بر اساس باور های شماری از مردم ،زرتشتیان آتش پرستند و خدای خود را آتش می دانند و همیشه به سمت آتش نیایش می کنند و به خدای یکتا ایمان ندارند . این باور یکی از باور های اشتباه است که بر اثر اشتباه تصور کردن آتش پرستی و احترام به آتش ایجاد شده است.
زرتشت و آتش

آتش پرستی به عقیده برخی افراد به معنای عبادت کردن آتش است اما آتش پرستی در لفظ درست به معنای پرستاری کردن از آتش است .یعنی این که زرتشتیان از آتش مراقبت و نگهداری می کنند نه این که آن را خدای خویش می دانند و آن را عبادت می کنند .
تصور اشتباه دیگر نیز این است که چون زرتشتیان به سمت آتش و نور ستایش و نیایش می کنند آن ها کافر هستند و برای غیر خدا سجده می کنند .
قضیه رو به آتش شدن زرتشتیان مانند قضیه رو به قبله شدن یا رو به کعبه نماز خواندن مسلمانان است . آتش در دین زرتشت جایگاه مهم و مقدس و محترمی دارد و زرتشتیان آتش را پاک و تمیز می دانند که باعث می شود زرتشتیان از آن به عنوان رابط بین خود و اهورامزدا استفاده کنند ، هم چنین آن ها معتقد ان که آتش اهریمن را از آن ها دور می کند و مانع وسوسه اهریمن یا شیطان می شود .
اگر بخواهیم رو به آتش شدن زرتشتیان را دلیل بر کافری آنان بدانیم پس مسلمانان نیز کافر می باشند زیرا به سمت سنگ و چوب نماز می خوانند و برای غیر خدای یکتا سجده می کنند. پس نمی توان زرتشتیان را کافر نامید .