رواندا در سال 1994 میلادی

در روز 7 آوريل سال 1994 ميلادي نسل کشي توتسي ها در رواندا ، يكي از وحشتناكترين وقايع قرن بيستم آغاز شد. در روز قبل از آغاز قتل عام هواپيماي حامل ژوونال هابياريمانا رييس جمهور رواندا از قوم هوتو در شرايط مرموزي بر فراز كيگالي سرنگون مي شود.

در همان شب راديوهاي افراطي قوم هوتو كه اكثريت مردم رواندا را تشكيل مي دهند، فرياد انتقام از توتسي ها را سر داده و از فرداي آن روز قتل عام سازماندهي شده قوم توتسي با وحشيگري و سبعيت آغاز مي شود.

طی 100 روز، 800 هزار نفر کشته شدند و صدها هزار زن مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند.

قتل عام 800 هزار زن و كودك و مرد در ميان بي تفاوتي جامعه بين المللي صورت مي گيرد در واقع ، رقابت فرانسه و آمريكا عامل اصلي اين جنايت گسترده بشري در اين كشور كوچك آفريقايي بود.

نزديك به يك دهم جمعيت رواندا فقط در جريان 3 ماه كشته مي شوند.هوتوهاي افراطي كودكان نوزاد را با زدن ضربه چماق به سرشان مي كشتند و زنان و مردان را با داس قطعه قطعه مي كردند.

آنها توتسي ها را در داخل منازلشان زنده زنده به آتش مي كشيدند.حتي هوتوهاي ميانه رو نيز از آتش غضب دژخيمان در امان نماندند.

سازمان ملل متحد قبل و در جريان قتل عام يك نيروي حافظ صلح را در رواندا مستقر كرده بودند اما آنها قادر به جلوگيري از قتل عام نبودند.

با اينكه رومئو دالر، ژنرال كانادايي ، فرمانده نيروهاي كلاه آبي درخواست نيروي بيشتري براي جلوگيري از كشتار كرد ، اما سازمان ملل متحد تعداد نيروها را كاهش داد.

تا اينكه سرانجام در روز 4 ژوييه سال 1994 ميلادي شهر كيگالي توسط حبهه ميهني رواندا كه از توتسي ها تشكيل شده بود ، تصرف مي شود و قتل عام خاتمه مي پذيرد.

به اين ترتيب ، در روز 7 آوريل سال 1994 ميلادي قتل عام توتسي هاي رواندا توسط هوتوها آغاز مي شود.يك قتل عام سازماندهي شده كه توسط هوتوهاي افراطي با توسل به وحشيانه ترين روش ها صورت گرفت.

كشتار وحشتناكي كه عامل اصلي آن رقابت فرانسه و آمريكا در اين كشور كوچك مركز آفريقا بود.

هوتوهای خشن با استفاده از نشستهای سری، و پخش برنامه های رادیویی تحریک آمیزی که به ترس و نفرت از اقلیت توتسی دامن می زد، از ماهها پیش قتل عام این اقلیت که زمانی بر کشور حاکم بودند را با دقت طراحی کرده بودند. سازمان دهندگان این عملیات قبلا جوخه های مرگ را آموزش داده بودند، لیستی از هوتوهای میانه رو نیز که می باید در کنار توتسی ها کشته شوند را آماده کرده، و ساتورهای قصابی ساخت چین را وارد و در محلات مختلف بین افرادی که آماده کشتن همسایگان خود بودند، پخش کرده بودند.

