دیدن با چشم بسته

[azadeh]

یکی دیگر از خصیصه های روانی دیدن با چشم بسته یا چشم سوم است. در" ساموا" مردان نایبنایی وجود داشتند که می توانستند با نگاه داشتن دست روی یک شئ آن را ببینند و جزئیات آن را توضیح دهند.

ژول رومن در فرانسه چندین نفر نابینا را کشف کرد که می توانستند تفاوت بین روشنایی و تارینیققا تشخیص دهند. بینایی انها روی نوک بینی و نوک انگشتانشان متمرکز بوده است.
سزار لومبروزو دختر نابینایی پیدا کرد که می توانست با نوک بینی و نرمه ی گوش چپش ببیند. وقتی نور درخشانی به طور ناگهانی روی گوشش تابیده میشد، فورا خود را عقب می کشید.

در اسکاتلند پسر بچه ی نابینایی وجود داشت که تفاوت بین نورهای رنگی را تشخیص میداد و اشیا درخشان را از فاصله ی حدود 1 متر می دید.

یک هیئت طبی در ویرجینیا از دختری که قادر بود با چشمان بسته ببیند آزمایشاتی به عمل آورده و متوجه شدند که این دختر حتی با چندین لایه باند و نواری که بر روی چشمانش بسته شده رنگهای مختلف را تشخیص داده و قادر است نوشته های درشت را بخواند.

روزا کوله شووا از شوروی هم قادر بود با چشمان بسته ببیند. او یک فرد نابینا نبود ولی در خانواده ای بزرگ شده بود که افراد آن همه کور بودند.

شفر، عصب شناس معروف، آزمایشات زیادی روی روزا انجام داده و معلوم داشت که وی با چشمان بسته شده در حلی که دستهایش از میان پرده ای رد شده است ، می تواند بوسیله ی آنها 3 رنگ اصلی را تشخیص دهد. وی همچنین معلوم داشت که روزا می تواند با چشمان بسته روزنامه یا نت موسیقی را در زیر شیشه بخواند... .

از دیگر افرادی که قادر به دیدن با چشم بسته بوده اعجوبه ی پاکستانی "کودابوکس" می باشد.
برخی از آزمایشات که توسط یک گروه پزشکی در لندن در حضور پروفسور ادواردز بر روی کودابوکس انجام گرفت بشرح زیر می باشد:

آزمایش کنندگان ابتدا چشم کودابوکس را با دستمال ضخیمی بسته ، مقداری خمیر بر روی آن گذاشته و روی آن را با یک ورق نازک آلومینیوم گرفتند و بعد روی همه ی آنها را با یک پارچه ی پشمی بسته و چند لایه باند نیز دور سر او پیچاندند. به این ترتیب مسلم شد که او دیگر نمی تواند با چشمتن خود ببیند.

پس از این مقدمه برای این که احتمال انتقال تله پاتیک نیز برطرف گردد چند کتاب که هیچ یک ازآزمایش کنندگان قبلا آن را نخوانده بودند... تهیه گردید و مقابل کودابوکس روی میز گذاشته شد. کودابوکس دستش را به طرف یکی از کتابها برده آن را باز کرد و در حالی که انگشت خود را روی سطور کتاب به حرکت در آورده بود با روانی و بدون اشکال شروع به خواندن کرد. پروفسور ادواردز کتاب را عوض کرده کتاب دیگری در مقابل او گذاشت. کودابوکس صفحات این کتاب را نیز به خوبی قرائت کرد... .

در آزمایش دیگری ... یکی از پزشکان چند قطره اتروپین توی چشمهای او ریخت و این دارو موقتا چشم را نابینا ساخت. در همان حال کودابوکس توانست جملاتی را که روی تکه کاغذهای مختلف نوشته شده بود، بخواند. کودابوکس تا مدته سوژه ی آزمایشی دانشمندان و پزشکان شده بود، همگی دانشمندان و محققین را با کارهای خارق العاده خود مات و متحیر می ساخت و آنها نمی دانستند با توجه به معیارهای علمی ، چه نامی بر عملیات شگفت انگبز او بگذارند!... .
کودابوکس در یکی از نمایشهای خود که در انگلستان انجام گرفت، با چشمان بسته به بالای ساختمانی به ارتفاع 60 متر رفت و روی لبه ی نازکی از شیروانی که حرکت بر روی آن حتی برای آدم بینا دشوار بود شروع به راه رفتن کرد. حال آنکه یک اشتباه کوچک کافی بود تا از آن بالا سقئط کند و در صورت سقوط هم مرگ او حتمی بود.