هزینه مدرن سازی و تقویت نیروی هوایی ایران چقدر است؟



پرسنل نیروی هوایی برابر 52 هزار نفر بوده و از این نظر این نیرو یک نیروی قدرتمند و استخواندار محسوب میشود که در جنگهای فرسایشی عملکرد خوبی خواهد داشت.


مقدمه
براي اينكه هزينه تقويت و مدرن سازي نيروي هوایی ايران را تخمين زده و محاسبه كنيم ابتدا بايد به توان هوایی ديگر كشورها توجه كرد. كشورهاي ديگر از نظر توان تهدید کردن ایران به دو دسته بايد تقسيم شوند و عبارتند از ( البته کشورهای بحرین و ارمنستان و افغانستان و عراق در محاسبات زیر در نظر گرفته نشده اند):



حال با توجه به ليست فوق ما بايد به يك حد نصاب دست يابيم كه هم با اقتصاد و تكنولوژي ايران سازگار باشد و هم اينكه از پس تهديدات برآيد. بنابراين براي دست يابي به اين حد نصاب به بررسي توان هوایی کشورهای فوق پرداخته ( و در ادامه توان هوایی کنونی ایران و نیز توان لازم برای مقابله با تهدیدات ذکر خواهد شد):
(توضیح: در این مقاله منظور از اینکه ما به جنگنده ای مانند میگ-29 یا سوخو-30 و ... نیاز داریم مقصود خرید این محصولات نمیباشد بلکه منظور نویسنده آن است که نیروی هوایی به جنگنده ای با چنین خصوصیاتی نیاز دارد.)

1- تركيه: ارتش تركيه تقريبا مدرن ميباشد و از نظر كمي بزرگترين ارتش اروپايي محسوب مي شود. استعداد انساني اين ارتش 4 برابر انگليس بوده و ميتواند براي ايران تهديدي تقريبا خطرناك باشد. ايران از نظر تكنولوژي نظامي آشكارا بر تركيه برتري دارد و از بعد اقتصاد هم ايران برتر است و مهمتر اينكه ما نفت ، گاز و منابع غنی طبیعی در اختیار داريم. ارتش تركيه بعد از فروپاشي شوروي مورد بي مهري غرب قرار گرفت ولي در عوض روابط خود را با اسراييل بسيار گسترش داد!
هم اكنون نيروهاي اسراييل از خاك تركيه به منظور جاسوسي عليه ايران استفاده مي كنند. و كشورهاي آمريكا و انگليس در خاک ترکیه داراي پايگاهاي بزرگ هوايي با 180 هواپيما و 6 هزار سرباز هستند كه در جنگ احتمالي ايران و آمريكا بسيار كاربرد خواهد داشت.
نيروي هوايي ترکیه شامل 60 هزار سرباز و حدودا 600 جنگنده كه عبارتند از 240 فروند F-16C/D ، 175 فروند F-4E ، 44 فروند RF-4E ، حدود 140 فروند F-5A/B كه همگي مدرنيزه شده و در شرايط كاملا عملياتي قرار دارند. همچنین خبرهایی از تصمیم ترکیه مبنی بر خرید مجدد اف-16 و ارتقای فانتومها به گوش رسیده و این نکته را هم نباید از قلم انداخت که این کشور 4 میلیارد دلار در پروژه اف-35 سرمایه گذاری کرده و قرار است 300 فروند اف-35 نیز خریداری کند! از بعد هوایی ما عقبتر از تركيه هستيم و در صورت بروز جنگ اف-16 و فانتومهای تركيه براي ايران ميتوانند خطرناك باشند.
باید توجه زیادی بر روی ترکیه کرد زیرا این کشور علاوه بر نیروی هوایی قدرتمند خود میزبان صدها جنگنده خارجی و نیز 90 بمب هسته ای 250 کیلوتنی آمریکایی است! ایران برای مقابله با این کشور میتواند از انواع MiG-29 و Su-30 و Su-24 به تعدا انبوه خریداری و استفاده کند.