ترور رئیس‌جمهور آبیاریمینا که رهبر قوم هوتو بود “و هنوز هم که هنوز است عاملان ترورش مشخص نشده‌اند” هوتو‌های ساتور به دست را به خیابان ریخت، رادیو عملن در نقش رهبر نسل‌کشی ظاهر شد “نمونه‌ای برای آسیب‌شناسی‌ی رسانه”. کشندگان دسته‌ای نظامی بودند که قومیت آنها هوتو بود اما برای مردمان قوم هوتو هم به اندازه‌ی کافی در کشتار توتسی‌ها نقش کنار گذاشته شده بود؛ خلق هوتو طوری وارد جریان توتسی‌کشی “وهوتوی میانه‌روکشی” شد که انگار به اجباری اجتماعی تن‌ می‌نهد و در واقع به عنوان یک شهروند مسئول وظیفه دارد که توتسی بکشد! کشتار توتسی ها و هوتوهای میانه رو برای یکصد روز ادامه داشت تا این که یک ارتش شورشی، که عمدتا از توتسی ها تشکیل می شد، کنترل کشور را به دست گرفت. حدود ۵۰۰ نفر در رابطه با قوم کشی در رواندا اعدام شده اند و ۱۰۰ هزار نفر دیگر همچنان در حبس بسر می برند. نکته‌ی جالب لج‌بازی‌ی اعضای حق وتودار شورای امنیت در باب اطلاق نام نسل‌کشی به این جریان شرم‌آور بود:” در آن زمان، کشورهای غرب، به ویژه بریتانیا و آمریکا، تبانی کردند تا مدارک مشهود دال بر قوم کشی را نادیده بگیرند و از کمک به یک نیروی کوچک سازمان ملل متحد که تلاش داشت مانع از این قتل عام بشود سرباز زد.

یکی از نکات مهم و جالب درباره‌ی ارتباط دو قوم هوتو و توتسی این است که شباهت های موجود میان این دو قوم فراوان است. آنها به یک زبان تکلم می کنند و مکان زندگی و سنن آنها نیز مشترک است. در واقع این بلژیکی‌ها بودند که پس از استعمار رواندا در ۱۹۱۶ سعی کردند به دوگانه‌ی توتسی/هوتو دامن بزنند و با ارجحیت دادن به توتسی‌ها عملن آتش اختلاف در بین این دو قوم را شعله‌ور سازند. نکته‌ی جالب‌تر این‌که توتسی‌ها و هوتوها حتی پس از وقوع ژینوساید سال ۹۴ و شکستن بیش از پیش جام دوستی “مجبورند” که در کنار یک‌دیگر زندگی بکنند، به قول “ژان داماسن ان دایامباژ” استاد روان‌شناسی‌ی دانشگاه رواندا یکی از ویژگی‌های جامعه‌ی کن.نی‌ی رواندا این است که جلادان و جان به دربردگان از انتقام در کنار یک‌دیگر می زیند و این موردی منحصر به فرد است که در هیچ یک از ژینوسایدهای قرن بیستم نطیر آن دیده نشده، این هم‌زیستی‌ی اجباری تبعاتی داشته که دایامباژ آنها را این‌گونه دسته می‌کند:
مقایسه‌ی احساسی میان قربانیان و جلادان:
مشکل در رابطه برقرار کردن با قربانی = مشکل در رابطه برقرار کردن با جلاد
احساسات قربانی……….احساسات جلاد
غم ………..ندامت
نفرت از جلاد……… پشیمانی
خشم……… خشم
احساس گناه به خاطر زنده ماندن………. احساس گناه به خاطر کشتن
کاهش احترام به خویش‌تن………. زودخشمی
انتقام……….ترس از انتقام

علاوه بر 800 هزار كشته اين قتل عام بيش از 5/1 ميليون نفر آواره مي شوند.

امروز افرادي هستند كه همه اعضاي خانواده خود را در اين قتل عام از دست داده اند و در اين جهان پهناور تنها مانده اند.

نسل کشي رواندا يكي از سياهترين صفحات تاريخ جهان در قرن بيستم و شايد در تمام تاريخ بشريت محسوب مي شود.


دیدن فیلم های "هتل رواندا " و " به سگها شلیک کنید " و " با شیطان دست بده " را به دوستان برای آشنایی بیشتر با این حادثه هولناک پیشنهاد میکنم.





عکسها :










شکنجه یک هوتویی فقط بدلیل مظنون شدن به او در همکاری با مردم توتسی!!!