نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 10

موضوع: معاملات آتی در بورس یعنی چه؟

  1. #1

    Icon17 معاملات آتی در بورس یعنی چه؟

    معاملات آتی در بورس یعنی چه؟


    فهرست

    - مقدمه
    - قرارداد آتی
    - تسويه قرارداد آتی
    - تحويل قرارداد آتی
    - فرصتهای سودآور معاملات آتی
    - چرا قرارداد آتی در بورس معامله می شود
    1. اهرم مالی
    2. فراوانی انجام معاملات و سرعت نقد شدن
    3. شفافيت
    4. انسجام و يکپارچگی مالی
    - انواع معامله گران در بازار آتی
    . معامله گران عمومی
    . معامله گران اصلی و حرفه ای
    . معامله گران انحصاری
    - بازارسازان
    - معامله گران چگونه معامله می کنند
    1. معامله گران ريزه خوار
    2. معامله گران يکروزه
    3. معامله گران طولانی مدت
    - معامله گران چگونه به بازار دست می يابند
    - ريشه شناسی و ساز و کار بازار آتی
    - ماههای قرارداد
    - مفهوم تغيير قيمت در قرارداد آتی
    - حجم در معاملات آتی
    - قراردادهای باز تعيين تکليف نشده
    - مسير سفارش معامله آتی
    - انواع سفارشات
    1. سفارش به قيمت روز بازار
    2. سفارش به قيمت محدود
    3. سفارش با قيمت مقطوع
    - دوره سفارش
    - اجرای سفارشات با قيد فوريت
    - سفارش در لحظات آخر روز
    - موقعيت معاملاتی افراد و محدودههای قيمت
    - کاربرد تجزيه و تحليل نموداری برای پيش بينی قيمتـها
    - کاربرد تجزيه و تحليل نموداری در پيش بينی قيمتها
    - شکل بندیهای نمودار
    - ميانگين متحرک
    - مفهوم حجم و قرارداد های باز در بازار
    - رهنمودهای معاملات آتی
    - چه چيزهای مفيدی می تواند بعنوان راهنمای معامله گر باشد
    1. خريد به قيمت ارزان و فروش به قيمت بالا
    2. برآورد ميزان درست حساب معاملات آتی
    3. تعيين و تنظيم ويژگی های ريسک
    4. قراردادهای آتی مناسب را انتخاب کن
    الف. نوسان قيمت
    ب. قدرت نقد شوندگی
    ج. اندازه هر قرارداد
    ه. سپرده ها
    5. تنوع طلبی در معاملات
    6. برنامه ريزی معاملات آتی
    7. تحمل در معامله
    8. شروع معامله آتی بصورت مجازی
    9. انتخاب يک کارگزار شايسته
    - مديريت نمودن حرفه ای پول

  2. #2

    پیش فرض

    قرارداد آتی چیست؟

    قرارداد آتی قانوناً توافق نامه ای است دارای حد و مرز معینی و برای خرید یا فروش یک کالا یا ابزار مالی برای زمانی در آینده با قیمتی توافق شده هنگام امضای قرارداد می باشد، گرچه بندرت تحویل واقعی کالای مورد معامله انجام می شود.
    بر طبق مشخصات کالای تحویلی قرارداد آتی باید دارای استاندارد کیفیت، کمیت، زمان تحویل و محل تحویل باشد تنها متغیر در معاملات آتی قیمت است که در مرحله معامله کشف می شود.
    بعنوان مثال چنانچه کارگزاری یک قرارداد آتی مس برای خرداد ماه 1385 را خریداری نماید یعنی او پذیرفته که 1000 کیلو مس برای تحویل در ماه خرداد منعقد نموده و کیفیت مس مورد قرارداد نیز استاندارد بوده و تمام قراردادهای مس خردادماه نشان دهنده یکسان بودن کیفیت مس در آن دوره می باشد.


    تسویه قرارداد آتی (Offset)

    بدلیل استاندارد بودن قراردادهای آتی چنین قراردادهایی توانایی بسیار زیادی در سازو کار معاملاتی دارند زیرا در قراردادهای آتی بدلیل استاندارد بودن فروشندگان و خریداران می توانند یک قرارداد آتی را با قرارداد دیگری تعویض نموده و تعهدات خود را در قبال تحویل یک کالا، یک ابزار مشتقه تسویه نمایند.
    تسویه قرارداد در معاملات آتی یعنی اتخاذ یک موقعیت معاملاتی مخالف یا معادل معامله آتی اولیه توسط معامله گر می باشد.
    برای مثال چنانچه معامله گری یک قرارداد مس برای خردادماه خریداری نماید، او باید قبل از تاریخ انقضای قرارداد که زمان تحویل کالاست، آنرا بفروش برساند.


    تحویل قرارداد آتی

    گاهی اوقات معامله گران آتی حتی با خرید یک قرارداد وارد معامله میشوند، گرچه لازم است معامله گران توان تحویل را داشته و قیمتهای نقدی و آتی را به نوعی به هم متصل نمایند. در واقع معاملات آتی بندرت به تحویل منجر شده و نتیجتاً نباید نگران تحویل کالا باشیم و چنانچه قرار باشد قرارداد منجر به تحویل شود، شروع آن از اولین روز ماه تحویل قابل اجراست و قدیمی ترین قرارداد خرید با قرارداد فروش مبادله خواهند شد.
    نوعاً قراردادهای آتی فرایند تسویه نقدی را به تحویل کالا ترجیح می دهند، برای مثال چنانچه معامله گری در بورس فلزات یک قرارداد یا موقعیت خرید / فروش را تا انقضای مهلت قرارداد نزد خود نگه دارد طبیعی است که سود یا زیان نهایی بر اساس قرارداد فوق و براساس اختلاف قیمت روز ورود او به معامله و روز تسویه قرارداد شامل او خواهد شد.
    گرچه اکثر معامله گران آتی ها قراردادهای خود را تسویه مالی (عدم تحویل کالا) می نمایند ولی چنانچه قراردادی تسویه مالی نشود، شخص معامله گر باید آمادگی آنرا داشته باشد تا کالای مورد معامله را تحویل داده و خریدار نیز آنرا تحویل بگیرد.
    البته قراردادهای آتی در بیشتر کالاها نیاز به معامله گران فعالی در بورس دارد که قراردادها را تا موقع سررسید آنها نزد خود نگه دارند تا منجر به تحویل گردد و این مسئولیت تحویل کالا باعث خواهد شد که قیمتهای آتی ها انعکاسی از قیمت نقدی کالا باشد.


