آشنايي با کنترل ها در هارددیسک های جامد

[comep]

آشنايي با کنترل ها در هارددیسک های جامد هم‌اکنون سازندگان و برندهای مختلفی در بازار هارددیسک‌های جامد فعال هستند. همانطور که در مورد کارت گرافیکی سازندگان بورد متعدد بوده ولی تراشه گرافیکی حرف اول و آخر را می‌زند، هارددیسک‌های جامد نیز وضعیت مشابهی دارند. سازندگان هارددیسک‌های جامد، مهمترین قسمت این نوع درایورها را از چند تولیدکننده معروف و مطرح خریداری کرده و ‌آن را به بورد و حافظه فلش خود می‌افزایند. کنترلر هارددیسک‌های جامد، قلب آنها بوده و خصوصیات اصلی آنها توسط همین کنترلر مشخص می‌شود. خوشبختانه اکثر برندها نوع کنترلر استفاده شده در محصول خود را مشخص می‌کنند که کمک بزرگی در شناسایی خصوصیات و کارآیی درایو خواهد بود. در ادامه به معرفی کنترلرهای به کار گرفته شده در هارددیسک‌های جامد می‌پردازم.


Indilinx Barefoot&Barefoot Eco


یکی از اولین کنترلرها که از دستورالعمل TRIM پشتیبانی می‌کرد، Barefoot بود که این قابلیت بود که این قابلیت خود را به کنترلر مشتق شده از آن یعنی Barefoot ECO نیز انتقال داد. درایوهای مجهز به این کنترلرها سرعت‌های خواندن و نوشتن متوالی خوبی داشته، ضمن اینکه سرعت‌های خواندن و نوشتن آنها تابع ظرفیت درایو بوده به طوریکه سرعت ظرفیت‌های کمتر، تا حد محسوسی پایین‌تر است. Barefoot یکی از سریع‌ترین کنترلرهای معرفی شده تا به امروز بوده و برای کاربردهایی که به سرعت فوق‌العاده بالا نیاز دارند بسیار مناسب است. البته این کنترلر با ظهور چهره‌های جدیدی چون SandForce، Marvell و Crucial C300 رقبای قدرتمندی در مقابل خود دیده و پا به سن نهاده است.


Intel


کنترلر هارددیسک‌های جامد اینتل، اولین کنترلری بود که توانست به سرعت‌های نوشتن تصادفی فوق‌العاده بالا برسد. سرعت درایوهای اینتل به ظرفیت آنها وابسته است. سرعت خواندن متوالی برای درایوهای 40 گیگابایت این شرکت حدود 180 مگابایت بر ثانیه بوده در حالیکه برای مدل 160 گیگابایتی به بیش از 250 مگابایت برثانیه می‌رسد. در مقابل، درایورهای اینتل در نوشتن متوالی، عملکرد درخشانی نداشته و مدل 160 گیگابایتی به زحمت به 100 مگابایت بر ثانیه می‌رسد. سرعت خواندن و نوشتن‌های تصادفی درایوهای اینتل از دیگر نقاط قوت آنها است و هر دو بالای 50مگابایت بر ثانیه هستند. با وجود اینکه کنترلر اینتل در نوشتن و خواندن متوالی خیلی سریع نیست ولی در سایر فاکتورها کارایی بالایی داشته و درایوهای اینتل را به یک انتخاب مناسب تبدیل می‌کند.


JMicron 612 & Toshiba 618


JMF 612 در دسته کنترلرهای سریع قرار گرفته که از دستورالعمل TRIM نیز پشتیبانی می‌کند. سرعت‌های خواندن و نوشتن متوالی برای یک درایو 128گیگابایتی با این کنترلر، به ترتیب 230 و 150 مگابایت برثانیه است. سرعت خواندن و نوشتن تصادفی این کنترلر به خصوص با به روزآوری‌های نرم‌افزار آن (Frimware) در حد قابل قبولی است ولی سرعت خواندن تصادفی این کنترلر اینتل و Indilinx نیست. درایوهای سری V از کینگستون از نسخه جدیدی از کنترلر JMF612 استفاده می‌کنند که با مشارکت توشیبا ساخته شده و با JMF618 نامگذاری شده است. این کنترلر، سرعت‌های تصادفی کمتری نسبت به JMF612 ثبت می‌کند.


این کنترلرها در درایورهای ارزان‌قیمت به کار گرفته می‌شوند و کارآیی آنها نیز با توجه به فاکتور قیمت، از سایر کنترلرهایی که تاکنون معرفی کردیم کمتر است. اگر دنبال یک درایو سریع هستید، باید آن را با کنترلرهای دیگری جستجو کنید.


