ریاضیدان یونانی، حدود سال های 250-220 قبل از میلاد در «پرگا» به دنیا آمد. دوران کودکی را در زادگاهش گذراند و در همانجا به فراگیری علم و دانش پرداخت.
وی اتحاد ثلاثه ای را که دانشمندان بزرگی چون ارشمیدس و اقلیدس به وجود آورده بودند، تکمیل کرد وکتابی به نام «قطوع مخروطی» در باب هندسه به رشتهً تحریر در آورد. در این کتاب از سه نوع منحنی بحث شده که اقلیدس در کتابش نامی از آن ها نبرده بود.
هندسه متعارف از دایره و کثیرالاضلاع ها گفتگو می کند.او همچنین سه منحنی دیگر «بیضی سهمی» و «مذلولی» را مورد بحث قرار داده و می گوید که همهً آن ها از تقاطع سطحی مخروطی با یک صفحه به وجود می آیند و دلیل نامگذاری آن ها به «قطوع مخروطی» نیز همین است.
قطوع مخروطی ارایه شده توسط او، مدت ها مورد قبول نبود و گروهی از دانشمندان آن را فقط روشی برای تمرین و ورزیدگی فکری در زمینهً ریاضی می دانستند، اما 18 قرن بعد در زمان کپلر و نیوتن به اهمیت ان پی برده شد. این نظریه، شباهت زیادی به نظرات امروزی دارد.
آپولون
پاسخ با نقل قول
