از نظر شکل ظاهری به حواصیل‌های کوچک و لک‌لک‌ها شباهت دارند ، ولی منقار دراز آنها خمیده یا پهن و کفگیر مانند است . در پرواز گردن خود را کشیده نگاهمیدارند ، و بدین ترتیب از حواصیل‌ها تشخیص داده می شوند . نر و ماده آنها همشکل است ، معمولا پرندگانی اجتماعی هستند و در نیزارها ، بوته زارها یا روی درخت‌ها آشیانه می سازند . از ماهی‌ها ، سخت‌پوستان ، خزندگان ، حشرات ، دانه بعضی غلات و مواد گیاهی دیگر تغذیه می کنند .

اکراس آفریقایی


نام انگلیسی : Sacred ibis
نام فرانسوی : ibis sacre
نام علمی (لاتین) : Threskiornis Aethioticus

چطور پیدایش کنیم :


65 سانتی‌متر ؛ پر و بالش سفید است و سر و گردنی سیاه و بدون پر دارد ، انتهای پرهای شانه و شاهپرهای ثانوی طویل آن سیاه رنگ است که به صورت دم سیاهی بنظر می آید . منقاری قطور ، دراز و خمیده به پایین دارد . پاهایش سیاه رنگ است . در پرواز بال‌ها بطور کلی سفید است ، بجز نوک تمام شاهپرها که سیاه می باشد . در پرنده نابالغ سر و گردن پوشیده از پرهای سفید و سیاه است و دنباله سیاه پرهای شانه و شاهپرهای ثانوی را ندارد .


زیستگاه :

دریاچه‌ها ، تالاب‌ها و مرداب‌ها .

پراکندگی :

اکراس آفریقایی از جمله پرندگانی‌ست که در تمام فصول سال به تعداد کم در خوزستان دیده می شود و ممکن است در آنجا زادوولد کند . به گذارش خبرنگار ایانا و اطلاعات بدست آمده از سازمان محیط زیست خوزستان ، این پرنده در معرض نابودی و خطر انقراض نسل قرار دارد