    فرصتهای سودآور معاملات آتی :

    شخص معامله گر در معاملات آتی تحت شرایط گوناگون می تواند سود ببرد . وقتی معامله گری قراردادی را می خرد به عمل او Long گفته میشود و چنانچه قیمتها پس از خرید او بالا رود او سود برده است، برعکس اگر معامله گری قراردادی را بفروشد به عمل او Short گفته میشود و چنانچه قیمتها پس از فروش او پایین بیاید، او سود برده است.
    اگر بدقت ملاحظه شود با داشتن موقعیت Short (یعنی کسی که حتی کالایی را نداشته باشد ولی بدلیل اعتباری که در بازار دارد، اقدام به فروش می نماید و در موقع مناسب آنرا تهیه نماید) آسانتر از وقتی است که یک معامله گر واقعاً به زحمت کالایی را فراهم کرده و در صدد فروش برآید و در آنصورت موقعیت این معامله گر تناسبی با بازار آتی ندارد زیرا کالا در دست اوست و او با ورود در بازار نقدی آنرا بفروش می رساند.
    __________________

  3. #3

    پیش فرض

    چرا قرارداد آتی در بورس معامله میشود؟
    به دلایل زیر قرارداد آتی معامله میشود:


    1) اهرم مالی (Leverage) :

    یکی از منافع کلیدی معامله در بازارهای آتی این است که چنین معاملاتی به معامله گر امکان انجام یک معامله با رقم بزرگی را با واریز مبلغ کمی سرمایه فراهم می نماید. با چنین عملی هم سود و هم زیان در بازار آتی وسیع تر نشان داده می شود، برای مثال چنانچه معامله گری یک قرارداد مس یک تنی از قرار هر کیلو 6500 تومان خریداری نماید مبلغ کل قرارداد 6.500.000 تومان می شود.
    مبلغ اولیه مورد نیاز برای معامله که حدوداً 7% مبلغ کل است را سپرده اولیه (Initial Margin) می نامند.
    بدلیل وجود و مفهوم سپرده اولیه مزایای اهرم مالی خود را نشان می دهد.
    فرد معامله گر بر اساس قیمت نهایی در هر روز معاملاتی، یک موقعیت باز(Open Position) دارد که در پایان روز یا بدهکار و یا بستانکار می باشد که معامله گر در صورت بدهکار شدن باید مابه التفاوت را به بورس پرداخت و در صورت بستانکار بودن از حساب خود برداشت می نماید که به این عمل به روز رساندن حساب معاملاتی (Market To Market) گفته می شود.
    بدنبال کاهش سپرده اولیه، موضوع سپرده ثابت (Maintenance Margin) مطرح می شود، بدین معنی که در صورت کاهش حساب موجودی معامله گر ناشی از ضرر وی در یک معامله، چنانچه موجودی وی از ودیعه سپرده ثابت نیز کمتر گردد او می بایست موجودی سپرده خود را در حد سپرده اولیه یعنی همان 7% شروع معامله واریز نماید و به این فرایند اصطلاحاً فراخوان حساب یا حساب فراخوانی (Margin Call) گفته می شود.



    2) فراوانی انجام معاملات و سرعت نقد شدن (Liquidity)

    دومین منفعت اساسی معامله آتی وجود سرعت و میعان داشتن معاملات، بدین معنی که معاملات وسیعی بدون وجود تغییرات زیاد قیمت را به همراه دارد.
    بازارهای روان، بازارهایی است که خریدار و فروشنده به سهولت با هم معامله نموده و به سرعت و با قیمت عادلانه با یکدیگر معامله می نمایند



    3) شفافیت:

    بسیاری از بازارهای آتی بعنوان بازار شفاف معاملاتی تلقی می شوند زیرا جریان سفارش و معامله در آنها روشن و عادلانه است هر معامله گر فرصت یکسانی با دیگران دارد.
    هرگاه سفارشی وارد بازار بورس می شود با بهترین قیمت موردنظر مشتری بدون توجه به مقدار سفارش تکمیل می گردد.
    با شروع معاملات الکترونیکی، شفافیت معاملاتی به درجه بالایی رسیده بگونه ای که تمام معاملات در سیستم رایانه ای در زمان صحیح خود مشاهده می شوند.
    از دیدگاه کلی، شفافیت باعث گردیده که تمام معامله گران در دسترسی به بازار از شرایط یکسانی برخوردار شوند.



    4) انسجام و یکپارچگی مالی

    هنگام سرمایه گذاری یک فرد در معاملات آتی این موضوع دارای اهمیت است که فرد مقابل او معامله مذکور را بپذیرد.
    بازارهای آتی از طریق سیستم خدمات پایاپای چنین اطمینانی را بعنوان انسجام معامله آتی ضمانت می کنند. بخش خدمات اتاق پایاپای به همراه شرکتهای عضو اتاق پایاپای تشکیل سیستم حمایتی از معاملات آتی را می دهند.
    یک طبقه از سیستم مذکور بعنوان سیستم خدماتی اتاق پایاپای عمل نموده و در برابر خریدار نقش فروشنده و در برابر فروشنده نقش خریدار را ایفاء می نماید.
    طبقه بعدی یعنی شرکتهای عضو اتاق پایاپای ضمانت خود را در برابر خریداران و فروشندگان که عضو شرکتهای مذکور نمی باشند را ایفاء می نمایند.
    کلیه شرکتها و افرادی که علاقه به عضویت در اتاق پایاپای ندارند لازم است که معاملات خود را از طریق یک شرکت عضو اتاق پایاپای که اینگونه معاملات را ضمانت می کند، انجام دهند.
    این رویه به همه شرکت کنندگان در بازار اجازه می دهد آسانتر به معامله خود خاتمه داده زیرا شرکتهای عضو اتاق پایاپای در معاملاتی که نقش ضمانت را ایفاء می نمایند، بخوبی عمل نموده حتی اگر طرف اصلی معامله نکول نماید.

  4. #4

    پیش فرض

    انواع معامله گران در بازار آتی


    معامله گران با تزریق نقدینگی به بازارهای آتی نقش حساسی را ایفاء می نمایند.
    در حالیکه معاملات آتی ابتدا به طوری طراحی شده است که به کمک هج کنندهها در مدیریت ریسک قیمت می شتابد، معهذا بدون حضور معامله گران و یا سرمایه گذاران (Speculators) که بازار آسان و روانی را برای خریداران و فروشندگان تهیه می نمایند، امکان عملی نخواهد داشت.
    سرمایه گذاران ریسک پذیر بعنوان فراهم کننده نقدینگی بازار باعث می شوند که اشخاص هج کننده (ریسک گریز) به سهولت در این بازار ورود و خروج نمایند.
    بطور خلاصه هج کننده ها و سرمایه گذاران دو دسته اصلی معامله گران آتی می باشند، هج کننده ها افرادی هستند که برای مدیریت و پوشش ریسک قیمت وارد بازار آتی می شوند، از آن طرف سرمایه گذاران، افرادی هستند که به انگیزه کسب سود وارد بازار آتی می شوند. به این ترتیب، سرمایه گذار با فرض ریسک بازار بعنوان عامل بالقوه کسب سود وارد معامله آتی می شود.
    معامله گران آتی به طرق دیگر نیز دسته بندی می شوند، برخی بعنوان معامله گران حرفه ای تمام وقت و برخی نیمه وقت و برخی در تالار و یا پشت صفحه کامپیوتر به معامله می پردازند.
    هریک از شرکت کنندگان در این بازار برای تسهیل چنین معامله ای نقش مهمی را ایفاء می نمایند.


    معامله گران عمومی:

    تعداد زیادی از سرمایه گذاران در بازار آتی را افرادی تشکیل می دهند که در تالار معاملات حضور نداشته و از طریق صندوقهای خصوصی وارد معامله می شوند به این گروه متنوع عموماً معامله گران خرده پا اطلاق می شود.
    با رشد و توسعه معاملات آتی یعنی از مرحله تالار تا بصورت الکترونیکی شدن مشتریان خرده پا نیز بعنوان نیروهای تأثیرگذار در معاملات آتی مطرح می باشند.
    بعلاوه امروزه معاملات آتی با تکیه بر کامپیوتر انواع متفاوتی از معامله گران را بوجود آورده است.



