پرورش اندام در ایران از سابقه نسبتا طولانی برخوردار است . در سالهای 1300 شمسی اصلا نامی از ورزش پرورش اندام در ایران نبود و تنها ورزشکاران و پهلوانان ورزش باستانی بخاطر تمرینات داخل گود و بلندکردن وزنه های آن زمان در بیرون از گود ، اندامهای در خور توجهی داشتند وبلند نمودن وزنه های گلابی شکل 16 کیلو و 32 کیلوئی که پهلوانان جهت زورآزمائی آنها را با یک انگشت یا یک دست بلند می کردند ، بدین طریق بدنسازی انجام می دادند و اگر بدنهای پهلوانان ورزش باستانی سالهای گذشته را نگاه کنیم در اکثر آنها اندامی ورزیده با فیگوری افسانه ای مشاهده خواهیم نمود . سپس قهرمانان وزنه برداری بهترین اندامها را در آن دوران ها دارا بودند و هنوز هم در بین رشته های ورزشی مختلف باز هم وزنه برداران از لحاظ بدنی در مقایسه با سایر ورزشها در اولویت هستند .

در ایران تا سال 1324 هیچ مسابقه اندامی برگزار نشده بود و در این سال یعنی 1324 توسط مرحوم منوچهر مهران که شخص علاقمندی بود ، اولین دوره مسابقات پرورش اندام در تهران خیابان لاله زار تماشاخانه دهقان دو دسته آپولون (زیبایی) و هرکول (حجیم) برگزار گردید که در دسته آپولون بترتیب مهندس رضا مفرح اول و دوم علی اکبر یمین رو از دبیران ورزش ، سوم علی اکبر ابراهیمی از دبیران ورزش شدند و در دسته هرکول 24 نفر شرکت کرده بودند که سید رسول رئیسی قهرمان اسبق وزنه برداری جهان ، اول و دوم علی اکبر مانی از آکروبات بازان قوی و سوم ، مرحوم مح مـــــوd نامجو و چهارم ، موسی حسنی از بنیانگذاران ورزش نوین در مشهد و پنجم ، جعفر سلماسی ، تا سال 1328 که مسابقات پرورش اندام در تهران برگزار شد که در نتیجه در دسته اول باقریان ، دسته دوم هامازا اسب دسته سوم ایلونش اول شدند و بعد ها مسابقاتی دیگر نیز در تهران و شهرستانها برگزار میشد تا اینکه مسابقات جهانی وزنه برداری سال 1948 که در لندن برگزار گردید .

مرحوم مح مـــــوd نامجو در خاتمه مسابقات وزنه برداری از طرف اسکار استیت دبیرکل فدراسیون وزنه برداری آن زمان تشویق به شرکت در بهترین بدن در آن مسابقات گردید که مرحوم نامجو در دسته کوتاه قدان بمقام اول جهان دست یافت و استیوریوز قهرمان بلند قدان گردید .

پس از بازگشت نامجو به ایران تب پرورش اندام ایران را فرا گرفت و مرحوم نامجو باشگاه پرورش اندام مدرنی در آن روزگار در میدان توپخانه تاسیس نمود و چند وقتی محل تمرین ورزشکاران پرورش اندام بود و سپس در سال 1336-1957 همراه با مسابقات جهانی وزنه برداری در تهران و مسابقات جهانی و آسیائی پرورش اندام نیز برگزار گردید که مرحوم نامجو اول و سیروهامازا اسب دوم آسیا گردیدند و از این زمان گاهگاهی مسابقاتی در گوشه و کنار کشور و تهران اکثر باشگاهائی که از این رشته نیز مسابقات داخلی یا چندجانبه برگزار می کردند .

در سال 1350 مرحوم مح مـــــوd نامجو با نظارت تربیت بدنی چند دوره مساابقات پرورش اندام مختلف برگزار نمود که اولین دوره آن در باشگاه دخانیات تهران برگزار گردید ، سپس از سال 1350 کمیته پرورش اندام بطور رسمی در ایران و زیرنظر فدراسیون وزنه برداری شروع به فعالیت نمود و مسئولیت کمیته را حسین شکوه یکی از قهرمانان اسبق پرورش اندام بعهده داشتند که سالها در لس آنجلس آمریکا ااقامت داشتند که ایشان در سال 1330 در ایالت کالیفرنیا نفر اول شد ، اولین دوره مسابقات پرورش اندام همراه با مسابقات قهرمانی وزنه برداری کشور در سال 1350 در شهر مشهد برگزار گردید وسپس در سالهای 1351 در تهران – 1352 در سنندج – 1353 در تهران – 1354 در همدان – 1355 در تهران – 1356 در کرمانشاه – 1357 در تبریز و در طی این سالها ایران در چندین دوره مسابقات اسیایی و جهانی شرکت نمود ، از آن جمله ، آسیایی 1352 در مالزی که مهدی خانقاهی در قد بلند اول شد و سهراب سرابی در قد متوسط دوم شد و در جمع رحمت جورامی از سنگاپور، آقای آسیا شد . در سال 1353 تیم ایران در مسابقات آسیائی شرکت نکرد اما در مسابقات جهانی پرورش اندام که در سوئیس برگزار گردید ، شرکت نمود که آقای سهراب سرابی در قد کوتاه ، پنجم جهان گردید و در سال 1354 مسابقات آسیائی در سنگاپور برگزار گردید که سهراب سرابی در قد کوتاه ، اول و مهدی خانقاهی در قد متوسط ، سوم شدند .

