آشنایی با قرآن (آموزه ها , دانستنیها , معجزات و...)
معجزه علمی قرآن - دشوارى تنفس با افزايش ارتفاع
اشتباه مفسران پيشين در اين بوده كه از تعبير«يصعد فيالسماء»با تشديد صاد وعين و به كار بردن«فى»-كوشش براى صعود به آسمانفهميدهاند.در صورتى كه اگراين معنا مقصود بود، بايستى واژه«الى»را بهجاى«فى»به كار مىبرد.ديگر آن كه«يصعد»-از نظر لغت-مفهوم«صعود»و بالا رفتن رانمىدهد،بلكه كاربرد اين لفظ از باب تفعل«تصعد»-براى افاده معناى به دشوارىافتادن مىباشد به گونهاى كه ازشدت احساس سختى،نفس در سينه تنگ شود.در لغت«تصعد نفسه»به معناى بهدشوارى نفس كشيدن و تنگى سينه و احساسدرد و رنج است.واژههاى«صعود»و«صعد»بر دامنههاى صعبالعبور اطلاق مىشود و براى هر امر دشوار بسيارسختى به كار مىرود
در سوره جن آمده: و من يعرض عن ذكر ربه يسلكه عذاباصعدا (2) ،و هر كه از يادپروردگار خود روى گرداند،او را در عقوبت دشوارى درمىآورد».
در سوره مدثر نيز آمده: سارهقه صعودا (3) ،او را به سختترين عقوبتىدچارمىسازم».
از اين رومعناى«كانمايصعد في السماء»چنين مىشود:او مانند كسى است كهدرلايههاى مرتفع جو،دچار تنگى نفس و سختى و دشوارى فراوان گشته است.درواقع كسى كه خدا را از ياد برده-در زندگى-مانند كسى است كه درلايههاى بالايىجو قرار دارد و دستخوش درد و رنج و سختى تنفس است.لذا از اين تعبير(اعجازگونه)به خوبى به دست مىآيد كه اگر كسى درلايههاى فوقانى جو فاقد وسيلهحفاظتى باشد،دچار چنين دشوارى و تنگى نفسمىگردد. اين جز با اكتشافاتعلمى روز قابل فهم نيست،كهدر آن روزگار براى بشريت پوشيده بوده است.
پيشينيان بر اين عقيده بودهاند كه هوا فاقد وزن است،تا سال
پاسخ با نقل قول
