شیطان
آیات قرآن فقط انسان ها را تحت تأثیر قرار نمى دهد بلكه بعضى آیات حتى شیاطین را به فریاد و فغان مى آورد. در تفسیر آمده است : وقتى آیه ذیل :
«وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ یُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ یَعْلَمُونَ»1 ؛ پرهیزكاران كسانى هستند كه هرگاه مرتكب گناه و كار زشتى شدند یا به نفس خود ستم كردند به یاد خدا مى افتند.براى گناهان خود طلب آمرزش مى كنند (و مى دانند) جز خدا هیچ كس نمى تواند گناهان خلق را بیامرزد.
وقتى آیه فوق نازل شد، شیطان نگران شد و به فراز كوه ثور (كه یكى از كوه هاى بلند مكه است ، همان كوهى كه پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله ) چند شبانه روز در آن مخفى بود.) رفت و با بلندترین صداى خود فریاد زد و اعوان و یاران و فرزندان خود را نزد خود طلبید.
تمام آنان به دور او اجتماع كردند و علت ناراحتى و دعوت او را پرسیدند؟ گفت: خداوند چنین آیه اى بر پیامبر نازل كرده است و به مردم گناه كار قول داد كه به وسیله توبه گناهانش را بیامرزد، در نتیجه تمام زحمات ما به هدر مى رود .
شما را دعوت كردم تا بدانم كیست كه در برابر آن چاره اندیشى كند؟ یكى از آنان گفت : با دعوت انسان ها به این گناه و آن گناه اثر آیه را خنثى مى كنم ، ابلیس گفت : تو مرد میدان نیستى . دیگرى نیز پیشنهادى داد او را نیز رد كرد. سومى و چهارمى و... هر كدام نیز پیشنهادى دادند. شیطان بزرگ همه آنها را رد كرد.
بعد از مشورت شیطان كهنه كارى به نام وسواس خناس . پیش آمد و گفت : من این مشكل مهم را حل مى كنم . گفت : چگونه ؟ خناس گفت :
انسان ها را با وعده هاى شیرین و آرزوهاى طولانى به گناه آلوده مى كنم . سپس استغفار و توبه و بازگشت به سوى خدا را از یاد آنان مى برم .
شیطان این پیشنهاد را پذیرفت و او را در آغوش كشید و پیشانى او را بوسید و گفت : این مأموریت را به تو واگذار كردم ، و این مأموریت را تا پایان دنیا به عهده وسواس خناس ‍ گذاشت و از غصه آیه راحت شد.2
شیطان هرگز دست از سر ما بر نخواهد داشت به هر نحوی که باشد در نهایت راهی برای نفوذ پیدا میکند و ما انسان های بی خبر هم عنان اختیار به دست او داده به دنبالش روانیم به مقصد جهنم وای بر ما اگر خود را در نیابیم و توبه نکنیم .
رهنما_گروه دین و اندیشه تبیان
منبع : تأثیر قرآن در جسم و جان مولف: نعمت الله صالحى حاجى آبادى
1- سوره فصلت ، آیه 13.