حل كردن چهار مشكل پيش پا افتاده ي سيستم
۱) كامپیوتر را روشن می‌كنید ولی اتفاقی نمی‌افتد.

نه چراغی، نه صدایی؛ و نه غژ‌غژ پره‌های بادبزن. اولین كاری كه باید بكنید، چیست؟ قبل از هر چیز، مطمئن شوید كه دو شاخه‌ی كامپیوترتان را به برق زده‌اید!
حتا اگر صد درصد اطمینان دارید كه دو شاخه‌‌ی كامپیوتر را به برق زده‌اید، بازهم آن را بررسی كنید.
با این فرض كه دو شاخه را به برق زده‌اید، باید این احتمال را بدهید كه ممكن است منبع تغذیه‌ی كامپیوترتان خراب شده باشد. منبع تغذیه‌ی كامپیوتر، جعبه‌ا‌ی فلزی است كه در پشت كامپیوتر و در بالای سایر قطعات قرار گرفته است. این جعبه‌ی فلزی معمولاً با چهار پیچ در جای خود محكم شده و كابل برق به آن وصل شده است. یك بادبزن هم در پشت این جعبه وجود دارد كه هوا را به بیرون می‌فرستد.

یك سری سیم‌كشی‌های رنگ به رنگ از منبع تغذیه‌ی كامپیوتر بیرون می‌آید. در انتهای بعضی از سیم‌ها فیش‌های خاصی تعبیه شده ‌است، كه به پشت درایو‌ها، بادبزن، و احتمالاً ادوات دیگر فرو می‌روند تا برق آن‌ها را تأمین كرده باشند. این سیم‌ها یك فیش خاص برای بردمادر نیز دارند. تا وقتی كه فیش‌ها در مادگی مورد نظر فرو روند، هیچ اهمیتی ندارد كه چه سیمی به كجا وصل می‌شود.
وقتی قاب كامپیوتر را باز می‌كنید، این سیم‌كشی‌های جورواجور می‌توانند هر آدمی را بترسانند، امّا اگر خوب آن‌ها را بررسی كنید، متوجه خواهید شد ترتیبات آن‌ها چندان هم پیچیده نیست. بهتر است از نحوه‌ی این اتصالات یادداشت بردارید، و روی فیش‌ها با یك ماژیك رنگی بنویسید كه به كجا متصل شده‌اند. سیم‌ها را بیرون كشیده و منبع تغذیه را بردارید. آن را به یك فروشگاه لوازم كامپیوتری ببرید و یك منبع تغذیه با همان میزان وات مصرفی، خریداری نمایید. معمولاً بهای یك منبع تغذیه‌ی متعارف در حدود ۱۰تا ۱۵ هزارتومان است.

۲) كامپیوتر روشن می‌شود، امّا چیزی روی نمایشگرتان معلوم نیست.

به عبارت دیگر، سروكله‌ی ویندوز پیدا نمی‌شود. ممكن است مشكل‌تان مربوط به نمایشگر باشد. سعی كنید یك نمایشگر دیگر را كه از كاركرد صحیح و سالم آن مطمئن هستید، به جای این نمایشگر به كار ببرید و ببینید آیا چیزی روی صفحه‌ی نمایش ظاهر می‌شود یا نه. اگر نمایشگر دوم اشكالی نداشته باشد و كارش را طبق معمول انجام داد، معلوم است كه نمایشگر اوّلی از دور خارج شده است. اگر مدت ضمانت نمایشگرتان منقضی نشده باشد، بهتر است با نماینده‌ی فروش آن تماس بگیرید و خواستار رفع عیب شوید، امّا اگر دوره‌ی ضمانت نمایشگر‌تان تمام شده است، بهتر است به فكر خرید یك نمایشگر نو باشید.
هرگز پشت نمایشگر‌تان را به منظور تعمیر آن باز نكنید. خازن‌هایی كه در داخلِ نمایشگرتان قرار دارند، حاوی الكتریسیته هستند. بنابراین امكان دارد -خدای ناكرده- جان‏‌تان را سر این كار بگذارید!

اگر دیدید بخاری از صفحه‌ی نمایش بلند نمی‌شود و سطح آن كاملاً تیره و تاریك است، ممكن است ایراد مربوط به كارت گرافیكی باشد. ابتدا، كارت گرافیكی را پیدا كنید. كارت گرافیكی یك بُرد است كه در داخل یك چاك مخصوص در بردِ مادر فرو می‌رود. كابلی كه از پشت نمایشگر آمده است، وارد درگاه كارت گرافیكی می‌شود، كه از پشت كامپیوتر بیرون زده است.
اگر درگاه كارت گرافیكی، جزیی از بُرد مادر باشد، می‌گویند كه كارت گرافیكی به صورت مادرزاد تعبیه شده است. شما نمی‌توانید چنین كارتی را تعمیر كنید.

فرض می‌كنیم كه شما یك كارت گرافیكی جداگانه دارید، بنابراین باید مطمئن شوید كه در جای خود سفت و محكم باشد. لبه‌ای كه در چاكِ بُرد مادر فرو می‌رود، ممكن است به علت شُل بستن پیچ نگهدارنده‌ی كارت به بدنه‌ی كامپیوتر، از جای خود، خارج شده باشد.
اگر كامپیوتری دارید كه صحیح و سالم دارد كارش را انجام می‌دهد، آن را خاموش كرده و سپس كارت گرافیكی‌اش را بیرون بكشید. این كارت گرافیكی را در كامپیوتر مسئله‌دار بگذارید!
اگر سیستم‌تان كاركرد، احتیاج به یك كارت گرافیكی جدید دارید. اما اگر كارت اضافه‌ای برای آزمایش سیستم‌تان ندارید، یك كارت ارزان‌قیمت هفت الی هشت هزارتومانی بخرید تا اگر مشكل‌تان را حل نكرد، بتوانید آن را پس دهید.
شما می‌توانید صدها هزار تومان را صرف خرید یك كارت گرافیكی كنید، امّا اگر سروكارتان فقط با نرم‌افزار‌های اداری است و احیاناً گاهی هم به اینترنت سفر می‌كنید، لازم نیست پول زیادی در این مورد خرج نمایید. كارت‌های گرافیكی گران‌قیمت بیش‌تر به درد افرادی می‌خورد كه كُشته‌مُرده‌ی بازی‌های كامپیوتری هستند.