رتفاعات زهره پوشيده از فلزات است

[.!armin!.]

سياره شناسان دانشگاه ايالتي واشنگتن آمريكا مي گويند ارتفاعات سياره زهره پوشيده از لايه اي "برفكي" از جنس فلزات است. به گفته دانشمندان از آنجا كه سطح زهره از حرارت كافي براي ذوب كردن سرب برخوردار نيست، فلزات بخار شده و در محيط سردتر ارتفاعات آن منجمد مي شود. مشاهدات راداري گذشته توسط فضاپيماهاي گردنده در مدار زهره نشان داده بود كه ارتفاعات اين سياره به شدت خاصيت انعكاسي دارد. كشف تازه مي تواند علت اين پديده را توضيح دهد. محاسبات دقيق، كه قرار است در نشريه "آيكاروس" منتشر شود، حاكيست كه سرب و بيسموت به پوسته زهره حالتي فلزي و براق مي دهد.

تپه هاي درخشان
بسياري از فرهنگ ها و تمدن هاي جهان، زهره را كه اغلب به صورت يك نقطه روشن و نوراني به هنگام سپيده دم يا حوالي غروب در افق پديدار مي شود، مظهر زيبايي مي دانند. اما هرچند زهره تقريبا به اندازه زمين است، مجاورت آن به خورشيد ماهيتي كاملا متفاوت به آن مي بخشد. جو ضخيم زهره كه عمدتا از دي اكسيد كربن تشكيل شده است، باعث ايجاد شرايط گلخانه اي شديدي مي شود كه اشعه خورشيد را در درون خود به تله مي اندازد. به اين ترتيب سطح سياره داغ مي شود و حرارت آن به طور متوسط به 467 درجه مي رسد. همچنين فشار سطح زهره 90 برابر فشار سطح زمين است. تنها با استفاده از رادار مي توان به آنچه در زير ابرهاي كدر زهره نهفته است نظر انداخت و چندين ماموريت فضايي تاكنون به كمك رادار مطالعاتي را از مدار زهره انجام داده اند كه عمده ترين آنها ماموريت كاوشگر "ماژلان" در فاصله سال هاي 1991 تا 1994 بود. تصاوير ماژلان منجمان را به حيرت انداخت، چرا كه براي نخستين بار توانستند جزئيات زيادي را در سطح زهره مشاهده كنند. آن عكس ها نشان مي داد كه اين سياره پوشيده از علائم آتشفشاني نظير دشت هاي وسيعي از گدازه ها، مياديني از گنبدهاي كوچكي از جنس مواد مذاب و آتشفشان هاي بزرگ است. اما اين تصاوير باعث سردرگمي دانشمندان نيز شد. به نظر مي رسيد كه بخش هايي از ارتفاعات زهره از درخشندگي نامتعارفي برخوردار است و تشعشعات راداري را خيلي بهتر از مناطق پست تر منعكس مي كند. براي توضيح اين پديده چندين نظريه مطرح شد كه از آن جمله نظريه وجود لايه اي فلزي (به خصوص تلوريوم) بود. پوسته سربي اين نظريه مي گويد كه حرارت بالاي لايه هاي پايين تر زهره باعث مي شود هر فلزي بخار شود و تنها به صورت مه اي از فلزات وجود داشته باشد. تنها در ارتفاعات بالاتر و خنك تر است كه اين فلزات منجمد شده، و يك لايه نازك و به شدت صيقلي تشكيل مي دهند. لورا شافر و بروس فگلي از دانشگاه واشنگتن در سن لوئيس با استفاده از محاسبات شيميايي شامل 660 تركيب مختلف فلزي نتيجه گيري كرده اند كه نه فلز تلوريوم، بلكه سرب معمولي احتمالا عامل اين پديده است. پژوهشگران تخمين مي زنند كه تشكيل اين پوسته در ارتفاعات زهره چيزي ميان چند هزار سال تا چند ميليون سال طول كشيده است.