شبکههاي موازي، زيرساخت و خصوصيسازي در ديتا
شبکههاي ارتباطي، زيربناي فناوري اطلاعات
فناوري اطلاعات شامل تحليل دادهها، نتيجهگيري و انتقال نتايج است. شبکههاي ديتا به عنوان بزرگراه انتقال بستههاي اطلاعات، شاهرگهاي حياتي ارتباطات هستند؛ در دنياي امروز، اين شبکههاي بيش از بزرگراههايي که بستههايي به نام ماشين را منتقل ميکنند، اهميت دارند.
ماندگاري اطلاعات در گرو استفاده از آن و استفاده از اطلاعات منوط به انتقال آن است. اطلاعات بايد حرکت کند و حرکت آن به شبکه نياز دارد. اگر يک شبکة ارتباطي راحت و مناسب وجود داشته باشد، ميتوان گفت که ديگر، خلاقيت بشر به هيچ چيز محدود نميشود؛ عمدهترين مشکل بشر براي استفاده از هوش و خلاقيتش، پراکنده بودن اجزاي يک پديده است که اگر در کنار هم قرار گيرند، خلاقيت را شکل ميدهند. حال اگر يک شبکه ارتباطي در اختيارمان باشد که اجزاي يک پديده را به راحتي به هم متصل کند، محدوديتي براي بروز خلاقيتهاي بر سر راه ما نخواهد بود. از همين روست که روند تسريع تحولات در تمام علوم، از زماني آغاز شد که شبکههاي ارتباطيِ ارزان، راحت و با کيفيت مناسب، در اختيار همه قرار گرفت.
تعاملات بشر ديداري، شنيداري و نوشتاري است و شبکههاي ارتباطي ميتوانند هر سه اين امور را در اختيار بشر قراردهند. اگر ارتباطات قوي باشد، نياز به ساخت کتابخانه در مدرسه وجود ندارد؛ لازم نيست پزشک را حتماً به يک محل خاص بفرستيد؛ ميتوانيد با کمک يک پرستار و صرف هزينه کمتر، بيماران را معالجه کنيد و حتي از مشاوره يک پزشک که در فاصلهاي بسيار دور از شماست، بهرهمند شويد. ارتباطات، عنصر اصلي فناوري اطلاعات است.