2- عربستان: این کشور با بودجه نظامی چند برابر ایران (25 میلیارد دلار!) و نیز خریدهای تسلیحاتی بزرگ از غرب و به ویژه آمریکا هم اکنون تهدید خطرناکی برای ایران محسوب میشود. سعودیها قصد دارند با صرف دهها میلیارد دلار تا سال 2020 نیروی هوایی خود را به اولین نیروی منطقه تبدیل کنند (طبق سخنان وزیر دفاع این کشور) و این زنگ خطری برای نیروی هوایی نه چندان قدرتمند ایران هست.
نیروی هوایی عربستان دارای 18 هزار پرسنل و حدود 400 فروند هواپیمای جنگی میباشد و زیر نظر آمریکاییها بنیانگذاری شده و اداره میشود. این نیرو مجهز به جنگنده های مدرن و قدرتمند میباشد ولی از یک چیز کاملا بی بهره است و آن چیزی نیست بجز شرف نظامی و وطن پرستی و شجاعت! از این بابت خلبانان غیور و با ایمان ما هزاران بار بر همتایان سعودی خود برتری دارند و خدای ناکرده در صورت بروز تکرار حماسه های جنگ تحمیلی دور از دسترس نمیباشد.
نیروی هوایی عربستان متشکل از 109 فروند F-15C/D ،72 فروند F-15S میباشد که نوع صادراتی F-15E به عربستان میباشد ، 120 فروند تورنادو از انواع ADV و IDS به اضافه حدودا 100 فروند F-5B/E/F و RF-5E میباشد. این نیرو همچنین دارای 5 فروند آواکس E-3A میباشد. البته چندی قبل این کشور قراردادی 30 میلیارد دلاری برای خرید 70 فروند یورو فایتر و سایر تجهیزات نظامی امضا کرد. خبرهایی هم از قصد این کشور برای افزایش تعداد جنگنده های اف-15 وجود دارد. با توجه به نیروی هوایی عربستان در میابیم که جنگنده های اف-15 و تورنادو این کشور میتوانند برای ایران خطرناک ظاهر شوند و باید توجه خاصی به خرید جنگنده های برتری هوایی علیه عربستان گردد که بهترین گزینه میتواند Su-27 و Su-30 وMiG-31 باشند.

3- پاکستان: استعداد انسانی نیروی هوایی این کشور با توجه توان هوایی آن یعنی 360 فروند جنگنده خیلی زیاد و بالغ بر 45 هزار نفر هست! جنگنده های پاکستان عمدتا قدیمی و با کارایی پایین هستند ولی نباید از این نیرو غافل شد. زیرا تمرکز هوایی ایران در قسمت جنوب شرقی بسیار کم و در برابر پاکستان نیروی دفاعی موثری نمیتواند باشد! جنگنده های این کشور شامل 50 فروند Q-5 ، 40 فروند J-6 ، 80 فروند J-7 ، 37 فروند F-16A/B و 150 فروند از انواع Mirage-3/5 میباشد.
در ضمن پاکستان قصد دارد تا 5 سال آینده 80 فروند F-16 و 50 الی 100 فروند FC-1 خریداری نماید که توان این نیرو را تقریبا دو برابر خواهد کرد. به هر حال نباید در مورد پاکستان اتمی کوتاهی کرد و حتما باید چند اسکادران جنگنده بمب افکن ضربتی خریداری و در شرق کشور مستقر کرد. برای این منظور جنگنده های Su-24 و Su-30 میتواند مناسب باشد.

4- امارات: این کشوری که روزگاری نه چندان دور خود جزو امپراطوری ایران بود اکنون چشم طمع به خاک کشورمان دارد! یکی از تهدیدهای کوچک ولی جدی علیه ایران همین کشور امارات هست. کشوری که یکی از شرکای اقتصادی ایران هم میباشد! شاید این کشور هرگز به تنهایی با ایران وارد مبارزه نشود ولی در صورت بروز درگیری با عربستان احتمالا این کشور نیز با همراهی کویت و قطر وارد جنگ با ایران شده و جاه طلبی های خیالی صدام را تکرار کنند!
امارات کشوری است که سرانه نظامی آن به نسبت وسعت و اقتصاد و جمعیتش خیلی زیاد هست و اینها تنها یک دلیل دارد و آن ترس از ایران هست! ایرانی که تاکنون به هیچ کشوری تجاوز نکرده است و در جنوب کشور تنها چند اسکادران جنگنده دارد! البته ترس از تیرگی روابط با عربستان هم یکی از دلایل ولخرجیهای نظامی این کشور است! امارات با دارا بودن حدود 200 فروند جنگنده و نیز تلاش برای افزایش توان نظامی یکی از تهدیدهای کوچک منطقه ای برای ایران میباشد که باید به آن نیز توجه شود.
جنگنده های امارات شامل 80 فروند F-16E/F که مدرنترین و گرانترین اف-16های صادراتی جهان بوده به اضافه 50 فروند از انواع مختلف Mirage-5 و نیز تقریبا 65 فروند Mirage-2000 هستند.
برای مقابله با این خطر کوچک ایران میتواند از جنگنده های Mig-29 و Su-30 استفاده نماید هر چند که توان کنونی برای مقابله این نیمچه کشور کفایت میکند.

