به نام او...

بيوگرافي ياس
ياسر که نام هنري ياس را برگزيده است، پس از فيلم خصوصي بازيگر سريال نرگس به شهرت رسيد. او با قطعه «سي‌دي روبشکن»، موفق شد احساسات بسياري از شنوندگان را تحريک کند. بعد از انتشار اين آهنگ، نام ياس بر زبان‌ها افتاد. ياس بيست و پنج ساله از شش سال پيش، رپ‌خواني را آغاز کرد. او سه روز پس از زلزلة بم قطعه بم را ضبط کرد که تکستي کاملا احساسي و تأثيرگذار داشت. او در اين آهنگ به تصويرسازي حادثه بم پرداخت. اين به موقع آهنگ دادن‌ها، نشان مي‌داد که او شمي قوي دارد و مي‌داند کي بايد آهنگ را بسازد و آن را منتشر کند تا نامش را مطرح کند. ياس، رپ‌خواني است که تلاشي جدي براي دريافت مجوز نشان داده. او با همکاري شرکت باربد، تلاش مي‌کند تا آلبومش را به صورت مجاز منتشر کند ولي تا اين لحظه درخواستش در وزارت ارشاد، بي‌جواب مانده است. ويژگي مهم تکست‌هاي ياس، خاصيت انتقادي اوست. او با لحني نيش‌دار و گاهي آزاردهنده، خصوصيات بد مردم را از قبيل مرده‌پرستي، اعتياد، بي‌غيرتي و... هدف قرار مي‌دهد که همواره باعث رنجش عده‌اي مي‌شود. ياس معمولاً در بخش انتهايي تکست‌هايش از اميد مي‌گويد؛ از اين که مي‌توان دوباره ساخت و دوباره‌ انديشيد. بدون شک، او مجازترين رپر ايراني است. حاشيه‌هاي *رپ* *رپ* در کشور ما مانند بقية پديده‌هاي اجتماعي نوظهور، حواشي‌اي فراتر از متن دارد. بسياري از تازه‌واردهاي اين سبک، فقط ظواهر *رپ* مانند لباس و کل‌کل بازي‌ها و جنگ‌هاي خياباني را آموخته‌اند و به مسائل مهم‌تري چون جنبة انتقادي و اصلاح‌گرايانة آن، توجه نمي‌کنند. اگر در غرب بعضي سعي کرده‌اند با اين نوع رفتار و موسيقي،‌مدلي از اعتراض را به‌ نمايش بگذارند، ما با يک رفتار غيرعقلايي و غيرايراني به تقليد از بدترين ظواهر زندگي يک عده غيرهم‌وطن دست زده‌ايم. رپ‌خوان‌ها معمولاً لباس‌هاي گشاد مي‌پوشند. شلوار گشاد با جيب‌هاي فراوان، يک رکابي بسکتبال که بر روي تي‌شرتي ساده پوشيده مي‌شود و کلاهي که يا تا آخرين حد پايين آمده و يا کج قرار گرفته است. گردنبندي بزرگ که حتي ممکن است گردنشان را خم کند. از ديگر زلم زيمبوهاي آويزان به آن‌هاست رپرها معمولا در راه رفتن هم سر و دستشان را تکان مي‌دهند و زير لب شعرهايي را زمزمه مي‌کنند. شما شايد در خيابان افرادي را ديده باشيد که کلاه خاصي بر سر دارند و با رفتارشان جماعتي را به خود مشغول کرده‌اند. يکي مي‌خندد، يکي تعجب مي‌کند و بعضي‌ها سر تکان مي‌دهند. اين‌ها همان دوستاني هستند که راه رفتن خودشان را فراموش کرده‌اند. اين تيپ از رپ‌خوان‌ها در حال افزايش‌اند، با فرهنگي آمريکايي که هيچ سنخيتي با زندگي ما ندارد. آن‌ها براي جلب توجه و نشان دادن رپ‌خوان بودنشان معمولا در حال درگيري‌اند. براي هر حادثة کوچکي دعوا به راه مي‌اندازند و قمه‌هاي آماده را از غلاف بيرون مي‌کشند. متأسفانه تعداد زيادي از رپرهاي مشهور پرشين *رپ*، به انواع و اقسام مواد روان گردان و اعتيادآور وابسته‌اند و با افتخار از اين مواد در تکست‌ها سخن مي‌گويند. اما در اين ميان هنوز رپرهاي پاکي پيدا مي‌شوند که مجدانه براي رسيدن به استانداردهاي دريافت مجوز، تلاش مي‌کنند. آن‌ها موجب شده‌اند که سيما نيز در برخي برنامه‌هايش، حداقل براي تفنن از آهنگ‌هاي *رپ* استفاده کند. همان‌طور که در سريال«متهم‌گريخت» آهنگي با صداي رضا عطاران را در اين سبک شنيديم. در جشنواره امسال نيز تيتراژ پاياني فيلم «خط ممتد» به کارگرداني ماني تارخ، شعري *رپ* و با مضمون اجتماعي بود. شرکت‌هاي زيرزميني: به تازگي دو شرکت که توسط رپرهاي جوان اداره مي‌شوند، تصميم به پخش و فروش زيرزميني آلبوم‌هاي *رپ* گرفته‌اند. شرکت ديوار يکي از آن‌هاست، اين شرکت،«راديوي اينترنتي» با همين نام را هر هفته براي دانلود در سايتش قرار مي‌دهد. اين شرکت، علاوه بر مصاحبه با رپرها در انجمن‌هايي به آموزش تکست‌نويسي و بيت سازي نيز مشغول است و کارشناسان آن به تحليل موسيقي‌هاي منتشره و امتيازدهي به آنان مي‌پردازند