تيرهاي دوپيکر در آسمان
شايد يکي از بهترين رويدادهاي نجومي براي علاقه مندان به آسمانشب بارش شهابي جوزايي باشد. اين شب ها بهترين زمان براي رويت اين بارششهابي است. رصدگران نيمکره شمالي زمين در بهترين حالت اين بارش، مي توانندنزديک به 120 شهاب را در يک ساعت مشاهده کنند. البته اين تعداد شهاب درزمان اوج بارش شهابي و در شرايط رصدي مناسب ( مانند صاف بودن هوا، دوربودن از آلودگي نوري و ...) قابل رويت است.

در اثر حرکت دنباله دارهاو بعضي از سيارک ها (که مدارشان به مدار زمين نزديک است يا با آن تلاقيدارد) توده ها و ذراتي از اين اجرام در فضاي پيرامون مدار زمين به جا ميماند. هنگامي که زمين در حرکت ساليانه اش به دور خورشيد از اين مناطق عبورمي کند، ذرات به جاي مانده از اين دنباله دارها تحت گرانش زمين قرار ميگيرند و با سرعت هر چه تمامتر به جو زمين وارد مي شوند که در اثر اصطکاکبا لايه هاي بالاي جو مي سوزند. ما سوخته و يونيزه شدن اين ذرات را بهصورت شهاب در آسمان مي بينيم.
اگر شهاب هاي يک بارش شهابيرا در جهت مخالف حرکتشان امتداد دهيم به يک منطقه مشخص در آسمان مي رسيمکه انگار شهاب ها از آنجا سرچشمه گرفته اند. به اين منطقه از آسمان، کانونبارش گفته مي شود. اگر شما نيز به شهاب هايي که در اين شب خواهيد ديد دقتکنيد، به نظر مي آيد که منشا تمامي آن ها در صورت فلکي جوزا ( دوپيکر)بوده است. به همين خاطر به اين بارش شهابي، بارش شهابي جوزايي گفته ميشود.
علت اين که ما تصور مي کنيم تمامي شهاب ها از يکمنطقه سرچشمه مي گيرند اينگونه است که ذرات به جا مانده از جدا شدن مواداز دنباله دارها، به حرکت خود در همان مدار قبلي دنباله دار ادامه مي دهندو به صورت کاملا موازي با يکديگر حرکت مي کنند و در زمان برخورد با جوزمين نيز اين حالت را حفظ مي کنند. اين حالت درست مانند برخورد قطراتباران به شيشه هاي کناري اتومبيلي در حال حرکت است که ردهاي باريک و موازيايجاد مي کنند . از آنجا که فاصله محل برخورد شهاب ها در جو تا ناظرانزميني حدود يکصد کيلومتر است، به نظر مي رسد که تمامي آن ها از ناحيه ايکوچک و نقطه اي سرچشمه مي گيرند.
شهاب‌هاي اين بارش قطر زيادي دارند و به همين دليل شهاب‌هاي روشن و آذرگوي‌ها در ميان آنان فراوانند.


بارششهابي جوزايي در مقايسه با ساير بارش هاي شهابي شايد کمتر مورد توجه قرارگرفته شده باشد و دليل آن هم به خاطر زمان رخ دادن آن در اواخر پاييز وسرد بودن هوا در شب است. اما افرادي که بتوانند بر سردي هوا چيره شوند واين بارش را از دست ندهند، مجذوب شهاب هايي خواهند شد که رصد ميکنند. زيرا در مقايسه با ساير بارش هاي شهابي، شهاب هاي بارش جوزايي باسرعت کمتري (در حدود 35 کيلومتر در ثانيه ) حرکت مي کنند و در نتيجه فرصتبيشتري براي خودنمايي به رصدگران دارند! يکي ديگر از نکات جالب توجه اينبارش تنوع رنگ شهاب ها و درخشندگي بالاي آن هاست که در برخي از سال هاآذرگوي هايي با قدر منفي 5 نيز گزارش شده است. شهاب‌هاي اين بارش قطرزيادي دارند و به همين دليل شهاب‌هاي روشن و آذرگوي‌ها در ميان آنانفراوانند.

بارش هاي شهابي يکي از معدود رويدادهاي نجومي هستند که نيازي به تلسکوپو دوربين دوچشمي براي رصد ندارند. چون اين وسايل باعث مي شوند تا ميدانديد شما بسيار محدود شود و تماشاي شهاب هاي بسياري را از دست بدهيد. پسبراي رصد بارش شهابي شما تنها به يک جفت چشم نياز داريد. نيمه شب و بعد ازغروب ماه در آسمان، محل تاريکي را با افق به نسبت باز در محل زندگي خودپيدا کنيد که بهتر است از آلودگي نوري نيزبه دور باشد. روي زمين دراز بکشيد، به آسمان چشم بدوزيد و بگذاريدچشمانتان به تاريکي عادت کند. بهتر است رو به محلي از آسمان قرار بگيريدکه تاريکتر از بقيه مناطق هستند. توجه داشته باشيد که به موبايل خود ياساير منابع نوري نگاه نکنيد چرا که اين کار باعث مي شود انطباق با تاريکيچشم شما از بين برود. هيچ گاه به کانون بارش چشم ندوزيد و سعي کنيد هميشه40 تا 50 درجه در اطراف آن را ببينيد. هرچه نگاه شما به کانون نزديکتر شودرد شهاب ها کوچکتر خواهد شد تا جايي که در کانون بارش، شهاب ها را به صورتنقطه اي خواهيد ديد.