5- کویت: این کشور نیز بعد از انقلاب برای کشورمان مشکلات زیادی ایجاد کرده است و اکنون نیز درصدد دزدیدن نفت و گاز ایران هست! کشوری که آن هم جزوی از خاک امپراطوری ایران میباشد. هزینه های نظامی کویت همانند امارات به نسبت اقتصاد و جمعیت و وسعت خیلی زیاد هست و این نیز دو دلیل دارد اول ایران و دوم ترس از تکرار حادثه 1990 که منجر به اشغال شدن این کشور به مدت 5 ماه شد. هر چند در آن زمان نیز کویت با دارا بودن تسلیحات مدرن ظرف 48 ساعت اشغال شد و تمام سران ترسوی آن به خارج فرار کردند! نیروی هوایی کویت از 40 فروند F/A-18C/D به اضافه حدود 30 فروند Mirage F-1 و نیز تقریبا 30 فروند A-4 غیر عملیاتی برخوردار هست.
ایران برای مقابله با کویت میتواند از جنگنده های MiG-29 یا Su-30 استفاده نماید. البته توان کنونی هم کافی میباشد.


6- ترکمنستان: این کشور در زمان حال نمیتواند تهدیدی جدی برای ایران باشد ولی نباید از توان هوایی آن صرف نظر کرد. نیروی هوایی ترکمنستان دارای حدودا 220 فروند جنگنده بجای مانده از اتحاد شوروی است که اکثرا مدرن نمیباشند و توان شرکت در جنگهای قرن 21 را ندارند. به هر حال این نیرو شامل 10 فروند MiG-21 ،60 فروند MiG-23 ،24 فروند MiG-25 ،24 فروند MiG-29 ،65 فروند Su-17 ،45 فروند Su-25 ،3 فروند Su-7 و 8 فروند Yak-28 میباشد.
ایران برای مقابله با ترکمنستان میتواند از جنگنده های MiG-29 و Su-24 استفاده نماید.

7- قطر: این کشور نیز سیاستی مشابه دیگر برادران عربی خود دارد و نیازی نیست به دشمنی های آن اشاره شود. نیروی هوایی این کشور حرفی برای گفتن ندارد و تنها دارای 12 فروند Mirage-2000 و 15 فروند Mirage F-1 میباشد. ولی هزینه های نظامی این کشور هم زیاد بوده و احتمالا در آینده این نیرو به چند برابر افزایش خواهد یافت! ایران هم میتواند علیه قطر از جنگنده MiG-29 استفاده نماید. توجه شود که نباید از دزدیدن گاز ایران توسط این کشور چشم پوشی کرد چون با یک توان نظامی برتر نسبت به اعراب دیگر چنین جسارتهایی تکرار نخواهد شد.

8- عمان: این کشور هم مانند قطر ضعیف بوده و نیروی هوایی این کشور تنها دارای 26 فروند جنگنده Jaquar میباشد. با توجه به روابط دوستانه و سنتی ایران با این کشور خطری از جانب آن برای کشور ما وجود ندارد.

9- آذربایجان: این کشور سیاست دوگانه دارد و از طرفی با ایران دست دوستی داده و از طرفی با آمریکا! به هر حال خود آذربایجان نمیتواند برای ایران خطرناک باشد و نیروهای خارجی مستقر در آن باید به عنوان یک تهدید تلقی شوند. آمار دقیقی از تعداد جنگنده های عملیاتی این کشور در دسترس بنده نبوده ولی تقریبا 50 فروند جنگنده شامل 5 فروند MiG-21 ،28 فروند MiG-25 ،4 فروند Su-17 ،5 فروند Su-24 و 2 فروند Su-25 توان هوایی این کشور را تشکیل میدهند.
برای مقابله هوایی با این کشور توان کنونی ما کافی است ولی در صورت باز شدن پای نیروهای آمریکایی در این کشور باید تعداد جنگنده های میگ-29 مستقر در شمال کشور افزایش یابد.