سال 1355 مسابقات آسیا در پاکستان برگزار گردید که سهراب سرابی ، نفر دوم در قد متوسط مهدی خانقاهی نفر سوم در قد بلند گردیدند . 1356 مسابقات آسیائی در کلکته هندوستان برگزار شد و تیم ایران در آن شرکت داشتند که در نتیجه در این سال پرورش اندام از گروه قدی به گروه وزنی تغییر پیدا نمود. اوزان پرورش اندام آسیائی در اولین دوره مسابقات وزنی به چهار وزن 65 کیلو – 75 کیلو – 90 کیلو – 90+ کیلو تعیین گردید که در نتیجه در وزن 65 کیلو ، رحمت اله عظیمی ، نفر دوم و محمد تبریزی در وزن 75 کیلو ، نفر چهارم و سعید بیضاوی در سنگین وزن ، نفر سوم شدند .در اینسال 1356، تیم ایران در مسابقات جهانی شهر نیمس فرانسه شرکت نمود که متاسفانه هیچکدام از شرکت کنندگان نتوانستند تا رده ششم برسند . در سال 1357 تیم ایران در مسابقات آسیائی سنگاپور شرکت نمود که در نتیجه رحمت اله عظیم در 65 کیلو ، سوم و سهراب سرابی در 75 کیلو ، سوم و مهدی خانقاهی در 90 کیلو ، اول و سعید بیضاوی در 90+ کیلو ، سوم شدند و این آخرین دوره شرکت تیم پرورش اندام ایران در مسابقات آسیائی تا قبل از انقلاب شکوهمند جمهوری اسلامی ایران بود .

سپس از سال 1357 مسابقات قهرمانی کشور پرورش اندام در ایران تعطیل گردید و تا اینکه دوباره از سال 1372 پرورش اندام زیرنظر فدراسیون وزنه برداری و بخاطر علاقمندانش بصورت رسمی فعالیت خود را آغاز نمود که اولین مسابقات قهرمانی کشور در تهران در سالن وزنه برداری مجموعه آزادی تهران با شکوه هرچه تمام تر برگزار گردید و سپس قهرمانی کشور در سال 1373 در همدان برگزار گردید و تیم ملی پرورش اندام ایران برای نخستین بار مرکب از حسین حاجی موسی سرپرست – جعفر رفوگران داور – محمد ذات پرور داور – محمد تبریزی و عبادی مربیان و ابراهیم خانی 60 کیلو – محسن یزدانی 65 کیلو – حمید قیصری 75 کیلو – غلام صادقی 75 کیلو – کریمی 80 کیلو - علی بیات 85 کیلو – مرتضی دهقانی 90 کیلو و یزدان راد 90+ کیلو به مسابقات آسیائی سنگاپور اعزام شدند که یزدان راد به مقام سوم آسیا دست یافت و این اولین مدال بعد از انقلاب می باشد .

ضمنا از سال 1373 آقای علی مرادی به ریاست فدراسیون وزنه برداری و پرورش اندام منصوب شدند و تا کنون فدراسیون وزنه برداری جهت احیاء پرورش اندام و بالا بردن دانش مربیان پرورش اندام ، کلاسهای درجه 3پرورش اندام در تهران – شیراز – اصفهان – خوزستان – مازندران - گیلان - قزوین – اهواز و قم و سایر شهرستانها برگزار شد و این در تاریخ پرورش اندام ایران گامی مهم جهت ارتقاء سطح آگاهی مربیان از دانش روز بود و بالاخره با تلاش پیشکسوتان و کسب عناوین جهانی در پرورش اندام فدراسیون مستقل پرورش اندام بنام فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام در سال 1384 با موافقت سازمان تربیت بدنی تاسیس و آقای ناصر پورعلی فرد بعنوان رئیس فدراسیون و یزدان راد ، دبیر فدراسیون انتخاب و فعالیت خود را با تشکیل کمیته های مختلف آغاز نمودند .


و اما بعد از انقلاب ، بدن سازان ایرانی که در مسابقات آسیائی شرکت نمودند ، عناوین زیر را بدست آوردند .

