برنامه آزمایشی که برای اولین بار در کشور انگلستان اجرا شد و سپس به عنوان پاسپورت حیوانات خانگی برای مسافرت
قبل از تصویب میکروچیپ برای شناسایی حیوانات خانگی از قلاده و تگ هایی استفاده میشد که تگ ها شامل نام مالک و شماره تلفن او و دامپزشک و هم چنین مهر و واکسیناسیون می بود. این تگ ها بسیار ارزان و قابل دسترس بود اما هر گربه ای وجود قلاده در دور گردن خود را تحمل نمیکرد و حتی ممکن بود قلاده ها پاره یا شکسته شوند.
خالکوبی نوعی دیگر از شناسایی حیوان بود که شماره تلفن صاحب، بر روی پا و یا گوش او توسط دامپزشک و یا متخصص انجام میشد. این روش، روشی دائمی و سریع بود و احتمال دزدیده شدن حیوان را بسیار کاهش میداد. اما در این روش، خالکوبی بعد از مدتی کمرنگ میشد و نوشته به صورت نا خوانا دیده میشد و در این روش نیاز به بیهوشی حیوان بود که بیهوشی میتوانست مشکلات و عوارض خاص خود را داشته باشد.
میکروچیپ فرستنده ای به کوچکی یک دانه برنج میباشد که توسط سرنگی در زیر پوست حیوان تزریق میشود. این کاشت ظرف مدت یک دقیقه و بدون بیهوشی صورت میگیرد
میکروچیپ شامل شماره ای خاص برای حیوان ثبت نام شده میباشد که میتوان توسط اسکنرهای مخصوص در دامپزشکی ها،آن شماره را خواند.کاشت میکروچیپ یک بار صورت میگیرد و عملی دائمی و برای حدود 75 سال تاریخ دارد.
همیشه با گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی شاهد فناوری های جدید میباشیم. هم اکنون کمیته بین المللی ثبت حیوانات پس از آزمایشات اختصاصی، تائیدیه قانونی استفاده از این روش را اعلام نمودند و میکروچیپ ها تحت استاندارد های جهانی طراحی و ساخته میشوند و در کشور ما، ایران ؛ نیز از سال 1382 به بعد، این تکنولوژی تایید شد. در حال حاضر این سیستم در کشورهای مختلفی از اروپا، آسیا، امریکا، افریقا و اقیانوسیه استفاده میشود.
با این حال هنوز شاهد روشهای دردآوری مانند خالکوبی، نه فقط برای شناسایی حیوان؛ بلکه برای زیباتر شدن آن هستیم!!!
کاربرد میکروچیپ ( ترجمه)
پاسخ با نقل قول
