تونل های مترو شیراز:
طرح فاز یک متروی شیراز به طول تقریبی 24 کیلومتر شامل سه قسمت عمیق،نیمه عمیق و روسطحی بسته به شرایط زمین شناسی پروژه می باشدکه قطعه تونل های عمیق آن بطول تقریبا 15 کیلومتر در محیط آبرفتی،زیر سطح ایستابی در حال حفاری می باشد.حفاری این تونل توسط دو دستگاه حفاری TBM سپردار به روش فشارتعادلی زمین (EPB) به صورت دو تونل دوقلو به قطر حفاری 6.88 متر و قطر مفید تمام شده 6 متر در حال انجام می باشد.نگهداری دایمی این تونل ها توسط قطعات پیش ساخته بتنی به نام سگمنت و با آرایش 1+2+2+1 می باشد.اتصال رینگ به رینگ این سگمنت ها (Segment) توسط قطعاتی با جنس پلاستیک فشرده به نام داول (dowel) و اتصال سگمنت به سگمنت در هر رینگ توسط قطعاتی به نام راد (Rod) صورت می پذیرد.دستگاه های TBM متروی شیراز در مهرماه سال 83 در ایستگاه یک با نصب سازه تکیه گاهی (Push Frame) شروع به حرکت نموده و پس از طی 800 متر وارد شفت ایستگاه دو شدند.این دستگاه ها باید مسافت 100 متر ایستگاه دو را بصورت روباز روی بستر بتنی (Cradle) عبور می کردند.باتوجه به مشکلات فراوان گذر این دستگاه ها در محیط های باز و شرایط اقتصادی و شرایط خاص تعمیرات دستگاه،در ابتدا دستگاهها مقدار 48 متر از ایستگاه را بصورت تک سگمنت (segment) کف از روی بستر بتنی (Cradle) عبور کردند.از آنجایی که نصب سازه تکیه گاهی (Push Frame) هم از لحاظ شرایط اقتصادی و هم از لحاظ شرایط فنی دشوار و پرهزینه می باشدگروه حفاری شرکت بام راه مصمم بر ایجاد روش ابتکاری و نوینی در ماشین های TBM شده اند که اصول این روش بر مبنای استفاده از چیدمان خود سگمنت ها (segment) به جای سازه تکیه گاهی می باشد.




مشخصات سگمنت های نگهداری تونل متروی شیراز


آرایش سگمنت های بتنی استفاده شده در تونل های متروی شیراز به شکل 1+2+2+1 می باشد که بزرگترین قطعه آن قطعه A6 بنام Counter Key و کوچکترین قطعه آن A1 بنام کلید (Key) به شکل ذوذنقه می باشند و مابقی قطعات بنام های A4,A3,A2 و A5 که کنار قطعات (Counter Key) و (Key) جایگذاری می شوند به شکل متوازی الاضلاع می باشند (شکل) سگمنت های A6 دارای بزرگترین عرض تقریبی (1.42 m) وکوچکترین قطعه کلید به عرض تقریبی (1.38 m) می باشندکه به تناسب آرایش قرارگیری سگمنت ها عرض سگمنت ها از A6 به سگمنت های A1,A2,A3,A4,A5 نسبت به تقارن دایروی شکل کاهش می یابد.با توجه به متفاوت بودن عرض سگمنت ها و با آرایش قرارگیری سگمنت کلید در 22 حالت در یک دایره ، میتوان قوس ها و انحرافات موجود در تونل را ایجاد نمود.اتصال رینگ به رینگ این سگمنت ها توسط 22 قطعه پلاستیک فشرده بنام کانکس یا داول (Dowel) و اتصال سگمنت به سگمنت در هر رینگ توسط قطعاتی به نام rod صورت می پذیرد.