    معامله گران اصلی و حرفه ای (Local Trader) :

    سرمایه گذاران اصلی کسانی هستند که بعنوان معامله گر حرفه ای در تالار بورس ظاهر شده و برای خود معامله می کنند، این گونه معامله گران از هر نوع طیفهای اجتماعی می آیند و ارتباطات خود را از سطوح پایین شروع کرده و به سطوح بالای معاملاتی و کارگزاری ختم می نمایند.


    معامله گران انحصاری (Proprietary Traders) :

    چنین افرادی خارج از تالار بورس برای یک شرکت معتبر تجاری، بانکهای بازرگانی و اتاق های تجاری و معاملاتی بعنوان مرکز اصلی مالی فعالیت می نمایند.
    این گروه اهداف معاملاتی متفاوتی دارند، برخی بعنوان فعالیتهای سوداگرانه (Speculative) یعنی در وقتی که بازار در مسیر اهداف آنان حرکت می کند، وارد معامله می شوند. چنین معامله گران انحصاری چنانچه با خسارت روبرو شوند طبق سودی که برده اند، باید پرداخت نمایند.
    معامله گران دیگری وجود دارند که ریسک ها را مدیریت نموده، یعنی بصورت هجینگ و یا از مابه التفاوت بین بازارهای مختلف نقدی و آتی بهره می برند تا معامله خود را از افت و خیز قیمتها و یا تفاوتهای قیمت گذاری هنگام تعدیل حسابهای دریافت و پرداخت (Mark To Market) مصون نگه دارند.


    بازار سازان (Market Makers) :


    بازارسازان افرادی هستند که حرکت در معاملات آتی را با عمل خرید و فروش خود تسریع می نمایند. بازار سازان بطور فزاینده در بازارهای الکترونیکی این اطمینان را بوجود می آورند که کلیه معامله گران هر موقع مایل باشند می توانند قراردادهای آتی را خرید و فروش نمایند.
    سود بازارسازان از مابه التفاوت قیمت خرید و فروش حاصل میشود.
    __________________

  5. #5

    پیش فرض

    معامله گران چگونه معامله می کنند:
    معامله گران به سه دسته تقسیم می شوند:


    1) معامله گران ریزه خوار(Scalpers)

    چنین معامله گرانی در بورس و خارج از بورس در طی روز چندین بار با ارقام سنگین معامله نموده تا شاید سود اندکی را کسب نمایند.
    آنها تلاش می کنند خرید خود را در پایین ترین قیمت و فروش خود را به بالاترین قیمت در لحظه ها انجام داده و از بازار خارج شوند. این نوع معامله گران بندرت موقعیت معاملاتی خود را در طی یک شبانه روز حفظ می کنند و اغلب هیچگونه پیش بینی در خصوص سمت و جهت حرکت بازار در آینده را ندارند.
    معامله گران حرفه ای و بازارسازان اکثراً دارای چنین استراتژی بوده و همین امر باعث روانی و سرعت معاملات در بازار می شود.


    2) معامله گران یکروزه (Day Traders)

    معامله گران یکروزه تقریباً از این جهت شبیه به معامله گران ریزه خوار هستند که موقعیت معاملاتی خود را طی یک شبانه روز نگه نداشته و در طی روز در بازار فعال هستند.
    آنها هم در بورس و هم خارج از بورس معامله می کنند ولی تعداد معاملاتی که در یک روز انجام می دهند کمتر از معامله گران ریزه خوار است بطور معمول موقعیت معاملاتی خود را بیشتر از معامله گران ریزه خوار حفظ نموده و لزوم خرید و فروش را بر اساس پیش بینی وضع بازار در آینده انجام می دهند.
    معامله گران انحصاری، حرفه ای و معامله گران عمومی اغلب بنام معامله گران یکروزه نامیده میشوند.


    3) معامله گران طولانی مدت (Position Traders)

    چنین افرادی پس از معامله، موقعیت معاملاتی خود را پس از روزها، هفته ها یا حتی ماهها نگه می دارند.
    آنها به افت و خیز قیمتها در بازار توجه چندانی نداشته و بیشتر به روند دراز مدت بازار و نیروهای بازار توجه می کنند.
    در حقیقت معامله گران عمومی و انحصاری از این دسته محسوب می شوند.
    __________________

  6. #6

    پیش فرض

    معامله گران چگونه به بازار دست می یابند:

    هنگامی که تصمیم به معامله آتی گرفتید، لازم است راهبردی را انتخاب و درباره چگونگی انجام معاملات خود تصمیم بگیرید.
    اگر از بازار آتی ها اطلاع چندانی ندارید لازم است توسط فردی که از این بازار شناخت دارد آموزش دیده و استراتژیهای مختلف و اجرای معاملات را یاد بگیرید.
    افراد حرفه ای می توانند بشکل کارگزارانی که شناخت بازار و نحوه انجام معامله را می دانند به شما آموزش دهند.
    برخی کارگزاران بطور کامل از طریق جراید و نشریات مفاهیم عملیات انجام معاملات را توضیح داده و پیشنهادات مشخصی را درباره انجام معامله ابراز می دارند.
    شما می توانید در این زمینه با بورس فلزات تهران به آدرس Info@TME.ir مکاتبه کنید.
    وجود جایگزین دیگری در معاملات آتی عبارتست از صندوقهای مدیریت شده برای بازار آتی تا موقعیت معاملاتی برای فرد ایجاد نماید و سرمایه افراد همراه سرمایه دیگران بصورت یکجا جمع و معامله صورت می گیرد. با این روش جمعی و فزاینده یک نفر بعنوان مدیر صندوق از طرف آنها به معامله می پردازد.
    اکثر واحدهای کارگزاری حسابهای تحت مدیریت خود را اعلام می دارند تا افراد در صورت نیاز به معامله، وجه خود را به آن حساب واریز نمایند.


    ریشه شناسی و ساز و کار بازار آتی

    برای شناخت بازار آتی لازم است با مفاهیم اساسی و نحوه اجرای آن آشنا شویم، گرچه قوانین و مقررات بورسهای آتی در جهان با یکدیگر متفاوت هستند.


    ماههای قرارداد

    برای انجام معاملات آتی در بورس فلزات تهران برای ماههای مختلف از دو حرف اول آن ماه استفاده شده است، چنانچه مشتری اشتباهی در کد مربوطه بنماید قرارداد غلطی را انجام داده است.



    __________________________________________________ ___________________________________
    کدهای معاملاتی هر ماه

    __________________________________________________ ___________________________________
    ماه مورد معامله ماه + نام کالا نماد تعریف شده
    فروردین CU + FA CUFA
    اردیبهشت CU + OR CUOR
    خرداد CU + KH CUKH
    تیر CU + TI CUTI
    مرداد CU + MO CUMO
    شهریور CU + SH CUSH
    مهر CU + ME CUME
    آبان CU + AB CUAB
    آذر CU + AZ CUAZ
    دی CU + DE CUDE
    بهمن CU + BA CUBA
    اسفند cu+ es cues

  7. #7

    پیش فرض

    مفهوم تغییر قیمت در قرارداد آتی (Tick)

    بدیهی است که ارزش قراردادهای آتی باید شناخته شود و از این رهگذر سود یا زیان و نیز ورود و خروج در قیمت گذاری قرارداد آتی تعیین خواهد شد.
    هر قراداد آتی از حداقل افزایش که بنام میزان افزایش موسوم است، برخوردار می باشد. اصطلاح Tick Size یا ساده تر Tick مربوط به دستگاههای الکترونیکی قدیمی است که در تالار معاملات چنین دستگاههایی اطلاعات قیمت سهام را از تالار معاملات به نقاط دیگر منتقل می کرد و معامله گران لغت Tick یا تغییر را هنگامی استفاده می کنند که حرکت قیمت قرارداد یا میزان سود یا زیان خود را بیان کنند.اصطلاح دیگری که باید آموخته شود لغت ضریب تکاثر (Multiplier) است که ارزش هر تغییر قیمت را مشخص می کند و می توان ارزش حرکت روزانه قیمت را با ضرب نمودن این حرکت در تغییر قیمتها بصورت مضرب آن مشخص نمود.



