جوشكاری اصطكاكی

[.::MOBIN::.]

جوشكاری اصطكاكی به طور كلی به دو دسته تقسیم می شود:
الف) جوشكاری اصطكاكی لحظه ای Inertia friction
ب) جوشكاری اصطكاكی مداوم Continuous drive friction
البته امروز روش های پیشرفته كه تركیبی از دو تكنیك بالاست به كار می رود هر دو نوع جوشكاری می تواند بدون توقف و به طور كامل به صورت ماشینی انجام شود و می توان پارامترهای عملیاتی را از قبل برنامه ریزی نمود.
جوشكاری اصطكاكی لحظه ای:
فرم لحظه ای جوشكاری اصطكاكی چرخشی شامل یك قطعه كار گیرداده شده به یك سه نظام متصل به چرخ دوار سنگین می باشد سرعت چرخش چرخ دوار به وسیله جوش های آزمایشی و استاندارد و یا از طریق فرمول های در دسترس بدست می آید. بعد از رسیدن به سرعت موردنیاز چرخ دوار از موتورها جدا می شود و قطعه كار در حال چرخش تحت نیروی فشاری به قطعه كار ساكن متصل می شود. با تماس دو سطح انرژی جنبشی چرخ دوار از طریق اصطكاك به حرارت تبدیل می شود و به محض اینكه سرعت كاهش یافت گرمای تولیدی در سطوح هم كاهش می یابد و بجای آن گرما از طریق رسانش در قطعات پراكنده می شود با افزایش سطح مقطع تماس گشتاور در جهت مخالف شروع به افزایش می كند و سبب توقف ناگهانی حركت دورانی چرخ دوار می شود و جوش در حالت جامد تشكیل می گردد در این مرحله یك نیروی اضافی باعث افزایش سطح مقطع اتصال شده و كیفیت خواص مكانیكی جوش را بهبود می بخشد، انرژی موردنیاز برای یك عملیات به اندازه، شكل، وزن قطعه و سرعت چرخش چرخ دوار بستگی خواهد داشت اثر انرژی كل چرخ دوار، نیرو، سرعت بر الگوی گرمایی ایجاد شده در سطوح اتصال در شكل 1 نشان داده شده است.