود.افزايش تعداد تنفس وحتي آپنه ديده مي شود . اختلال ريتم قلب شايع بوده و به خصوص تا كاري فوق بطني و برداي كاري به دليل فعاليت پايه هاي مغز يا ميو كارديت اتفاق مي افتد. در اكثر موارد بيماران طي يك تا دو هفته دچار كما شده و با وجود مراقبت هاي شديد به دليل نارسانايي تنفسي يا كلاپس قلبي عروقي فوت مي كنند.

ب) شكل ساكت يا فلجي : دوره بيماري دراين شكل به طور معمول طولاني تر از هاري خشمگين است . شكل فلجي كمتر شايع است . (20در صد موارد) مهم تر اين كه در اغلب موارد تشخيص داده نمي شود وبرعكس فرم هيجاني ترس از اب و نسيم وافزايش فعاليت يا تشنج به طور معمول وجود ندارد.

علائم اين شكل عبارت اند از : ضعف در اندام گاز گرفته شده و به تدريج در ساير اعضا و عضله هاي صورت در اوايل اين مرحله كاهش هوشياري واختلال در حس فلج پايين رونده مشابه پلي نوروپاتي التهابي حاد يا فلج چهار عضو به طور قرينه نشانه هاي مننژه ممكن است اتفاق افتد و در نهايت بيمار دچار خواب الودگي و كما مي شود . گاهي بيمار به شكل هيجاني تغيير مي يابد.

4. مرحله كما و مرگ

در نهايت، ابتلا به بيماري هاري به مرحله كما مي رسد و بيمار به علت نارسايي و اپنه يا كلاپس قلبي و عروقي مي ميرد.

از شروع علائم باليني تا مرگ به صورت متوسط 4تا7روز طول مي كشد.در موارد نادر با مراقبت هاي شديد از بيماران طول عمر بيشتر مي شود .

ولي عوارض ديررس شامل ترشح ناكافي هورمون انتي ديورتيك ديابت بي مزه اختلال در ريتم قلبي ،عدم استحكام عروقي، سندرم نارسايي تنفسي بالغين خونريزي گوارشي، كاهش پلاكت ها و ايلئوس پاراليتيك ايجاد مي شود.