شیروان‌وچرداول

این شهرستان از كانون‌های تاریخی استان ایلام است كه قدمت تاریخی آن به دوره ساسانیان می‌رسد. بقایای آثار تاریخی و باستانی مانند آثار شهر سراب كلان، قلعه تاریخی و آتشكده سام، تل توبره ریز، معروف به للر یا تل سه پا، تعداد 160 تپه و آثار تمدن باستانی در بخش هلیلان و... مبین این پیشینه تاریخی و قدمت است. از شیروان قدیم كه شهری در طرف شمال رودخانه سیمره بود؛ آثار و ویرانه‌های زیادی باقی مانده است. در بقایای این ویرانه‌های سنگی و گچی، آثار متعلّق به دوره ساسانیان نیز مشاهده شده است.
شهر ساسانی سیروان

شهر ساسانی سیروان با سابقه درخشان تمدن و تاریخ، یکی از غنی ترین شهرهای باستانی غرب کشور است. خرابه های سیروان کامل ترین بازمانده یک شهر ساسانی به شمار می آیند؛ دیوار منازل عموما عظیم و از سنگ و گچ نیم كوب ساخته شده است.
شهر تاریخی سیروان (شیروان) در حوزه شمالی استان ایلام و شمال شرقی شهر ایلام، واقع در شهرستان شیروان چرداول به صورت نیمه مدفون با بقایای آثار معماری ارزشمند قرار دارد. این شهر در دوران شکوه و عظمت خود مرکز ایالت ماسبذان و از شهرهای مهم و آباد ایران در دوره ساسانی بوده و وجود پلهای و راه ها و محوطه ها و قلاع و سکونت گاه های باستانی در این محوطه گویای اهمیت این شهر است. مهمترین آثار این مجموعه سنگی مشرف بر شیروان، "قلعه مله گه ون" است.
بر اساس گزارش ها و آثار مکتوب از جغرافیای نویسان اسلامی و خاورشناسان؛ سیروان شهری مهم و معتبر بوده که در عصر ساسانیان رونق فراوان داشته و موقعیت خود را تقریبا تا قرن چهارم هجری قمری حفظ نموده است. بعد از حکومت آل بویه، به دلیل انتقال مراکز حومتی از غرب ایران به نواحی شرقی، اطلاعاتی در مورد سیروان و دیگر نواحی حاشیه غربی زاگرس در آثار مورخان دیده نمی شود.