خوش بنشين در بر ِ اين دلِ بي كينه درد
آتش ِ بنهفتــــه شو ،در دل ِاين سينه درد

بانگ بر آمد به ما ، رنجــــــــــه مداريد دل
خورده به پيــــــــشاني ،ِمردم پيشنه درد

در سده ها ماندني ،عشق به هـمراه درد
بر همه دوران ِ ما ،گشـــــت سفالينه درد

شاهد دور شباب ،رفته به نســــيان و زود
آنچه به من رخ نمود ،پير در آئيــــــــنه درد

خشت ابد را فلك ، هـــــــم زازل كج نهاد
خانهءامسال و هـــــــم ، خانهء پارينه درد

ما همه بازيــچه چون،گوي به مـيدان دهر
حاصل ِ عمر ِ شه و ،صاحب ِ پشمينه درد

كنج ِدل ِبلـهوس ، عشـق ِ نباشــــد نهان
بر دل ِهر عاشقي هست چو گنجينه درد

هر كه در آئين ِ درد ، ديد نشاني زمــــهر
ميشود ايام ِ او ،خالي ز آديــــــــــنه درد

آب زدم راه را،تاكه خوش آئـــــــي به دل
خوش بنشين در برِ اين دل ِ بي كينه درد