    حجم ( volume ) در معاملات آتی

    علاوه بر قیمت، حجم قراردادها در معاملات آتی بعنوان یک رقم قابل ذکر می باشد.
    هر واحد حجم نمایانگر یک قرارداد معامله شده می باشد. هر گاه یک معامله گری قراردادی را خریداری نماید و معامله گر دیگری همان قرارداد را بفروشد برای ثبت چنین معامله ای گفته می شود جمعاً یک قرارداد معامله شده است:


    قراردادهای باز تعیین تکلیف نشده ( open interest )

    قراردادهای تعیین تکلیف نشده عبارتست از قراردادهایی است که در معاملات آتی هنوز مختومه نشده است یعنی نه نقداً تسویه شده و نه منجر به تحویل کالا شده است. به عبارتی به آن دسته از قراردادهای آتی که در پایان معامله تالار هنوز باز هستند، باز اطلاق می گردد. برای توضیح بیشتر فرض کنید: معامله گری 15 قرارداد آتی را خریداری می نماید و در همان روز قبل از پایان روز کاری 10 قرارداد آن را در بورس می فروشد لذا حجم معاملات او در آنروز 25 قرارداد بالغ می گردد چون او برای 5 قرارداد خود معامله معکوس انجام نداده، یعنی 5 قرارداد باید بفروشد که گفته می شود 5 قرارداد او معلق است یا offset نشده است.
    حجم معاملات و قراردادهای باز هر معامله گر بطور روزانه توسط بورس گزارش می شود و مبنای تعیین معامله بعدی او در بازار می شود.
    برای مثال چنانچه حرکت قیمت بازار بیشتر از حجم پایین معامله باشد برخی معامله گران آن را بعنوان حرکت مهم قیمت ارزیابی ننموده، بهر حال این حرکت قیمت در حجم بالای معاملات احتمال دارد نشانه روند مهمی در قیمت باشد.
    همچنین با ترکیب حجم و قرارداد باز چشم انداز جالبی در بازار ایجاد می شود. چنانچه تجربیات مرتبط با یک قرارداد حاکی از میزان کم معاملات باشد ولی دارای قراردادهای باز زیادی باشد حاکی از این است که معامله گران زیادی رغبت به ورود در چنین وضعیتی برای معامله دارند. دلیل آن عبارت است از اینکه هج کننده های تجاری تمایل دارند از چنین بازاری برای اهداف بلند مدت هجینگ استفاده نمایند یعنی عمل هج را انجام داده و آن را تا آنجا نگه می دارند که نیازی به ریسک قیمت در مقابل خود نداشته باشند. بر عکس آن یعنی چنانچه حجم بالا با قراردادهای باز با تعداد کم در بازار وجود داشته باشد علامت این است که در بازار فعالیت سرمایه گذاری و معاملاتی ( speculative ) زیادی وجود دارد به همین دلیل اکثر سرمایه گذاران ترجیح می دهند در خلال یک روز وارد معامله شوند و همان روز از معامله خارج شوند.

  8. #8

    پیش فرض

    مسیر سفارش معامله آتی
    بعنوان یک سرمایه گذار معامله آتی می بایست از طریق ثبت نام در یک شرکت اقدام نمود.


    انواع سفارشات:
    در اولین اقدام برای خرید یک قرارداد آتی (Go Long) یا فروش آن (Go Short) باید انواع سفارشات زیر را بشناسید:


    1) سفارش به قیمت روز بازار (Market Order)

    رایج ترین نوع سفارش در قراردادهای آتی سفارش فوق است، هنگامی که مشتری درخواست سفارش فوق را وارد سیستم می کند منظور او اجرای تعدادی از قراردادهایی است که مایل به خرید یا فروش در ماه تحویل خاص می باشد. نیازی نیست که مشتری قیمت معامله را مشخص کند زیرا در این نوع سفارش هدف او اجرای سفارش در اسرع وقت می باشد.
    هنگامی که سفارش وارد تالار معامله یا چنانچه سیستم الکترونیکی باشد از طریق سیستم رایانه ای وارد شود بر اساس آن، معامله با بهترین حالت خرید یا فروش انجام خواهد شد. سفارش بر اساس فوق به روشی سریع بر اساس قیمت روز بازار تکمیل می شود.



    2) سفارش به قیمت محدود(Limit Order)

    سفارش به قیمت محدود و معین، سفارشی است که قیمت از طرف متقاضی مشخص شود به عبارت دیگر معامله می بایست با قیمت مذکور یا بهتر از آن انجام شود.
    منفعت سفارش محدود این است که متقاضی بدترین قیمت یا محدوده قیمت را می داند و اگر سفارش اجرا شود متقاضی به آن دست خواهد یافت و احتمال اینکه قیمت بهتر از محدوده قیمت تعیین شده گردد نیز وجود دارد.
    ضرر و زیان چنین سفارشی این است که ممکن است سفارش با قیمت مورد انتظار متقاضی مطابقت ننماید یا اینکه امکان معامله با قیمت مورد نظر آن متقاضی وجود نداشته باشد.


    3) سفارش با قیمت مقطوع (Stop Order)

    طبق دستور متقاضی سفارش با قیمت مقطوع در بورس فقط وقتی قابل اجراست که قیمت مورد نظر وی اجرا شود و در آن هنگام سفارش وی بعنوان سفارش بازار تلقی می شود.
    برخی از سفارشات با قیمت مقطوع با سفارش جلوگیری از زیان (Stop Loss) نیز که هدف حمایت از سود آوری در معامله و محدود نمودن ضرر بوده، مترادف است.
    بسیاری از اوقات یک معامله گر سفارش با قیمت مقطوع را با این شرط درخواست می دهد که اگر بازار برخلاف موقعیت او حرکت کرد بطور طبیعی موقعیت معاملاتی خود را خاتمه داده و از ضرر بیشتر جلوگیری می نماید.
    پس سفارشات با قیمت مقطوع برای ورود به بازار قابل انجام است، تصور نمایید یک متقاضی انتظار دارد قیمت بازار روبه افزایش باشد اگر افزایش قیمت در یک اندازه معینی حرکت کند، در این حالت متقاضی درخواست خرید براساس مدل فوق را خواهد داد. مثلاً اگر قیمت کاتد مس در بورس فلزات هر کیلو 6500 تومان معامله می شد، متقاضی سفارش فروش خود را با قیمت 6540 تومان اعلام می نماید و اگر قیمت بازار به عدد فوق رسید مبنای سفارش فروش بازار (Market Order) می گردد.
    یک متغیر معاملاتی سفارش براساس قیمت مقطوع است در چنین سفارشی لازم است معامله دقیقاً براساس قیمت اعلام شده یا بهتر از آن انجام و یا در حال انتظار بماند تا قیمت معامله به سطح مورد نظر برسد. چنانچه قیمت بازار به سطح قیمت مقطوع نرسد، معامله انجام نخواهد شد.