آسیائی 1993 سنگاپور

در وزن 60 کیلو = منوچهر ابراهیم خانی - نفر هفتم

در وزن 65 کیلو = محسن یزدانی - هشتم

در وزن 70 کیلو = ایران شرکت کننده نداشت

در وزن 75 کیلو = غلام صادقی - نهم

در وزن 75 کیلو = حمید قیصری - دهم

در وزن 80 کیلو = رحمان کریمی - دهم

در وزن 85 کیلو = علی بیات - پنجم

در وزن 90 کیلو = مرتضی دهقانی پنجم

در وزن 90+ کیلو = یزدان راد - سوم



آسیائی 1994 مالاکا – مالزی

در وزن 70 کیلو = محسن یزدانی - سوم

در وزن 70 کیلو = غلام صادقی - هشتم

در وزن 80 کیلو = تیغ نورد - هشتم

در وزن 85 کیلو = محسن شاکری - یازدهم



1995- چون کینک – چین

جوانان بالای 70 کیلو = محسن دیانتی - دوم

در وزن 70 کیلو = محسن یزدانی - دوم

در وزن 75 کیلو = غلام صادقی - پنجم

در وزن 85 کیلو = خسرو محمدی - ششم

در وزن 85 کیلو = مرتضی دهقانی - هشتم

در وزن 90+ کیلو = یزدان راد - سوم



آسیائی 1996 نیودهلی – هندوستان

در وزن 70 کیلو = علیرضا درویش احمدی - دوازدهم

در وزن 75 کیلو = غلام صادقی - هفتم

در وزن 90+ کیلو = یزدان راد - اول

در وزن 90+ کیلو = مهدی لطیفی - سوم



آسیائی 1997 سئول – کره جنوبی

مسابقات استادان بالای 45 سال

سهراب سرابی - دوم

در وزن 80 کیلو = غلام صادقی - اول

در وزن 85 کیلو = محسن شاکری - سوم

در وزن 90+ کیلو = حمزه هوشمند - اول



آسیائی 1998 ویتنام

تیم ایران شرکت نکرد.



آسیائی 1999 – تایپه – چین

در وزن 85 کیلو = علی تبریزی نوری - دوم

در وزن 90 کیلو = احسان اله کنگرلو - سوم

در وزن 90+ کیلو = عباس مهدی یزدلی - دوم



آسیائی 2000 – هوچی مینه – ویتنام

تیم ایران شرکت نکرد .


2000 مالزی

محسن یزدانی 70 کیلو چهارم



تیم ایران در مسابقات جهانی زیرشرکت نمود :

1998ازمیر ترکیه

محسن یزدانی 70 کیلو سوم

غلام صادقی 80 کیلو سوم



1999 – اسکواکی

محسن یزدانی طلا



استادان بزرگ بین المللی

(( مسابقات پرورش اندام استادان و استادان بزرگ )) ((پیشکسوتان))

در1997آسیائی سهراب سرابی درمسابقات استادان بزرگ(grand master)کره جنوبی دوم شد.

ضمنا در سال 2000 در کشور امارات ، ایران در مسابقات پیشکسوتان جهان برای نخستین بار شرکت نمود .

غلام صادقی در رده 40 الی 50 ساله ها استادان بزرگ بین المللی .(البته پس از آزمایش دوپینگ نفرات اول و دوم وزن صادقی و نفر سوم وزن ذات پرور دارای دوپینگ مثبت بودند .(



ضمنا داوران زیر در مسابقات آسیائی و جهانی قضاوت نمودند :

محمد ذات پرور – جعفر رفوگران ، آسیائی سنگاپور- مهدی خانقاه 1998 ترکیه جهانی

محمد ذات پرور و محمد عبدالهی 1999 اسلواکی جهانی

ابراهیم باقریان و کاکلی 2000 مالزی

محمد تبریزی 2000 استادان (پیشکسوتان) جهان امارات متحده عربی

محمد ذات پرور در سال 2002 مسابقات جهانی قاهره (مصر(



و اما نگاهی به گذشته تاریخی میله هالتر و بوجودآوردن ورزش پرورش اندام

در سال 1310 شمسی پادگورنی از روسیه به ایران آمد و در تبریز در یک باشگاه بعنوان مربی کارکرد و در سال 1318 به هندوستان مسافرت نمود و اولین میله وزنه برداری استاندارد را به ایران آورد و خود اولین رئیس فدراسیون وزنه برداری ایران شد .

مرحوم منوچهر مهران اهل مشهد در سال 1322 باشگاه نیروراستی را در تهران تاسیس کرد و خود از بنیانگذاران پرورش اندام در ایران گردید با کمک همسر خود خانم منیرجدلی که خانمی تحصیل کرده و دانشمند بود مجله ورزشی نیرو و راستی را منتشر نمودند . خانم جدلی مدرس مدرسه ژانداک بود و مجلات خارجی ورزشی را تهیه و ترجمه می کرد و در اختیار مجله نیرو وراستی قرار می داد و در این مجله هر سه ماه یکبار در بین عکسهای پرورش اندام کارارن سراسر ایران که برای این مجله منتشر می شد ، مسابقاتی برگزار می کرد و بنام قهرمان فصل بهار یا تابستان و ... چاپ می کرد . مرحوم منوچهر مهران با توجه به مسئولیتی که داشت رئیس اداره مسابقات ورزشی تربیت بدنی ایران در سال 1324 اولین مسابقات پرورش اندام را در خیابان لاله زار در تماشاخانه دهقان رسما برگزار نمود – آقای مصطفی گرائیلی که استاد ژیمناستیک بود در این دوره از مسابقات داوری نمود .