ناخن جويدن ومكيدن شصت
ناخن جويدن و شست مكيدن يك اختلال عادتي در كودكان است كه تا سن هفت سالگي شايع بوده از آن به بعد به ندرت ديده مي‏شود. اين اختلال در دخترها شايع‏تر بوده و علت اصلي آن اضطراب مي‏باشد. معمولا كودك موقعي كه در محيطهاي ناامن قرار گرفت، دچار اضطراب شده و براي كاهش آن به اين عادت متوسل مي‏شود. درخانواده‏هايي كه بين پدر و مادر اختلاف موجود بوده و يا براي تربيت كودكان از فحش و كتك استفاده مي‏كنند، بيشتر ديده مي‏شود. توصيه هايي به والدين براي درمان: تحقير و تنبيه نكردن كودك به خاطر اين عادت و بي‏تفاوت بودن نسبت به آن - تصحيح محيط نا امن خانوادگي و درگيري‏هاي خانوادگي، جلوگيري از مشاهده صحنه‏ها و فيلم‏هاي اضطراب آور - محبت و مهرباني بيشتر نسبت به كودك - اشتغال دست‏هاي كودك در اوقات فراغت توسط نقاشي، كاردستي و...- تشويق و جايزه دادن به ازاء هر بار ناخن كوتاه كردن، سعي شود از جايزه مورد علاقه كودك استفاده شود- تميز نگاه داشتن ناخن‏ها و انگشتان براي پيشگيري از بيماري‏هايي نظير اسهال و انگل - در صورتي كه اقدامات فوق نتيجه بخش نباشد، آغشته كردن انگشتان كودك به روغن بادام تلخ به مدت يكماه يا به دست كردن دستكش پارچه‏اي كلفت در تمام مدت روز به مدت حداقل يك ماه. در صورتي كه ناخن جويدن درمان نشد، نبايد نگران شد، آن را رها كنيد و كودك را مورد سرزنش قرار ندهيد
__________________