    دوره سفارش

    علاوه بر انواع سفارشات معاملاتی مذکور، زمان اجرا شدن آنها نیز اهمیت دارد.
    اکثر سفارشات یک روزه هستند و فقط در طی رینگ معاملاتی یک روز معتبر بوده و در پایان روز اعتبار خود را از دست می دهند، به عبارت دیگر سفارشاتی از قبیل سفارش به قیمت باز (Open Order) یا سفارش تا اطلاع ثانوی (Good Till Cancel) سفارشاتی هستند که تا انقضای قرارداد و یا عدم ابطال آن توسط مشتری قابل معامله هستند.


    اجرای سفارشات با قید فوریت (Fill Or Kill)
    سفارشی است که به محض ارائه آن توسط متقاضی در صورت عدم اجرا باطل خواهد شد.


    سفارش در لحظات آخر روز (Market On Close)
    سفارشی است که در اواخر ساعات معاملات روزانه داده میشود.



    موقعیت معاملاتی افراد و محدودههای قیمت:
    به منظور دستیابی به یک بازار منظم، بورسهای آتی هم به موقعیت معاملاتی افراد و هم به محدوده قیمت توجه دارند.
    محدوده موقعیت معاملاتی یک سرمایه گذار منفرد در بازار آتی عبارتست از تعداد کل قراردادهایی که وی می تواند در دست داشته باشد.
    در حالیکه محدوده موقعیت معاملاتی در بازار آتی به سرمایه گذار(Speculator) برمی گردد موقعیت معاملاتی افراد هج کننده به موقعیت آنها در بازار کالایی مربوط می شود.
    محدوده های قیمت گاهی محدوده های معاملاتی روزانه نیز نامیده می شود و به معنی این است که حداکثر حد مجاز نوسان قیمت در قرارداد در یک روز را نشان می دهد.
    بعلاوه، محدوده قیمت در شروع ماه قرارداد که تحویل کالا در آن ماه انجام میشود، برداشته می شود معمولاً محدوده قیمت قبل از دو روز کاری شروع ماه قرارداد برداشته می شود و بسیاری از معامله گران موقعیتهای معاملاتی خود را قبل از مرحله تحویل مختومه می نمایند زیرا نوسان قیمت بیش از آنچه آنها تصور می کنند، اتفاق می افتد.



    کاربرد تجزیه و تحلیل نموداری برای پیش بینی قیمتها
    معامله گران بمنظور پیش بینی قیمت آتی دو روش بکار می برند. چنانچه معامله گری به دقت پیش بینی قیمت آینده را بنماید، طبیعی است که مشکلی را در بازار آتی پیدا نخواهد کرد.
    اگر معامله گری توانایی پیش بینی قیمتها را نداشته باشد افراد خبره ای هستند که آماده کمک به او می باشند.
    روشی که بنام تحلیل تکنیکی معروف است بر اساس اقتصاد بازار بوده و نیز تحت تأثیر اطلاعات عرضه و تقاضا می باشد.
    تحلیل تکنیکی در انواع بازار شامل بازار کشاورزی، مالی، سهام و فلزات کاربرد دارد.
    اکثر مراکز تحلیل تکنیکی به محض دریافت گزارشات کلیدی دولت، شروع به ارائه تحلیلهای خود می نمایند.
    اگر گزارشات رسمی مذکور مطابق با واقعیت انتظارات بازار باشد، تأثیر آن بر قیمتهای بازار حداقل خواهد بود و چنانچه آمارهای واقعی فاصله زیادی با انتظارات داشته باشد بازار پاسخ قیمتی خود را بطور شگفت انگیزی خواهد داد.
    روزهایی که گزارشات کلیدی ارائه می شوند بخاطر نتیجه نوسانات چشمگیر قیمت بعنوان فرصتهای معاملاتی واقعی نشان داده می شود جهت بهره برداری از این فرصتها باید مفهوم و اثرات بالقوه این گزارشات و نیز اولویت انتظارات بازار معاملات را درک نمود.
    برخی کارگزاران توانایی کمک به متقاضیان در بهره برداری و ارزیابی این گزارشات را دارند.
    نکته مهمی که باید بخاطر سپرد این استکه معمولاً نوسان قیمت در روزهایی که قیمتها تحت کنترل نباشند بیشتر است و معامله گر حتی اگر قصد معامله نداشته باشد باید ارزش تغییرات قیمت قراردادهای موجود در بازار را بداند.
    البته این اطلاعات می تواند بنفع یا بضرر معامله گر باشد بهرحال معامله گر باید تأثیر گزارشات اساسی و اتفاقات مهم را بر اساس اطلاعات تکنیکی بدون اینکه بخواهد معامله نماید را بداند.
    تجزیه و تحلیل نموداری مانند هر روش دیگر معاملاتی محدودیت خود را دارد. آمارهای کلیدی نیز می تواند غیر دقیق ارائه شده و نیز بر روی اطلاعات معامله گر موثر واقع شود.
    داده های جدید همیشه توسط بازار دخل و تصرف شده و باعث تغییرات قیمت می گردند.
    فرصتها پیش از آنکه زمان عکس العملی وجود داشته باشد مثل ابر می آیند و می روند.
    در حالیکه بخشی از اطلاعات ممکن است جهتی را نشانه روند، عوامل دیگری با هم یکی شده و قیمتها را به سمت دیگر خواهند برد.
    گرچه بطور وضوح پیش بینی قیمتهای آتی کاری پیچیده (Tricky Business) است ولی کلیه معامله گران با چنین چالشهایی روبرو هستند.
    بهتر است در بدو ورود به بازار آتی بر روی یک یا دو بازار معاملات آتی تمرکز نمود زیرا عوامل زیادی می تواند روی قیمت تأثیرگذار باشد، بدین طریق معامله گر با محدود نمودن تلاشهایش قادر خواهد بود تحلیل بنیادی یا تکنیکی بیشتر را بعنوان وظیفه ای مدیریت شده انجام دهد.
    درک بنیادی اخذ دقیق قیمت در بهبود موفقیت یک معامله گر مسیری طولانی خواهد بود ولی تحلیل بنیادی آن فقط یک روش لازم دارد.