10- اسرائیل: جدی ترین تهدید علیه کشور عزیزمان نه تنها از سوی همسایگان بلکه 1100 کیلومتر دورتر از مرزهای ما قرار دارد و تنها خطری هست که همیشه باید آنرا جدی گرفت. این کشور بیشترین سرانه نظامی در منطقه و شاید هم جهان را دارد و سالانه بیش از 2 میلیارد دلار کمک مستقیم بلاعوض از آمریکا برای مقاصد نظامی دریافت میکند و با وجود وسعت و جمعیت کم در 5 جنگی که با اعراب داشته است در همه پیروز بوده و ارتش آن کارنامه بسیار موفقی دارد. برای مقابله با این کشور نمیتوان تنها با خریدهای تسلیحاتی امنیت خود را تضمین کرد بلکه باید با یک حرکت رو به پیشرفت صنعت و اقتصاد داخل را آنچنان تقویت کرد که بتوان از هر لحاظ با این دشمن جدید به مقابله پرداخت چون اصلیترین سلاح اسرائیل برای جنگ علیه ایران اقتصاد و صنعت موجود در دست کمپانیهای صهیونیست میباشد.
نیروی هوایی اسرائیل 35 هزار پرسنل دارد به اضافه 677 فروند جنگنده که 450 فروند آنها در شرایط کامل عملیاتی قرار دارند. همچنین قرار است تا سال 2010 به 102 فروند F-16I مجهز شود که مخصوصا برای مقابله با ایران ساخته شده اند. نیروی هوایی اسرائیل در سال 2005 متشکل از 105 فروند F-4 ،265 فروند F-16 از انواع مختلف ،110 فروند A-4 ،110 فروند Kfir و 87 فروند F-15 از انواع مختلف میباشد. البته خرید جنگنده اف-35 در آینده ای نزدیک هم نباید فراموش شود چون تواناییهای این نیرو را به شدت افزایش خواهد داد!
مشاهده میشود که اسرائیل دارای یکی از بهترین و قویترین نیروهای هوایی منطقه هست و ایران در برابر چنین حریف خطرناکی راه سختی پیش رو دارد! مخصوصا با وجود بیش از 200 کلاهک هسته ای و نبود انسانیت در وجود سران آن کشور که دست به هر جنایتی میزنند!

مشکل اصلی زمانی درک میشود که اگر بدانیم جنگنده های اسرائیل براحتی میتوانند از آسمان عراق و اردن و ترکیه برای رسیدن به ایران استفاده کنند ولی ایران اجازه استفاده از آسمان این کشورها را ندارد!
در مقابل اسرائیل ایران باید همزمان دو کار را انجام دهد اول تقویت نیروی هوایی و دوم تقویت سایتهای راداری و پدافندی بویژه با موشکهای مدرنی مانند S-300PMU2 یا سایر سلاحها. برای اینکه جنگنده های ایران به خاک اسرائیل برسند کار مشکل اینجاست که ابتدا باید با جنگنده های آمریکایی و انگلیسی موجود در عراق و ترکیه درگیر شده و در همان حال به سوی اسرائیل نیز حرکت کنند!
میبینیم که هرگونه پاسخ هوایی ایران به اسرائیل میتواند منجر به درگیری با آمریکا و انگلیس نیز بشود!
به هر حال ایران برای رسیدن به خاک اسرائیل میتواند از جنگنده های Su-24 و Su-30 استفاده نماید.

توضیح اضافی اینکه با توجه به نتیجه جنگ لبنان در تابستان 2006 اسرائیل نه توان و نه جرات جنگ با ایران قدرتمند را ندارد.


