برده های جنسی ژاپن
ارتش ژاپن تا پایان جنگ در صلح 1945 بطور گسترده از ایستگاه های آسایش استفاده می کرد
اکثر زنانی که برای سربازان ژاپنی آماده می شدند
(for s<e>x)
به اجبار از خانواده هایشان گرفته می شدند در صورتی که اعضاء خانواده سعی در آزاد نمودن زنان می کردن یا شکست می خوردند یا کشته می شدند.سن دخترانی که به این خانه های آسایش برده می شدند در حدود 9 تا 20 سال بود.(اشکام واسه اون دخترای زیر 16 سال جاری شدن!)بعضی از این زنان زنان شوهر کرده با بچه هایشان بودند!زمانی که زنان به این خانه ها برده می شدند باید 20تا 30 رابطه در روز می داشتند و در صورت مقاومت کشته یا مغلوب می شدند.اکثریت 80000تا 200000زنان از کره بودند گرچه تعدادی هم از کشور های چین فیلیپین میانمار و اندونزی استخدام یا دزدیده می شدند.
تعدادی از زنان از رابطه ی مداوم عقیم شدند و زمانی که این زنان بلا استفاده می شدند شیر آنها با سیانور مخلوط می شد. بدن آنها به غار برده می شد و در نهایت غار با انفجار یک نارنجک فرو می ریخت!
این وقایع برای آگاهی بین المللی در نشریه ای در سال 1988 منتشر شد. در آن سال پروفسور Yun Chung Ok از دانشگاه زنان اهوا کره رهبری و هدایت فعالیت های گروهی را آغاز کرد که مدارک و اسناد تحقیقاتی را در زمینه ی این زنان تحویل داد. دولتمردان ژاپنی مجبوردن زنان رو در کار در ایستگاه های آسایش رو رد کردند. بعد از جنگ این دولتمردان خود را از اسناد و مدارک موجود خلاص کردند. در سال 1991 سه نفر از این زنان دادخواستی را علیه دولتمردان ژاپنی تشکیل دادند.
در سال 1992 پروفسور Yoshimi Yoshiaki از دانشگاه چو اسناد زمان جنگ را در کتابخانه ی ملی برای مطالعات دفاعی پیدا کرد که ثابت می کرد نیروهای ژاپنی ایستگاه های آسایش را ساخته اند.
در همان روزی که گلچینی از اسناد و مدارک در روزنامه های ژاپنی منتشر شددولتمردان ژاپنی در نهایت مجبور به پذیرش این ننگ شدند!