    کاربرد تجزیه و تحلیل نموداری در پیش بینی قیمتها :

    تحلیل مذکور روش دیگری است و برخی معامله گران فقط از این روش برای تصمیم گیری در معاملات خود استفاده می کنند ولی برخی دیگر با ترکیبی از تجزیه و تحلیل نموداری و بنیادی برای خرید یا فروش و زمان انجام معامله خود استفاده می نمایند.
    تجزیه و تحلیل نموداری نه تنها بر روی اطلاعات بازار، با اولویت حرکت قیمت تمرکز می نماید بلکه نسبت به حجم معاملات و آمار قراردادهای فعال و تسویه نشده بازار نیز توجه دارد.
    کار حرفه ای اینگونه فرض می شود که کلیه اطلاعات بنیادی در قیمت منعکس شده و مهمتر اینکه نتیجه رفتار قیمت در بازار مطالعه میشود.
    بدون تجزیه و تحلیل بنیادی، تحلیلگر بازار قادر به فهم اطلاعات بنیادی پیرامون خود که بازار را به حرکت در می آورد، نخواهند بود.
    مع الوصف، یک تحلیلگر برای پیش بینی قیمت آتی از طریق قالبهای رفتار قیمت در گذشته تلاش می نماید برای مثال چنانچه قیمت فروش بطور مداوم با قیمتی ثابت رخ دهد، جمع بندی فرد تحلیل گر این است که نقطه قیمت نشان دهنده "تثبیت" بوده و فروشندگان تمایل دارند تا حرکت قیمتهای آتی را کاهش دهند.
    پیش بینی شخص تحلیل گر این است که فروش در این نقطه در آینده کاهش خواهد یافت. ابزار اصلی فرد تحلیل گر تکنیکی عبارتند از :


    نمودارها، جداول، منحنی ها
    معامله گران بسته به اولویت خود به طرق گوناگون اطلاعات و داده های بازار را سازماندهی می کنند.
    معامله گران برای شناخت روند قیمت بازار از نمودارها الگوها و فرمهای مخصوص و محدودههای قیمت پائین و بالا (Support & Resistance) استفاده می کنند.
    حد پایین قیمت آتی (Price Support) وقتی اتفاق می افتد که قرارداد آتی در بازار به اندازه کافی خریداری شده و در این روش جهت جلوگیری از سقوط قیمت (Halt a Price) معاملات را متوقف می کنند.
    حد بالای قیمت (Price Resistance) نیز هنگامی رخ می دهد که قیمت به سقف خود رسیده و فشار قیمت فروش انتظار افزایش قیمت را متوقف خواهد نمود، در آن صورت معاملات بازار برای مدت مدیدی از کنترل خارج شده و در آن حال گفته میشود بازار باید در مرحله تثبیت قرار گیرد.



    شکل بندیهای نمودار
    مطالعه شاخصهای تحلیلی کاملاً گسترده است و شامل جزئیات بیشتری از این مبحث است ولی به معرفی مفاهیم کلی و قالبهای آن بسنده می کنیم. پیوستگی حرکتهای قیمت می تواند گویای احتمال سمت و سوی آینده و بر خلاف شکلهای گذشته که اتفاق افتاده نیز می باشد. بهترین معامله گران قادرند هرگاه بازار در جهتی غیر قابل پیش بینی حرکت نماید چگونه بطور شایسته قالبهای نمودار را توضیح داده و در جای خود بصورت برنامه ای پشتیبان استفاده نمایند.


    میانگین متحرک
    میانگین متحرک ابزار دیگری برای روند کامیابی ها و ناکامیهای قیمتهای گذشته (Tracking Price) می باشد به عبارت ساده، میانگین متحرک عبارتست از میانگین قیمتهای محاسبه شده در طی یک زمان مشخص می باشد مثلاً میانگین 10 روز شامل 10 قیمت بسته شده بوده که باید آنها را جمع نموده و بر عدد 10 تقسیم نمود. در معامله روز بعد اگر آخرین قیمت سقوط کرد، قیمت جدید افزوده شده و این 10 قیمت فعلی تقسیم بر عدد 10 گردیده تا میانگین بدست آید، بدین طریق بطور روزانه قیمت میانگین حرکت می کند.
    میانگین متحرک بعنوان یک راهنما برای شخص تحلیلگر در بازار مربوطه در خصوص قدرت یا ضعف بازار می باشد.
    مثلاً وقتی میانگین متحرک بازار طی 50 روز بالا باشد بدین معنی است که روند بازار رو به بالاست برخی از حرکت میانگین ها نیز نشان دهنده پایین و بالا بودن قیمتها می باشد.
    در این حالت، میانگین متحرک این فرصت را به معامله گر می دهد که به بازار وارد یا از آن خارج شود.
    مثلاً وقتی قیمت بازار به گونه ای افت می کند که پایین تر از میانگین متحرک بوده است معامله گر باید اقدام به خرید در بازار نماید.
    چنانچه عموماً فشار خرید در بازار بیشتر از فروش باشد، میانگین متحرک حاکی از ادامه افزایش روند قیمت خواهد بود برعکس چنانچه فشار فروش بیشتر از خرید باشد حاکی از کاهش روند قیمت خواهد بود.
    میانگین متحرک برای کمک به شناخت موارد ورود و خروج در بازار بطور پی در پی در نمودارها روی هم قرار می گیرند.
    وقتی بازار معاملات بالای میانگین متحرک بسته می شود ممکن است یک علامت خرید بوجود آید همچنین یک علامت فروش وقتی ظاهر می شود که بازار حرکت خود را زیر میانگین متحرک شروع کند.
    برخی از معامله گران ترجیح می دهند جهت تغییرات عملی خط میانگین متحرک را قبل از اعلام خرید یا فروش خود مشاهده نمایند.
    حساسیت خط میانگین متحرک مستقیماً به طول زمان انتخابی میانگین دارد. برای مثال یک میانگین متحرک پنج روزه در مقایسه با یک میانگین متحرک بیست روزه حساس تر بوده و بطور بالقوه علائم خرید و فروش بیشتری در آن وجود دارد.
    اگر میانگین خیلی حساس باشد افزایش یا کاهش قیمت در بازار زیاد رخ داده و پرداخت هزینه های معاملاتی افزایش یافته ولی اگر میانگین متحرک خیلی حساس نباشد فرصتهای شناخت و ارزیابی برای علائم خرید یا فروش طولانی خواهد شد.
    میانگین متحرک به طرق مختلف استفاده می شود و معامله گران براساس سلیقه های خود آن را گسترش می دهند.
    علاوه بر انتخاب طول زمان میانگین متحرک، شکل قیمتهای مورد استفاده را نیز می توان جایگزین نمود. در حالیکه قیمتهای پایانی روز معامله مورد استناد و اتکاء می باشد، برخی از معامله گران میانگینی از قیمتهای بالا، پایین و قیمتهای پایان روز را ملاک قرار می دهند.
    برخی معامله گران به دو نوع قیمت میانگین متحرک مبادرت می ورزند یکی به قیمتهای بالا و دیگری به قیمتهای پایین و بطور مؤثر یک سلسله قیمتها را بوجود می آورند.
    همچنین می توان به تنظیم یک خط میانگین متحرک دست یافت تا قیمتهای اخیر تأثیر زیادتری از قیمتهای پیشین بر جای گذارد.
    در حالیکه تجربه درباره انواع میانگین متحرک می تواند کسل کننده باشد ولی سیستم کامپیوتر این وظیفه را آسانتر کرده است.
    بهرحال باید توجه داشت که یک میانگین متحرک برخلاف تنظیم نمودار (Chart Formation) یک شاخص پیشرو نیست و میانگین متحرک تقریباً دنبال بازار رفته و فقط از روند الگوهای موجود پیروی می کند.
    __________________