توان هوایی ایران

نیروی هوایی ایران توانسته است بعد از جنگ وحشتناک 8 ساله و نیز تحریمهای آمریکا تاکنون سرپا بایستد و هرچند توان سال 1979 را ندارد ولی با توجه به شرایط جهانی و رفتار خصمانه آمریکا همین نیروی کنونی هم بسیار به دردبخور میباشد.
پرسنل نیروی هوایی برابر 52 هزار نفر بوده و از این نظر این نیرو یک نیروی قدرتمند و استخواندار محسوب میشود که در جنگهای فرسایشی عملکرد خوبی خواهد داشت.
توان دقیق عملیاتی ایران معلوم نیست ولی بنده در این مقاله دو دسته آمار را ارائه خواهم داد که اولی گزارش سالانه ارتش اسرائیل و دومی آمار تایید شده توسط اکثر سازمانهای اطلاعاتی جهان هست.

آمار اول:
تعداد هواپیماهای عملیاتی جنگی: حدودا 480 فروند

4 Tu-22M
30 F-7M
24 Mirage F-1EQ
30 F-14A
70 F-4D/E
24 MiG-23BN
24 MiG-27
48 MiG-29A/UB
26 Su-27
60 F-5E/F
16 F-6
30 Su-22
30 Su-24MK
30 Su-25
4 Azarakhsh
24 MiG-31
7 RF-4E

به این آمار زیاد توجه نکنید چون هر چه باشد توسط دشمن ارائه شده است و حتما منظوری از قویتر جلوه دادن ایران دارند؟

آمار دوم:
تعداد هواپیماهای جنگی عملیاتی: حدودا 350 فروند



بیش از 30 فروند سوخو-24 که به مدل MK ارتقا یافته و توانایی عملیات در شب و سوختگیری هوایی نیز دارند. خبرهایی از قصد نیروی هوایی برای جایگزینی این هواپیما با فانتومها وجود دارد.



40 الی 50 فروند میگ-29 مدل A/UB که در حال ارتقا به استاندارد SMT میباشند. قابل ذکر است که ایران بعد از خرید این جنگنده ها تغییرات نامعلومی در آیونیک آنها ایجاد کرده است.
به جز موارد فوق سپاه 26 فروند سوخو-27 در سال 2000 سفارش داده بود که از سرنوشت این قرارداد خبری در دست نیست. ارتش نیز در نظر داشت بیش از 50 فروند سوخو-27 به همراه 24 فروند میگ-31 و تعدادی میگ-29 را وارد خدمت کند که گویا بخاطر عدم تامین اعتبار و مخالفت روسیه این طرح ناموفق بوده است!
علاوه بر موارد فوق نیروی هوایی کارهای ذیل را نیز در دست اجرا دارد:
- تعداد 30 فروند جنگنده آذرخش در سال 1998 سفارش داده شده بود که باید در زمان 18 تحویل میشدند. گویا بدلیل نبود اعتبار مالی این طرح با مشکل روبرو گشت اما احتمالا با گذشت 8 سال تمام شده است و آذرخش وارد خدمت شده است هر چند بصورت محدود.
- قرار است که حدودا 20 فروند در سال از جنگنده صاعقه تولید شود. این جنگنده که ادامه طرح ساخت جنگنده ای بومی از روی طرح اف-5 و سپس آذرخش است با تجهیزات و تسلیحات مدرن مسلح شده است و احتمالا مدل اصلی آن از راداری ساخت شرکت صاایران استفاده خواهد کرد.
- طبق اعلام مسئولان نیز جنگنده آموزشی رزمی شفق-1 باید از سال 2008 وارد خدمت گردد. شفق-1 جت رزمی و تمرینی جدید و پیشرفته نیروی هوایی خواهد بود که در راستای پروژه ساخت جنگنده ای مناسب برای نیروی هوایی طراحی شده است. مدلهای بعدی شفق همگی رزمی بوده و خبرهایی از تولید رادار AWG-9 بصورت مهندسی معکوس جهت نصب در مدل 3 این جنگنده وجود دارد.
- قصد نیروی هوایی برای خرید 50 فروند جنگنده سوخو-30 مدل MKP که برای ایران طراحی شده اند. روسیه برای هر فروند مبلغ 65 میلیون دلار پیشنهاد داده است!
- مدرن سازی آیونیک و تجهیزات جنگنده های اف-14 و احتمال استفاده از موتورهای AL-31 ، رادار زاسلون و موشکهای R-37 و ... .
بقیه موارد در قسمت دوم این مقاله بررسی خواهد شد.


