یک تصویر کامپیوتری منتشر شده توسط دانشگاه بریستول انگلستان که در آن مقایسه ای میان انسان و یک عقرب دریایی انجام گرفته است.

این حشره، از آن حشره هاییست که باید آن را از پایین به بالا نگاه کنید و به هیچ وجه نمیتوانید او را زیر پا له کنید.


دانشمندان بریتانیایی به طور اتفاقی با یک چنگک فسیل شده که بخشی از یک عقرب دریایی باستانی بود، برخورد کردند. اندازه این پنجه به قدری بزرگ بود که تنها میتوانست به بزرگترین حشره جهان تعلق داشته باشد.

اما چقدر بزرگ؟ باورکردنی نیست اما این حشره حدود 2.5 متر طول داشته است. به گفته سایمون بریدی (Simon Braddy) دیرین شناسی از دانشگاه بریستول و یکی از سه نویسنده این تحقیق، این کشف در صخره های 390 میلیون ساله، نشان میدهد که عنکبوتها، حشرات، خرچنگها و موجودات مشابه در گذشته، بسیار بیش از آنچه تا کنون تصور میشد، بزرگ بوده اند.

او این کشف را شگفت انگیز توصیف کرد و افزود :" ما مدتها بود که با توجه به فسیلهای موجود حدس میزدیم در گذشته هزارپاهای عظیم، عقربهای غول آسا، سوسکهای بسیار بزرگ و سنجاقکهای عظیم الجثه وجود داشته اند. اما تا کنون هرگز متوجه نشده بودیم که این حشرات ناراحت کننده وقعا تا چه حد عظیم بوده اند." در این تحقیق، نوعی عقرب دریایی کشف شده است که اندازه آن تقریبا نیم متر بلندتر از اندازه ایست که قبل از این برای بزرگترین گونه تکامل یافته، محاسبه و تخمین زده شده بود.

این تحقیق که به صورت آنلاین در مجله انجمن سلطنتی زیست شناسی منتشر شده است، توضیح میدهد که این عقرب دریایی بسیار بلندتر از انسان امروزی بوده است. پروفسور جریگ اشنایدر (Jeorg W Schneider) دیرین شناس آکادمی فرایبرگ ماینینگ (Freiberg Mining) آلمان، میگوید که این فسیل اطلاعات تازه ای درباره اینکه عقربها در دوران باستان تا چه حد بزرگ میشده اند، به دست داده است.

او میگوید:" این حشرات 2.5 متری آخرین بازماندگان عقربهای غول آسا بوده اند. این عقربها به مدت میلیونها سال بر روی زمین حکمرانی میکرده اند زیرا هیچ دشمن طبیعی نداشته اند. اما بالاخره توسط ماهی بزرگی که دارای آرواره و دندان بوده، از بین رفته اند."

این فسیل چند سال قبل توسط همکار بریدی، دیرین شناسی به نام مارکوس پوشمن (Markus Poschmann)، در یک معدن سنگ در نزدیکی پروم (Prum) آلمان که احتمالا در گذشته یک مرداب یا دهانه رود بوده، یافته شد.

پوشمن در اینباره میگوید " من مشغول شل کردن صخره ها با چکش و اسکنه بودم که ناگهان متوجه شدم که بر روی یک تخته سنگ که تازه کنده بودم، توده ای تیره از یک جسم آلی وجود دارد. پس از کمی تمیزکاری توانستم آنرا به عنوان بخش کوچکی از یک چنگک بزرگ تشخیص دهم."

"هرچند نمیدانستم آیا این فسیل کاملتر از این میشود یا خیر، اما تصمیم گرفتم به حفاری ادامه دهم. قطعات کشف شده باید به طور جداگانه تمیز و خشک شده و سپس به یکدیگر چسبانده میشد. سپس برای ثابت نگهداشتن آن، این قطعه داخل روکشی از گچ سفید قرار داده میشد."