Toshiba


کنترلر توشیبا مدل T6UG1XBG تا کنون تنها در هارددیسک‌های کینگستون به کار گرفته شده است. سرعت این کنترلر نیز با کاهش ظرفیت، افت شدیدی پیدا می‌کند، ‌به طوریکه درایو 30 گیگابایتی سری V کینگستون، حداکثر سرعت‌های خواندن و نوشتن تصادفی به ترتیب 180 و 50 مگابایت برثانیه را رقم می‌زند درحالیکه این اعداد برای مدل 128 گیگابایتی سری V+ به ترتیب 220 و 180 مگابایت برثانیه است. کارآیی ضعیف این کنترلر در خواندن و نوشتن تصادفی بزرگ‌ترین ضعف آن است.


Samsung


کنترلر PB22-J سامسونگ، در ابتدا یک مشکل نرم‌افزاری داشت که کارآیی آن را به شدت تحت تاثیر قرار می‌داد. شش ماه طول کشید تا سامسونگ اصلاحیه‌ای برای برطرف کردن این مشکل و افزودن TRIM به آن منتشر کند. در حال حاضر سرعت‌ خواندن و نوشتن متوالی این کنترلر روی یک درایو 128 گیگابایتی، به ترتیب 230 و 180 مگابایت برثانیه هستند. سرعت خواندن تصادفی این کنترلر از کنترلر Indilinx پایین‌تر بوده، ضمن اینکه سرعت نوشتن تصادفی آن بسیار پایین و در حد 2 تا 4 مگابایت برثانیه است که تنها چند برابر سریع‌تر از یک هارددیسک معمولی به حساب می‌آید. در کل کنترلر سامسونگ، با وجود سرعت نوشتن بسیار بالا، در مقایسه با سایر کنترلرها گزینه خوب و جذابی نخواهد بود.


SoundForce


یکی از جدیدترین و سریع‌ترین کنترلرهای معرفی شده به دنیای هارددیسک‌های جامد، SF-1200 بوده که به لطف بهره‌گیری از متد فشرده‌سازی لحظه‌ای اطلاعات و نوشتن اطلاعات کمتر، سرعت‌های بسیار بالایی از خود برجای گذاشته است. این متد کارآیی هارددیسک را مستقل از حافظه فلش کرده و بر کنترلر تکیه می‌کند. به همین دلیل در هارددیسک‌های مجهز به این کنترلر، ظرفیت تاثیری روی کارآیی درایو نداشته و درایوهای مختلف با ظرفیت‌های متفاوت، کارآیی مشابهی خواهند داشت. سرعت‌های خواندن و نوشتن متوالی در این کنترلر به ترتیب 280 و 270 مگابایت برثانیه بوده که با سرعت‌های تصادفی بالای 45 مگابایت برثانیه کامل می‌شوند.


فـضای بدون استفاده در درایوهای SandForce زیاد بوده، به طوریکه مدل‌های 128گیگابایتی ابتدایی این کنترلر، حدود 93گیگابایت فضای قابل استفاده داشتند. البته پارتنرهای SandForce این مشکل را با معرفی و عرضه درایوهای 60، 120 و 240 گیگابایتی هم قیمت با درایوهای 50، 100 و 200 گیگابایت برطرف کرده‌اند. وابستگی کنترلر SandForce به فشرده‌سازی اطلاعات، اگرچه ممکن است باعث اختلاف در کارآیی درایوهای آن شود، ولی برای اکثر کاربران و کاربردها سطح کارآیی فوق‌العاده بالایی خواهند داشت.


Marvell


استفاده از درگاه SATA با سرعت 6Gbps، پردازنده دوهسته‌ای ARM9 به عنوان کنترلر، 128 مگابایت کش و حافظه‌های NAND بسیار سریع ONFI 2.1، کنترلر Marvell را کاملا متفاوت از سایر کنترلر‌ها کرده است. نتیجه این تغییرات، رسیدن به سرعت خواندن متوالی 350 مگابایت بر ثانیه و سرعت‌های تصادفی بالای 50 مگابایت بر ثانیه است. تنها در نوشتن متوالی است که این کنترلر با سرعت 230 مگابایت بر ثانیه، سکوی اول را از دست داده است. درایو‌های کم ظرفیت‌تر این کنترلر، سرعت نوشتن متوالی کمتری داشته که از 70 مگابایت بر ثانیه برای مدل 64 گیگابایتی تا 230 مگابایت بر ثانیه برای مدل 256 گیگابایتی متغیر است. اگر می‌خواهید از حداکثر سرعت درایو مجهز به این کنترلر بهره ببرید، به یک درگاه SATA با سرعت 6 گیگابیت بر ثانیه نیاز خواهید داشت. این درایور‌ها سریع‌ترین جامد‌های معرفی شده تا به امروز هستند.

[IMG]