ایران به چه تعداد هواپیمای جنگی برای مقابله با هر یک از تهدیدات فوق نیازمند هست؟

در ادامه تعداد جنگنده های مورد نیاز ایران برای مقابله با هر یک از تهدیدات فوق ذکر میگردد (البته به دو صورت که (الف) برای ایجاد توان پدافندی موثر و (ب) ایجاد توان آفندی مناسب برای ایجاد برتری هوایی):


الف) ایران با حفظ توان کنونی به 200 فروند جنگنده مدرن نیاز دارد تا بتواند یک پدافند عامل مناسب در برابر ترکیه ایجاد نماید. این 200 فروند میتواند به ترتیب شامل 110 فروند میگ-29 ،15 فروند سوخو-24 ،15 فروند سوخو-25 و 60 فروند سوخو-30 باشد.
ب) برای ایجاد برتری هوایی نیز ایران به 350 فروند جنگنده مدرن شامل 200 فروند میگ-29 ،100 فروند سوخو-30 ،25 فروند سوخو-24 و 25 فروند سوخو-25 نیازمند هست.


الف) خرید 150 فروند جنگنده مدرن شامل 100 فروند میگ-29 و 50 فروند سوخو-30
ب) خرید 300 فروند جنگنده شامل 60 سوخو-27 و 180 فروند سوخو-30 و 60 فروند میگ-31


الف) خرید 50 فروند جنگنده میگ-29
ب) خرید 200 فروند جنگنده جدید شامل 150 میگ-29 و 50 فروند سوخو-24


الف) خرید 50 فروند میگ-29
ب) خرید 150 فروند جنگنده شامل 100 فروند میگ-29 و 50 فروند سوخو-30


الف) توان کنونی کافی است.
ب) خرید 50 فروند میگ-29


الف) خرید 50 فروند سوخو-30
ب) خرید 100 فروند میگ-29 و 50 فروند سوخو-24


الف) توان کنونی کافی است.
ب) خرید 50 فروند میگ-29


الف) توان کنونی کافی است.
ب) خرید 50 فروند میگ-29


الف) توان کنونی کافی است.
ب) خرید 50 فروند میگ-29


الف) خرید 250 فروند جنگنده جدید شامل 150 فروند سوخو-30 و 100 فروند سوخو-24
ب) خرید 400 فروند جنگنده جدید شامل 250 فروند سوخو-30 و 150 فروند سوخو-24


خوب تا این لحظه توان لازم برای مقابله با هر یک تهدیدات فوق الذکر تعیین شد ولی نکته مهم این است که باید به یک جمع بندی برسیم و یک نیروی هوایی داشته باشیم تا بتواند همزمان با چند تا از تهدیدهای فوق درگیر شده و پیروز از میدان بیرون آید. برای این منظور باید 830 فروند هواپیمای جنگی عملیاتی بصورت زیر داشت و بقیه هواپیماهای کنونی را به عنوان رزرو به انبارهای نیروی هوایی فرستاد.
همچنین بایستی پایگاههای تاکتیکال کنونی نیروی هوایی بهسازی شده و 6 پایگاه تاکتیکال جدید ساخته شود.


1) كشورهاي منطقه ای: اسرائیل ، تركيه ، عربستان ، پاكستان ، امارات ، کویت ، ترکمنستان ، قطر ، عمان و آذربایجان 2) كشورهاي فرا منطقه ای آمریکا و انگلیس (بررسی در قسمت دوم این مقاله) 6 H-6D 60 الی 80 فروند فانتوم از مدلهای D/E/RF-4E که احتمالا همگی مدرنیزه شده و از آیونیک و تجهیزات و تسلیحات جدید استفاده میکنند. 60 الی 80 فروند اف-5 از مدلهای E/F که احتمالا با آیونیک روسی به روز شده اند. 30 الی 50 فروند اف-14 که تغییرات نامعلومی در آیونیک و سیستم تسلیحاتی آنها انجام شده است. 10 الی 30 فروند سوخو-25 مدل K که در اختیار سپاه پاسداران میباشد. 20 فروند میراژ اف-1 که با تهیه قطعات از منابع نامعلوم کاملا عملیاتی شده اند. 30 الی 50 فروند جنگنده اف-7 چینی در اختیار سپاه. 1- ترکیه: 2- عربستان: 3- پاکستان: 4- امارات: 5- کویت: 6- ترکمنستان: 7- قطر: 8- عمان: 9- آذربایجان: 10- اسرائیل:




