در ميان ســـــالي خدايا ، من جواني كرده ام
حسرتي دارم به دل ،كي زنده گاني كرده ام؟

پيش از ين من بودم و دل، در گذار ‌ ِ لحظه ها
كي توانم گفتن اين را : من جواني كرده ام؟

در گلســـتاني كه پنــدارم ، كويري بود و بس
عـــمر را بيهوده بي گل، باغــــــباني كرده ام

جفت پروازم دلي ،بي بال و پر، اما چه سـود
من به ياوه، سالها روزي رســــــاني كرده ام

پاي در گِل ،مانده درجنــــگ ِميانِ عقل و دل
كودكــــانه با جنــــــون،پا درميـــاني كرده ام

بســـكه با روياي فرتوتم ،ترا تنــــــــديس وار
ساختم ، گفتــــند :دل را من رواني كرده ام

حسرت ِجنّــت مكاني بود ، هـــــــمراه بشر
ليك جنّــت را ببين ، من اين جهاني كرده ام

گفت سر:مويم سپيد و ،شرم دارم از تو دل
با جواني هاي تو ،من ، ناتوانــي كــــرده ام