روزی که فرانسوا موریاک روزنامه‌نگار، نویسنده و شاعر فرانسوی و برنده نوبل ادبی سال 1952 از دنیا رفت، ژان کوکتو نمایشنامه‌نویس و کارگردان معروف، یادداشت کوتاهی در یکی از روزنامه‌های عصر «بوردو» زادگاه فرانسوا منتشر کرد که آخرین جمله‌اش این بود: «موریاک بیچاره! می‌توان درباره‌اش گفت همه‌چیز را داشت، مگر همه‌چیز را!»
شاید خیلی‌ها این حرف را به حساب کنایه و تمسخر گذاشتند اما آن‌هایی که فرانسوا را از نزدیک می‌شناختند، می‌دانستند که ژان در نوشته‌اش اشاره ظریفی به نوه موریاک داشته که خودِ او نام آئولا که در زبان یونانی معنیِ «همه‌چیز» می‌دهد، برایش انتخاب کرده بود. آئولا تنها نوه فرانسوا موریاک، دختر زیبا و دوست‌داشتنی‌ای بود که پنج سال قبل از مرگ فرانسوا و در حالی که فقط بیست‌وچهار سال داشت به همراه پدر و مادرش در حادثه آتش‌سوزیِ تالار پروفسور ملنیکِ دانشگاه بوردو کشته شد. آتش‌سوزی ساعتی پس از آغاز مراسم فارغ‌التحصیلیِ دوره ششم رشته فیزیک کوانتوم، شروع شد و به سرعت سالن کنفرانس دانشگاه را فرا‌گرفت. بیش از دویست‌وهشتاد نفر از حاضران در مراسم توانستند خود را به موقع نجات دهند یا نهایتا دچار جراحت شدند اما در این واقعه، سی‌ودو نفر از جمله شش تن از اعضای هیات علمی دانشگاه، جان خود را از دست دادند. علت آتش‌سوزی، نقص در سیستم برق سالن بود که فاجعه بزرگی را به دنبال آورد.