الهی! به‎ ‎مردانِ در خانه‌ات / به آن زن ذلیلانِ فرزانه‌ات

به آنان که در بچه‌داری تکند / یلانِ عوض کردنِ پوشکند

به آنان که باذوق و شوقِ تمام / به مادر زنِ خود بگویند مامان

به آنان که دامن رفو می‌کنند / زبعد رفویش اتو می‌کنند

به آن قرمه‌سبزی‌پزانِ قدر / به آن مادرانِ به ظاهر پدر

الهی! به آهِ دلِ زن‌ذلیل / به آن اشکِ چشمانِ ممد سبیل زی ذی نامه

که ما را بر این عهد کن استوار / از این زن‌ذلیلی مکن برکنار