بيست و دوم سپتامبر سال 66 ميلادي نرون امپراتور وقت روم دستور داد كه براي جنگ با امپراتوري ايران لژيون هاي ايتاليايي كه سربازانش رومي خالص باشند و قدشان كمتر از دو متر نباشد تشكيل شود. برخلاف ايران كه سواره نظامش نيروي اصلي بود و از پياده به عنوان نيروي كمكي و پشتيباني استفاده مي كرد، واحدهاي اصلي رومي ها پيادگان بود و سواران را به عنوان واحد كمك بكار مي بردند. لشكر 5 تا 8 هزار نفري پياده رومي را لژيون (به لاتين: لژيو) مي خواندند. چون ارتش روم در جنگ با ايران موفق نبود، نرون تصميم گرفت كه لژيون هايي صرفا از ايتاليايي ها (روميان خالص) تشكيل دهد و دستور تشكيل اين لژيون ها، طبق لوحي كه فرمان بر آن حك شده است 22 سپتامبر سال 66 ميلادي صادر شده بود، ولي عمر نرون كفاف نداد كه از اين نيرو برضد ايران استفاده كند و كمتر از دو سال بعد ( تابستان سال 68 ميلادي) خودكشي كرد. اختلاف ايران و روم در آن زمان عمدتا بر سر ارمنستان بود كه چند برابر امروز وسعت داشت.
و همچنین بعد ها...
جنگهاي 13 ساله ايران و روم در دوران حكومت شاپور دوم ( همون که کتف عرب ها رو سوراخ کرد . بستشون به هم! ) از دودمان ساسانيان 22 سپتامبر سال 337 ميلادي آغاز شد كه در« تاريخ عمومي » به جنگهاي دور اول معروفند. جنگهاي دور دوم از سال 359 آغاز شدند. در هر دو دور، ايرانيان پيروز شدند. در دور اول، كه جنگ تا سال 350 طول كشيد ، روميان هرچه را كه در شرق مديترانه به دست آورده بودند از دست دادند و در دور دوم ، امپراتورشان هم كشته شد.
نرون رم را به آتش كشيد
جام جم آنلاين: 1944 سال پيش در روز 19 ژوييه سال 64 ميلادي نرون امپراتور خونخوار و مجنون رم به سربازانش دستور داد تا مخفيانه اين شهر را آتش بزنند. نرون قصد داشت گناه آتش زدن شهر رم را به گردن مسيحيان بيندازد و در عين حال ،او مي خواست كاخ جديدي براي خود بسازد و نقشه شهر را تغيير دهد.
آتش سوزي از يك دكان كوچك در نزديكي سيرك ماكسيموس در پاي تپه پالاتينو كه كاخ امپراتور بر فراز آن ساخته شده بود ، آغاز شد و به زودي سراسر شهر را دربرگرفت.

در آن زمان رم نزديك به 800 هزار جمعيت داشت ومساحت آن حدود 13 كيلومتر مربع بود.

بخش اعظم فضاي شهر را معابد ، ساختمان هاي دولتي و كاخ ها اشغال كرده بودند.

شهر رم شش روز در آتش مي سوخت و بخش اعظم ساختمان هاي شهر از بين رفتند و هزاران نفر از مردم شهر كشته شدند. نرون كه به ييلاق رفته بود فورا به رم بازگشت و تا قبل از اين كه دامنه آتش به كاخ او برسد از فراز كاخ خود آتش سوزي رم را تماشا مي كرد و چون خود را يك خواننده و نوازنده بي نظيري مي دانست ، هنگام تماشاي آتش سوزي چنگ مي نواخت و بخش هايي از اشعار هومر در مورد آتش سوزي شهر تروا را مي خواند. پس از اين كه دامنه آتش به كاخ نرون رسيد ، او كاخ خود را ترك كرد.

نرون دستور مي دهد كاخ جديدي را برايش احداث كنند كه نام آن را خانه طلايي گذاشت.
وسعت اين كاخ 80 هكتار بود و از تپه پالاتينو تا تپه كائليوس گسترش داشت.

در ميان اين دو تپه باغها و يك درياچه مصنوعي احداث شدند كه يك مجسمه غول آساي نرون به ارتفاع 44 متر بر آنها اشراف داشت.

پس از فروكش كردن آتش سوزي ، عوامل نرون در شهر شايع كردند كه مسيحيان عامل آتش سوزي بودند. سربازان نرون تعداد زيادي از مسيحيان شهر رم را دستگير كردند. برخي از آنها را در سيرك هاي رم در مقابل جانوران درنده رها كردند. تعدادي ديگر را به صورت مشعل زنده درآوردند. تعدادي از حواريون حضرت مسيح مانند سن پير و سن پل جزو مسيحياني بودند كه توسط ماموران نرون به شيوه هاي گوناگون و وحشيانه كشته شدند.

كشتار مسيحيان تقريبا سي سال پس از مصلوب شدن حضرت مسيح انجام گرفت.

از آن پس اقدامات وحشيانه نرون بيشتر شد و موجب نارضايتي مردم و سرداران رمي شد. نرون در سال 66 ميلادي به دليل بيزاري از رم تصميم گرفت به يونان سفر كند.

در اوايل سال 68 ميلادي هنگامي كه نرون به رم بازگشت با شورش هايي در نقاط مختلف امپراتوري مواجه شد.

او كه طرفداران خود را از دست داده بود به خانه يكي از دوستانش پناه مي برد. در آنجا به نرون خبر مي رسد كه گالبا يك ژنرال شورشي به مقام امپراتوري انتخاب شده است.

نرون با شنيدن اين خبراز شدت پاس در روز 9 ژوئن سال 68 ميلادي خودكشي مي كند.

به اين ترتيب ، در روز 19 ژانويه سال 64 ميلادي شهر جاوداني رم دچار يك حريق عظيم شد.

عامل اصلي اين حريق نرون امپراتور ديوانه رم بود كه مي خواست با تخريب شهر كاخ جديدي براي خود ساخته و نقشه شهر را تغيير دهد و در عين حال مسيحيان را مسبب حريق معرفي كرده و آنها را قتل عام نمايد.