شهرستان نور از شمال به درياي مازندران، از مشرق به شهرستان‌هاي محمودآباد و آمل، از جنوب از طريق كندوان و قله دماوند به استان تهران و از غرب به شهرستان نوشهر محدود است و 5/3 درصد جمعيت استان را در خود جاي داده است.

نور كه تا چند سال قبل سولده ناميده مي‌شد از شهرهاي مهم رستمدار بخشي ميان رويان و مازندران است. اين شهر داراي دو منطقه سردسيري و گرمسيري با بلوكات بسيار است كه مهمترين آنها بالاده ناميده مي‌شود.

شهرستان نور به لحاظ توسعه صنعتي و گردشگري شرايط ممتازي در استان دارد و محصول غالب كشاورزي منطقه، برنج است.

نور داراي آثار تاريخي و ديدني بسياري از جمله قلعه پولاد بلده، بقعه متبركه آقا شاه بالو زاهد، بقعه متبركه جمشيد كيا سلطان، خانه نيما در بلده، پل خشتي نور، تكيه تاكر، روستاي ناتل، امامزاده احمد در بلده، كاخ تميشان، سواحل زيبا، پارك جنگلي، آبشار آب پري، آب گرم معدني لاويج (بلده)، فيل سنگي (بلده)، مسجد جامع بلده، غار كهو و كاروانسراي زمستاني يالو است.

پارك جنگلي نور: در شرق شهر نور قرار دارد که با مساحتی حدود 4000 هکتار بزرگترين پارک جنگلی خاورميانه است وجود سبزه‌زارهایی در زير درختان، رستوران زيبا در ميان انبوه درختان سر به فلک كشيده، آلاچيق‌های متعدد چوبی، پارک کودک، مسجد، سرويس‌های بهداشتی، زمين‌های ورزشی فوتبال و واليبال و ... مسافران را مشتاق گذراندن اوقات فراغت در آن كرده است.

پارک جنگلی کشپل: اين پارك در غرب شهر چمستان در کنار رودخانه زيباي لاويج واقع است که به دليل وجود چشمه‌سارهای متعدد و سالم‌سازی آن درختان انبوه و تنومند پهن برگ ،پارک کودک و ... مکان مناسبی برای تفريح و استراحت مسافران به شمار مي‌آيد.

آب بندان نور: در جنوب غربی شهر و بخش شمال شرقی روستای عباسا واقع است اين آب بندان علاوه بر تامين نياز آبياری زمين‌های کشاورزی هر ساله در فصول مختلف سال پذيراي تعداد زيادی از پرندگان مهاجر است که هر کدام جلوه خاصی به آن مي‌بخشند.

خشت پل: در روی رودخانه لاويج رود شهرستان نور در ضلع جنوبی مسجد جامع شهر واقع شده و از بناهای دوران ميرزا آقا خان نوری محسوب مي‌شود كه تنها طاق مرکزی آن باقی مانده است.

آبشار آبپری: آبشار طبيعي آبپری با نام محلی "پری او " در مسير جاده ييلاقی رويان به گلندرود جاده سياه‌سنگ قرار دارد که جريان آب بر روی دامنه سنگي و وجود درختان در حاشيه بر زيبايي چشم‌انداز آن افزوده است.

آبشار حرم آب: با نام محلی حرم او در بيشتر فصول سال دارای آب بوده و در مسير جاده رويان -کپ در نزديكي دوراهي دونکوه (مسير جاده سياه سنگ) قرار دارد و بسيار ديدني و دل‌انگیز است.

قله سوردار: اين قله در جنوب شهر نور با ارتفاعی حدود 2000 متر کاملا مسلط بر مناطق جلگه‌اي است که در روزهای آفتابی و صاف چشم‌انداز زيباتري را از مناطق روستايي و شهری پايين دست و سواحل نور ایجاد می‌کند.

اليمالات: در مسير جاده ارتباطی نور به چمستان در جنوب دو راهی روستای کارگر کلا در بين درختان انبوه و سر به فلک كشيده قرار دارد و چشم‌انداز بسيار زيبايي را ايجاد كرده است.

آبادي يوش: اين آبادی از توابع بخش بلده و در مسير جاده ارتباطی بلده به جاده کندوان واقع است. بافت معماری سنتی، اقليم خشک و کوهستانی و وجود آرامگاه نيما شاعر نوپرداز فارسی، در آن، بر جاذبه‌های ديدني اين روستا افزوده است.

بقعه سلطان احمد: اين بقعه در حاشيه شرقی شهر بلده قرار دارد و دومين بنای مرتفع شهرستان نور است. گنبد آن از داخل داراي نقش شيری است که ماری به دور آن حلقه زده است.

بقعه آقا شاه بالو زاهد: در مسير جاده چمستان به آمل در روستای آهودشت شهريار قرار دارد. شاه بالو عارف، استاد شيخ آملی است که وی مرشد شيخ حسن جوری از رهبران مذهبي سربداران به شمار مي‌آيد. آقا شاه بالو در اواخر قرم هفتم و اوايل قرن هشتم مي‌زيسته است.

پولاد: در شهر بلده واقع شده که نام ديگر آن قلعه نور است. پولاد از اقلاع مهم رويان و رستمدار قديم نور و کجور و پايگاه مهم پادوسبانان در سال‌های 22 تا 1006 هجری بوده است.