  9. #9

    پیش فرض

    مفهوم حجم و قراردادهای باز (تسویه نشده) در بازار:
    در حالیکه تمرکز اولیه تحلیلگر بر روی اطلاعات قیمت می باشد، شناخت بیشتر در بازار با توسعه حجم معاملات و قراردادهای باز نیز بدست می آید.
    حجم معاملات و قراردادهای باز بعنوان شاخص های تأیید کننده و گویای این است که روند بازار دارای چه قدرتی می باشد.
    مثلاً چنانچه حجم و قراردادهای باز به همراه قیمت افزایش یابند نشان از سلامت بازار و رشد قیمتها می باشد و خریداران تمایل دارند موقعیت خرید خود را افزایش دهند و خریداران جدیدی نیز به بازار جذب خواهند شد.
    اگر قیمتها در یک لحظه افت نمایند و حجم معاملات نیز کاهش یابند بازار رو به رشد در خطر نخواهد بود زیرا چنین وضعیتی فقط فروش کمی را دربردارد.
    عموماً حجم قوی معاملات و افزایش قراردادهای باز بدون در نظر گرفتن سمت و سوی آنها از روند قیمت حمایت می کنند.
    با این ملاحظات، این موضوع بیشتر محتمل است که در یک بازار رو به رشد اتفاق افتد زیرا بیشتر سرمایه گذاران در بورس بطور طبیعی تمایل به خرید در بازار رو به رشد دارند تا اینکه نسبت به فروش در یک بازار روبه کاهش اقدام نمایند.
    وقتی به روند قراردادهای باز ملاحظه میشود، نکات دیگری را نیز باید در ذهن سپرد. اولاً بسیاری از بازارهای کالایی مثل فلزات دارای الگوهای قراردادهای باز تاریخی و یا صورتهای ادواری هستند و بدین دلیل تغییرات در قراردادهای باز می بایست در جایگاه مربوطه مورد بررسی قرار گیرد.
    ثانیاً بسیاری از قراردادهای آتی از نظر قراردادهای باز با کاهش قیمت شدیدی در هنگام نزدیک شدن به ماه انقضاء روبرو می شوند.
    با ملاحظه رفتار قراردادهای باز در طی ماههای تحویل گذشته می توان داوری بهتری درباره اینکه آیا روند جاری قراردادهای باز قوی تر یا ضعیف تر از شکلهای گذشته است.
    در اینجا بطور مختصر تکنیکهای نموداری و روشهای تجزیه و تحلیل نموداری سیستم های معاملاتی تکنیکی معرفی می شود. روشهای متعدد دیگری نیز بوجود آمده اند.
    بسیاری از سیستم های معاملاتی انحصاری بعنوان برنامه های نرم افزاری یا خدمات الکترونیکی موجود می باشند. هنگامی که تجزیه و تحلیل نموداری را با تجزیه و تحلیل بنیادی مقایسه می کنیم از منافع و مضرات آنها باخبر می شویم.
    منافع اولیه تجزیه و تحلیل نموداری این است که در هنگام مقایسه چندین بازار را بسیار آسانتر می توان تجزیه و تحلیل کرد.
    با روش فوق چنانچه بازاری خوب کار نکند، می توان روند بازارهای دیگر را بررسی نمود.
    یکی از ضررهای معاملات با تکیه بر تحلیلهای فوق این است که بسیاری از معامله گران با علائم یکسانی برای شناخت و ارزیابی معاملات حرکت می کنند.
    نتیجتاً وقتی یک نمودار مجزا و متفاوت گسترش می یابد، بسیاری از سفارشات معاملات که در بازار ارائه شده اند انتظار یک قیمت تکان دهنده را دارند. باید به این نکته مهم توجه شود و تصمیم گیری درباره اینکه چه نوع سفارشاتی و چگونه اتخاذ گردد را بدقت مورد توجه قرار گیرد از آنجائیکه هم تجزیه و تحلیل نموداری و هم تحلیل بنیادی شدت و ضعف خاص خود را دارند لذا عادی بنظر نمی رسد که بتوان معامله گرانی را پیدا کرد که یک روش را بطور انحصاری دنبال نمایند.
    بسیاری از معامله گران بدنبال تجزیه و تحلیل بنیادی رفته تا تصویر وسیع تر از بازار را بدست آورند در حالیکه افرادی که بدنبال تجزیه و تحلیل نموداری می روند هدفشان این است که استراتژی خود را با تغییر اندک بهینه نموده و موارد ورود و خروج خود را در بازار انتخاب نمایند در حالیکه افرادی که خود را تحلیلگر می نامند به تحلیلهای بنیادی توجه نموده تا تصمیمات معاملاتی خود را تأیید یا تجدید نظر نمایند.

  10. #10

    پیش فرض

    رهنمودهای معاملات آتی
    بدون در نظر گرفتن اینکه کدامیک از روشهای تجزیه و تحلیل بنیادی و یا نموداری بر دیگری برای انجام معامله ترجیح دارند توفیق نهایی یک معامله گر بطور وسیعی به گسترش عادت خوب معاملاتی وی بستگی دارد.
    عقل بازار با نمایشهای متعدد خود تلاش در راهنمایی دارد. عبارتهایی مانند "جلوی ضرر را بگیر و بگذار سودی ببری" یا "روند بازار دوست توست" عبارتهای مفیدی بوده ولی کمی مبهم هستند.

    چه چیزهای مفیدی می تواند بعنوان راهنمای معامله گر باشد؟
    9 قانون زیر مسیری طولانی برای شروع در راهی درست می باشد:



    1) خرید به قیمت ارزان و فروش به قیمت بالا:

    عبارت فوق بدیهی بنظر می رسد اما بدین دلیل که تنها راه بدست آوردن سود معاملاتی است این گزارش لازم بنظر می رسد و فراموش نشود که در بازارهای آتی معاملات معکوس انجام می شود یعنی می توان فروش با قیمت بالا و خرید با قیمت پایین را انجام داد.
    یعنی بازار وقتی در حال رشد است معامله گر موقعیت خرید و هنگامی که در حال کاهش قیمت است موقعیت فروش اتخاذ نماید. مثلاً چنانچه معامله گر انتظار دارد قیمت قرارداد آتی فلز در سه ماه آینده افزایش یابد می بایست اقدام به خرید قرارداد و در صورتیکه پیش بینی کاهش قیمت ها نماید باید اقدام به فروش نماید .(تا جلوی ضرر را بگیرد)


    2) برآورد میزان درست حساب معاملات آتی:
    حساب معاملاتی فرد باید کاملاً بصورت اختیاری باشد به عبارت دیگر معامله گر از خود سؤال نماید آیا توانایی این را دارد که آنچه را سرمایه گذاری نموده و حتی بیش از آنرا از دست بدهد؟
    پس اندازهای فرد معامله گر برای دانشگاه، دوران بازنشستگی و یا کارهای ضروری دیگر نباید شامل حساب معاملاتی شود.


    3)تعیین و تنظیم ویژگیهای ریسک

    یک معامله گر باید پیش از ورود در معامله مقدار زیانی که حاضر به پذیرش آن است را معین کند که آنرا بصورت عدد و رقم مشخص نماید. به عبارت دیگر یک معامله گر باید همیشه مقداری پول پس انداز داشته باشد با این مبلغ کنار گذاشته شده چنانچه بازارعلیه او حرکت نماید ریسک ناشی از هیجان که بر تصمیمات او موثر است کاهش می یابد.
    فکرهای واهی (wishful Thinking) معامله گر را بیشتر در مشکلات فرو می برد ولی این ویژگیهای سخت و زود گذر را بسختی می توان فراموش کرد.



    4) قراردادهای آتی مناسب را انتخاب کن.

