مطابق کتب پارسیان شوهر به منزله پادشاه و زن به مقام ملکه ی خانواده محسوب می شود . فریضه شوهر پرستاری از زن و فرزندان و فراهم اوردن سامان لازم خانواده است و فریضه زن توجه لازم برای مرتب داشتن امور خانه و حصول مسرت شوهر و فرزندان و پرورش اولاد از روی آداب صحیح می باشد .

در قانون زرتشتی بعد از وضع حمل شیر ندادن بچه از پستان خود مگر به علت هایی که مجبور باشد گناهی مذموم است . به قانون زرتشتی مادری که بچه خود را از سینه خویش شیر می دهد و بدان قسم در آغوش خود پرورش می دهد خون طفل از خون خانواده اش زایل و مخلوط نشده است و محبت و حرمت و شکرانه حقوق مادری از ذمه طفل خارج نگردد و هر مادری دعا می کند که فرزندش دارای طبیعت صحیح و خلق سلیم و تنومندی و سلامتی و نیرو و لایق احترامات و مقامات عالیه و پسند انجمنی و باعث جلال خانواده و عزت و راحت اهل کوچه و ده و شهر و ولایت و مملکت خود گردد .

صفات شوهر مطابق نظرات زرتشتی باید با همت و فراست و فهم و قادر بر معاش و پرستاری زن و راستگو به زن و همه کس و نگاهدارنده پیمان درست و عاقل و با علم و تربیت باشد و شوهر عاقل و با علم و فراست را مشابه به درختی سبز و بارور تعبیر کرده اند که از آن جز بار و بر پرورش و سود حاصل بخشی و سایه اندازی چیزی که مضر به حال طبیعت باشد , ظاهر نشود و صفات زن خوب باید عاقل و تربیت شده و با شرم و حیا و محترم و شفیق و فرمانبرو با عفت باشد . اطاغت از شوهر یکی از فرایض زن است و زن فرمانبر قابل تمجید و باعث سعادت شوهر می باشد و بی اطاعتی را گناه بزرگ شمرده است .

زنی که لااقل روزی سه مرتبه در صبح و عصر و شب بیاناتی بنماید که از حیث اندیشه و گفتار و کردار مطابق با اندیشه و گفتار و کردار نیک شوهر باشد مانند این است که سه مرتبه نماز کرده است و همان صواب نماز کردن را خواهد داشت . و در قانون زرتشت چنان زنی موافق و مطیع و شفیق و بسیار ممدوح و قابل ستایش است .

دکتر وست می گوید : « اگر چه زن زرتشتی محکوم و مجبور است که خیلی مطیع نسبت به شوهر خود باشد , ولی دارای آن سعادت هم هست که محترم و ممدوح تر از هر قسم زنان سایر مذاهب باشد . »

سر جان ملکم می گوید : « طریقه زرتشتی مقام زنان را با مقام مردان در درجات عالی بدون تباین برابر قرار داده است و ترقیات ایرانیان قدیم یک علت بزرگش , همیم بوده همان احتراماتی که نسبت به زنان منظور می شده است . بی گمان باعث آن همه ترقیات ایرانیان قدیم در علم و فرهنگ شده است »

دکتر هاگ می گوید : « کتاب زرتشتیان مقام و مدارج مرد و زن را یکی دانسته و مخصوصا حفظ مقامات آیینی آنها به واسطه زنان شده است و می شود و انجمن ها و هیاتهای اتحادیه داشته و دارند . رسوم مذهبی مردان و زنان آن ها مانند مردان ادا می شود و در کتب زرتشتی به همان اندازه نسبت به زنان نیز سفارش شده است »
عروسی یکی از تعلیمات مفیده موکده ی زرتشتی است و همی فرماید : « مرد داماد شده شاد تر از مرد عزب است و مرد داماد شده توان مقاومت هر چیز روحانی و جسمانی را بیش از مرد عزب خواهد داشت و مرد داماد شده حفظ مراتب دینی و دنیوی را بیش از مرد عزب می تواند بنماید . »

در گاتها باب 53 آیه 5 می فرماید :
« به شما می گویم ای مردان داماد شده و ای زنان عروس شده همیشه جفت خود را در خاطر داشته باشید و با یکدلی و یک جهتی طریقه پاک آیینی را ره پیما شده با دست اتحاد و اتفاق خویش را ملبس به لباس راستی و اشویی نمایید زیرا یقینا زندگی صحیح و از روی شادمانی خواهید داشت . »

در وندیداد باب سوم آیه 24 می آید :
«شخصی که جفت اختیار نکرده حکم زمین باروری دارد که قابل همه گونه زرع است و صاحب آن هیچ توجه ننموده , به حال پژمردگی و بی ثمری بگذاردش . زمین قابل زرع چون در آن کشتکاری شود نه فقط باعث زیبایی آن نقطه می گردد بلکه اسبا پرورش و فیض بخشی اطرافیان خود هم می گردد از این روی زن و مردی که ازدواج اختیار کرده اند نه فقط بر زیبایی و جلال و سرور خود می افزاید بلکه به واسطه راستی و اشویی و نیک کرداری خود برکت و نعمت سعادت را در میان همسایه و دوستان خود می گسترد»

مخصوصا درباره ی عروسی تعلیماتی داده و سفارشاتی در کتاب زرتشتیان شده وکسانی که همت کردند و کمک در ازدواج ما بین همکیشان خود نمایند صوابکار نامیده است . ( مطابق باب 4 وندیداد آیه 44 )
کوچکترین سن مقتضی برای ازدواج را در طریقه زرتشت 15 قرار داده است .

در باب عقد و نکاح با خارج مذهب در طریقه زرتشتی تصویب نکرده است . زیرا با تولید اولاد چنان ازدواجی تولید نزاع و خصومت در اخلاق و خوی و عادات و رسوم دیگر خواهد کرد .

خانم فرانسی پاورکاب می گوید : « من شگفت دارم ز اینکه اگر زرتشت پدیدار نشده و راه حیات صحیح را در هنگامی که هیچ قانونی در میان جامعه بشریت نبود و وی به آنها نیاموخته بود آیا امروز و بعد حال مردم دنیا چگونه بود »