به زیبایی شهره بود و اینکه هیچگاه پیر نمیشود، مشهور بود جوانی رازش را با او در میان گذاشته! تا اواسط دهه نود و شصت و چند سالگی این گونه مینمود که زن چهل ساله زیباییست، اما کهنسالی و پیری تقدیر ناگزیر همهی ماست، حتی ستارگان و بتهای سینما، زیبارویانیکه دهه ها بر پردهی نقرهای سینما درخشیدهاند و دیگران را مسحور زیبایی خود کردهاند.
الیزابت تیلور تا میانه دهه هفتم زندگی خود، زمانی که ازدست و پا نیفتاده بود، به مدد زیبایی خدادادی و البته توانایی جراحان پلاستیک(!)، در برابر پیری رویینتن مینمود، اما از آن پس رفته رفته تسلیم تقدیر انسانی و ناتوانی و کهولت در سن کهنسالی شد، این اواخر درست نمیتوانست راه برود، و به کمک دیگران نیاز داشت و سرانجام هم در هفتاد و نه سالگی به دلیل بیماری قلبی در گذشت.
الیزابت تیلور؛ دو بار برنده جایزه اسکار شد
الیزابت تیلور نامی فراموشنشدنی از حافظه جمعی بسیاری از مردم و به.ویژه علاقمندان سینماست، از آن ستارگان افسانهای دوران طلایی سینما که ابعاد و گستردگی شهرت و محبوبیتشان در دورانی که وسایل ار تباط جمعی بسیار محدودتر از امروز بود، با مشهورترین چهرههای این روزگار غیر قابل قیاس است. خاصهای اینکه حضور او در یک دو جین از فیلمهای بزرگ و ماندگار تاریخ سینما، شهرتش را در گستره زمان متداوم کرده، شهرتی که با اعتبار فعالیتهای انسان دوستانهی او به ویژه در دهه هشتاد و نود آمیخته شده و ازاین ستاره قدیمی هالیود چهرهای ممتاز ساخته است.
الیزابت تیلور در سفر به ایران، با لباس محلی در اصفهان
الیزابت تیلور در راه مبارزه با بیماری ایدز بسیار فعالیت کرده و بخشی از ثروت خود را نیز برای این منظور به کار انداخته بود. جالب است شرح این ماجرا که تیلور که در تمام طول عمر به کلکسیون جواهرات الماسنشانش معروف بود، وقتی یکی از گردنبندهای الماسش را برای مبارزه با ایدز هدیه کرد، قیمت این جواهر آنقدر زیاد بود که برای مدتی طولانی خریداری که حاضر باشد چنین مبلغ گزافی را پای آن بدهد پیدا نمیشد!
در لندن به دنیا آمد از پدر مادری امریکایی (1932)، در سه سالگی به آموزش باله پرداخت و از دهسالگی هم به عنوان بازیگر جلی دوربین قرار گرفت (هر دقیقه یک بچه بهدنیا می آید، 1942). در نوجوانی به عنوان بازیگر فیلمهای درجه دو امریکایی شهرتی بدست آورد و از سال 1950 با ایفای نقش دربرابر بازیگر با اعتباری همچون اسپنسر تریسی در فیلم «پدر عروس» زمینه ای فراهم آمد تا در سطح فیلمهای درجه یک هالیوودی ظاهر شود، تنها یکسال کافی بود که کاراکتر سینمایی شکل گرفته و با فیلم درخشان «مکانی در آفتاب» ساخته جرج استیونس شهرت و اعتبار را توامان کسب کند و در طول دو دهه بعد چنان بدان بیفزاید تا کیفیتی عالمگیر پیدا کند.
تا اوایل دهه هشتاد که شهرتش به عنوان ستارهای فعال در سینما رو به افول گذاشت، دو بار جایزه اسکار را بدست آورد، نخست برای فیلم «پاترفیلد 8» در سال 1960 و سپس برای «چه کسی از ویرجینیا ولف میترسد؟» به سال 1966٫ از دهه هشتاد به بعد حجم فعالیت او در سینما کاهش یافت و او بیشتر روی فعالیتهای انسان دوستانه تمرکز کرد.
الیزابت تیلور؛ با چادر در حرم حضرت رضا (ع)
هشتبار ازدواج کرد، که معروفترین همسرش ریچارد برتون بود و از 1964 تا 1976 طول کشید (البته در 1974 از هم جدا شده و دوباره در 1975 ازدواج کردند که این پیوند دوم، 9 ماه بیشتر دوام نیاورد!).
او در ایران نیز نیز چهرهای مشهور و محبوب بود، اوج سالهای فعالیت سینمایی او به دورانی بر میگردد که فیلمهای روز دنیا و بهوبژه امریکا به فاصلهای کوتاه روی پرده سینماهای تهران می رفت و سینما هم از پرطرفدارترین تفریحات مردم بود. الیزابت تیلور نه فقط به دلیل زیبایی چهرهاش که به دلیل تفاوت فیزیکیاش با تیپ متداول بلوند در میان ستارگان هالیود از دیگران متمایز بود. ریچارد برتون در دورانیکه همسر تیلور بود در گفتگویی اشاره داشت بزرگترین عقده رندگیاش این است که همسرش برای هر فیلم دو میلیون دلار دستمرد میگیرد، در حالیکه او تنها یک میلیون دلار دریافت میکند!
این دو بازیگر در فیلمهای مشهوری همچون «کلئوپاترا» و «چه کسی از ویرجینیا ولف میترسد؟» با یکدیگر همباری بودند. الیزابت تیلور در سال 1976 یکبار به ایران سفر کرد که در این سفر از شهرهای مختلف ایران از جمله اصفهان و مشهد دیدن کرد، از جمله عکس های جالب او در این سفر عکس با چادر او هنگامی ست که به حرم امام هشتم(ع) رفته است.
الیزابت تیلور در طول فعالیت حرفهای خود در سینما در قریب به هفتاد فیلم ظاهر شده است که از جمله دیگر فیلمهای مشهور او می توان به «گربه روی شیروانی داغ» و «غول» اشاره کرد که در اولی با پل نیومن و در دومی با حیمز دین همبازی بود.
الیزابت تیلور دو روز پیش بر اثر بیماری قلبی در 79 سلگی در گذشت.