60 MiG-31BM
60 F-14A Upgraded
200 MiG-29SMT

Fighter / Bomber
80 F-4E Upgraded
80 F-5E Upgraded (منظور همان صاعقه میباشد)

40 Su-25T
160 Su-30MKP

Bomber
30 Tu-22M3

AEW
5 A-50
10 Iran-140


پایگاه 1 : یک اسکادران F-14 و دو اسکادران Su-24 و یک اسکادران MiG-29 و یک فروند A-50
پایگاه 2 : دو اسکادران Mig-29 و دو اسکادران F-5 و یک فروند Iran-140
پایگاه 3 : یک اسکادران F-14 و یک اسکادران Su-25
پایگاه 4 : یک اسکادران F-4 و یک اسکادران F-5
پایگاه 5 : یک اسکادران MiG-29 و یک اسکادران F-5
پایگاه 6 : یک اسکادران Su-30
پایگاه 7 : یک اسکادران MiG-31 و یک اسکادران Su-30 و یک اسکادران MiG-29 و یک فروند A-50 و یک فروند Iran-140
پایگاه 8 : یک اسکادران F-14 و یک اسکادران Su-24 و یک اسکادران Tu-22M و یک فروند A-50 و یک فروند Iran-140
پایگاه 9 : یک اسکادران Su-30 و یک فروند Iran-140
پایگاه 10 : یک اسکادران Su-30
پایگاه 11 : یک اسکادران Su-30
پایگاه 12 : یک اسکادران MiG-29 و یک اسکادران Su-25
پایگاه 13 : یک اسکادران Mig-29
پایگاه 14 : یک اسکادران MiG-29 و یک اسکادران F-4 و یک فروند Iran-140
پایگاه 15 : یک اسکادران MiG-29
پایگاه 16 : یک اسکادران MiG-31 و یک اسکادران Su-30 و یک فروند A-50
پایگاه 17 : یک اسکادران Tu-22M و یک اسکادران MiG-31 و یک اسکادران MiG-29 و دو فروند Iran-140
پایگاه 18 : یک اسکادران F-4
پایگاه 19 : یک اسکادران Su-24 و یک اسکادران Tu-22M و دو فروند Iran-140
پایگاه 20 : یک اسکادران Su-30
پایگاه 21 : یک اسکادران Su-24 و یک اسکادران F-4 و یک فروند A-50
پایگاه 22 : یک اسکادران Su-30 و یک فروند Iran-140


ان شاء الله در قسمت دوم این مقاله به بررسی دقیقتر و گسترده تر موضوعات مطرح شده خواهیم پرداخت و به پیشرفتهای نیروی هوایی در راستای خودکفایی اشاره خواهد شد.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که مقاله فوق فقط یک طرح پیشنهادی برای تقویت و مدرن سازی نیروی هوایی است و برای این منظور به چند سوال جواب داده میشود.

هزینه طرح پیشنهادی فوق چقدر هست؟
ارزش کل طرح فوق بالغ بر 15 میلیارد دلار میباشد که با توجه به اقصاد و درآمدهای نفتی و گازی ایران و نیز این نکته که میتوان حدود یک سوم آنرا نقدا و بقیه را بصورت اقساط پرداخت خواهد شد چنین کاری و خرید جنگنده های مدرن برای نجات نیروی هوایی و تامین امنیت هوایی کشور کاملا ضروری است. البته اگر شرایط جهانی و نامردی روسها را حساب کنیم هزینه این طرح به دو برابر افزایش خواهد یافت!

زمان لازم برای اجرای طرح فوق چقدر هست؟
با توجه به میزان بودجه زمان طرح فوق بین 3 تا 10 سال متغیر هست. ولی با یک بودجه نظامی سالانه 10 میلیارد دلار میتوان طرح فوق را در عرض 5 سال کاملا اجرا کرد.

آیا این طرح میتواند موجب انتقال فناوری به ایران شود؟
بلی. اگر ایران بتواند و باید هم این کار را انجام دهد یعنی با طرف فروش توافق کند که تعدادی از جنگنده های مورد نیاز در داخل کشور مونتاژ شوند فرصتی برا ی متخصصان داخلی فراهم میاید تا ایران هم صاحب تکنولوژی هوافضایی پیشرفته گردد.
Fighter / Interceptor 100 Su-24MK