استانداردهاي مختلف از جمله BS و ASTM اقدام به دسته بندي انواع افزودني هاي بتن نموده اند. اين دسته بندي در استاندارد ASTM تحت عنوان ASTM C494 بشرح ذيل در 7 گروه انجام شده است:
Type A – افزودني كاهنده آب (Water reducing admixture)
اين مواد كه اصطلاحا موسوم به روان كننده ميباشند باعث كاهش آب طرح اختلاط بتن مي شوند .
Type B – افزودني تاخير دهنده گيرش (Retarding admixture)
اين مواد كه به نام ديرگير بتن شناخته مي شوند، باعث به تعويق افتادن زمان گيرش اوليه و نهائي بتن مي شوند .
Type C – افزودني تسريع كننده گيرش (Accelerating admixture)
اين مواد كه به نام زودگير بتن مشهور مي باشند، باعث كاهش زمان گيرش اوليه و نهائي بتن و تسريع در روند كسب مقاومت در سنين كم بتن مي شوند .
Type D – افزودني كاهنده آب و تاخير دهنده گيرش (Water reducing & Retarding admixture)
اين مواد كه به روان كننده-ديرگير بتن موسوم هستند، ضمن اينكه مقدار آب مورد نياز براي ساخت بتن را كاهش مي دهند، باعث به تعويق افتادن زمان گيرش اوليه و نهائي بتن نيز مي شوند .
Type E – افزودني كاهنده آب و تسريع كننده گيرش (Water reducing& Accelerating admixture)
اين مواد روان كننده-زودگير بتن مي باشند و ضمن اينكه مقدار آب مورد نياز براي ساخت بتن را كاهش مي دهند، باعث تسريع در زمان گيرش و نيز روند كسب مقاومت بتن در سنين كم مي شوند.
Type F – افزودني كاهنده آب به مقدار زياد (Water reducing admixture-high range)
اين مواد كه به عنوان فوق روان كننده ها مطرح مي شوند، باعث كاهش آب مورد نياز براي ساخت بتن به مقدار 12 درصد يا بيشتر مي شوند و نسبت به Type A از قدرت بيشتري برخوردارند.
Type G – افزودني كاهنده آب به مقدار زياد و تاخير دهنده گيرش
(Water reducing admixture -high range & Retarding)
اين مواد كه به عنوان فوق روان كننده-ديرگير شناخته مي شوند، ضمن آنكه باعث كاهش آب مورد نياز براي ساخت بتن به مقدار 12 درصد يا بيشتر مي شوند، زمان گيرش را نيز به تاخير مي اندازند و نسبت به Type D از قدرت بيشتري برخوردارند