    معامله گر از قراردادهای متعدد آتی آنهایی را انتخاب نماید که مناسب وضعیت اوست و موارد زیر را در نظر داشته باشد:

    الف) نوسان قیمت:
    آن نوع قراردادهای آتی که طبق تجربه دامنه های قیمت روزانه معاملات آنها وسیع تر است دارای ریسک بالاتر و افت و خیز بیشتر می باشند.
    برخی از معامله گران دنبال قراردادهایی هستند که دامنه نوسان قیمت بیشتری داشته، زیرا هزینه معاملات (هزینه کمیسیون) یکسان است ولی سود بالقوه آنها بیشتر است البته ریسک زیان نیز بزرگ است.

    ب) قدرت نقد شوندگی (Liquidity):
    معامله گر آتی باید این اطمینان را داشته باشد که قراردادی را انتخاب نماید که ضمن داشتن حجم معاملات کافی و قراردادهای باز به راحتی بتواند همانطور که وارد بازار شده است همانطور هم از بازار خارج شود.
    اخذ اطلاعات از بازار در خصوص قیمتهای خرید، فروش و مقادیر هر قرارداد نیز مفید است.
    کارگزار موظف است اطلاعات جاری بازار را تهیه نموده و به مشتری ارائه نماید. وضعیت برخی از محصولات در بازار را بطور زنده از طریق سایت ارائه نماید.
    ج) اندازه هر قرارداد:
    هر قدر اندازه قراردادها کوچک تر باشد معامله گران بیشتری وارد معامله شده و ریسک بازار را نیز کاهش می دهد.
    ه) سپرده ها:
    میزان سپرده بستگی به اندازه قرارداد و نوسان قیمت دارد. چنانچه یک معامله گر در بازاری که دارای نوسان است به راحتی معامله نماید، میزان موجودی حساب وی و میزان سپرده مورد نیاز او بعنوان عامل محدودکننده در انتخاب نوع قرارداد آتی خواهد بود.


    5) تنوع طلبی در معاملات :

    معامله گر به جای اینکه کل حساب معاملاتی خود را در معرض یک موقعیت معاملاتی قرار دهد، عاقلانه تر این است که موقعیتهای معاملاتی کوچکتر را در چندین قرارداد اتخاذ نماید.
    همچنین او نباید در یک لحظه در چندین بازار معامله نماید و نیز ممکن است او در موقعیت معاملاتی خود با مشکل پیگیری از نظر زمانی و پیگیری اخذ اطلاعات بنیادی یا شاخصهای تجزیه و تحلیلی در هر بازاری روبرو شود.


    6) برنامه ریزی معاملات آتی

    مشتری آتی پیش از ورود عملی در موقعیت معاملات آتی، لازم است نسبت به بسط برنامه ریزی بعنوان راهنمای تصمیم گیری و تحلیلی دقیق از بازار مورد معامله خود داشته باشد.
    موارد زیر می تواند بعنوان برخی از جنبه ها مورد ارزیابی قرار گیرد:
    - هدف از هر معامله ای مشخص شود آیا می خواهد با قیمتی وارد بازار شده و با قیمتی خارج گردد؟ یا اینکه سرمایه گذاری روی بازاری نماید که دارای شاخص پیش بینی می باشد. آیا هدفش برای کوتاه مدت موج سواری در بازار است؟
    - در هر معامله ای چقدر ریسک وجود دارد؟و مشتری چه میزان از ریسک را حاضر به پذیرش است؟
    - اگر معامله آتی برخلاف موقعیت او حرکت کرد، او در چه سطحی از ضرر موقعیت معاملاتی خود را خواهد بست.
    - از چه نوع سفارشات معامله آتی استفاده می کند ( سفارش با قیمت مقطوع یا با قیمت محدود؟)
    - از چه نوع سیستمهایی برای فهم گسترش بازار معاملاتی خود و یا شناخت وضعیت قیمت استفاده می کند.



    7) تحمل در معامله

    بنظر می رسد دو عامل کلیدی که مشتریان موفق را از افراد عادی متمایز می کند عبارتست از:
    1- نظم
    2- کنترل احساسات
    مثلاً چنانچه بازار علیه منافع یک مشتری حرکت نماید با مسیر خروجی که او قبلاً تنظیم نموده، چنین معامله گر خبره ای با قطع معامله جلوی زیان را گرفته و آنرا می پذیرد. نیمی از چالش او داشتن یک برنامه مناسب است و نیمه دیگر آن تحمل آن برنامه در حین کار است.(In the heat of the moment) .



    8) شروع معامله آتی بصورت مجازی

    در حالیکه مشتری هیچ راهی را برای محافظت از پول و احساسات خود نمی داند بهتر است در ابتدا معامله را به صورت مجازی تمرین نماید. تعدادی بازار را انتخاب نموده و طبق برنامه خود انجام معامله را تجربه نماید.
    با انجام معامله مجازی بصورت الکترونیکی بسیار به جهان واقعی نزدیک خواهد بود. معامله مجازی راه خوبی برای آشنایی مشتری با قیمتها، ریشه یابی بازار معاملات و رفتار عمومی قرارداد آتی خاصی خواهد بود.


    9) انتخاب یک کارگزار شایسته

    یک کارگزار نقش مهمی را در موفقیت یک مشتری دارد. کارگزار به دو نوع اصلی تقسیم می شود:
    1- کارگزار با خدمات کامل: شامل آنهایی است که راهنمایی کامل نموده و در زمینه تحقیق بازار حمایت می نمایندولی هزینه آنها در انجام یک معامله بیشتر است.
    2- کارگزار با هزینه کمتر: شامل آنهایی می شود که کلیه تصمیمات معاملاتی را به عهده مشتری واگذار می کند ولی هزینه آنها کمتر است.



    مدیریت نمودن حرفه ای پول

    چنانچه یک مشتری وقت کافی برای معاملات آتی بطور تمام وقت نداشته باشد ولی علاقمند به شرکت در بازار آتی باشد لازم است به دنبال افرادی که در زمینه نگهداری پول حرفه ای هستند برود.
    یک راه ، جستجوی مشاور معاملاتی کالاست تا از مایملک مشتری محافظت نماید. اگر وی مستقیم بدنبال فردی است که پول او را مدیریت کند باید وکالت را به مشاور معامله کالا بسپارد و نزد وی به امضای سند افشای ریسک بپردازد و او نیز موظف است برنامه معاملاتی مشتری را شامل انجام معامله، نحوه اجرای آن، ریسکهای موجود در معامله و ساختار هزینه را توضیح دهد.
    اغلب مشاوران معامله کالا دو نوع هزینه جهت مدیریت نمودن پول مشتری طلب می نمایند و اکثراً هزینه ها بعنوان یک پاداش در ازای انجام معاملات می باشد.
    برخی دیگر از مشاوران معامله کالا، هزینه ای اضافی بعنوان هزینه مدیریت بدون اینکه مشتری سودی در معامله ببرد اخذ می نمایند.
    یک راه دیگر بویژه برای مشتریان کم سرمایه، شرکت آنان در معامله بصورت گروهی است و معامله آنان تقریباً شبیه سرمایه گذاری در صندوق مشاع است.اغلب اینگونه سبدها در یکجا جمع شده و بصورت یکجا معامله می نمایند.
    اولین منفعت معامله به شکل فوق برای افراد این است که از تخصص معاملاتی فرد دیگری استفاده نموده و با صرف اندکی وقت و پول کم وارد معامله می شود.

    برگرفته از سایت daneshju.ir

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •