« بسم الله الرَّحمن الرَّحيم »
« شــوق مـــرگ »
..
امام علي (ع) :
« وَ اللهِ لاَبْنُ اَبي طالِبٍ اَنَسُ بِالمَوتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَديَ اُمِّهِ » (27)
« به خدا سوگند، پسر ابوطالب به مرگ مشتقاق است بيش از آنچه كودك را به پستان مادر اشتياق است. »
*چـرا شــوق ؟
اگر مرگ محمل انتقال از دنياي متغيّر و فاني به جهان ثابت و پايدار است، پس چرا بيصبرانه در انتظارش نباشيم ؟!
آن سوي اين جهان، جهاني ازلي و ابدي است كه اگر آدمي با آگاهي و آمادگي در آن پاي نهد ، « آن جا را اسراري پايدار و محل امن و آسايشخواهد يافت.
جايگاه پاكان و نيكان و اولياي برگزيده كه قرآن كريم آن جا راستوده و ساكنانش را برگزيده و بزرگ داشته است و آدمي را بدان جا فراخوانده و راه نموده است ». (28)
امام علي (ع) در وصف بهشت ميفرمايد:
« كُلُّ شَيءٍ مِنَ الا´خِرَهِ عِي'انُهُ اَعْظَمُ مِن سَماعِهِ »(30)
« هر چه در جهان آخرتاست ، ديدنش بسي خوشتر از شنيدن است. »
بنابراين، حتّي اگر آدمي به دنياي پس از مرگ يقين نيابد ، با وجود احتمال نيز بايد بسي بكوشد و سعي خويش را به كاربندد كه اقتضاي عقل سالم
و خردناب جز اين نيست. امام علي (ع) ميفرمايد:
كسي كه مرگ را دروازه زندگي جاودان ميداند و از شرافت و شكوه جهان آخرت آگاه است، بيصبرانه انتظار مرگ ميكشد. مرگ براي او رويدادي بسيار بزرگ و
باشكوه است. حبّ بقاي ازلي و شوق حيات معنوي و شادماني رهايي از حيات حيواني او را چونان ميكند كه مرگ را بهترين هديهميشمارد.
از اين رو امام علي (ع) ميفرمايد: « برترين هديه براي مؤمن مرگاست. » (32)
ــ البته مرگ براي بيايمانان نيز ميتواند ارزشمند باشد ؛ زيرا :
آنان را از ادامه زندگي حيواني و افزودن بر گناه و تبهكاري بازميدارد.
امام علي (ع) ميفرمايد:
اگر زندگي دنيا بيفرجام و بيهدف باشد ، « ابتر » است
و براي خردمندان تحمّلناپذير ميگردد.
__________________________________
28. عبدالواحد بن محمّدآمدي: غررالحكم و دررالكلم، ج2، ص320.
29. نهج البلاغه، خطبه 165.
30. عبدالواحد بن محمّدآمدي: غررالحكم و دررالكلم، ج4، ص541.
31. همان، ج4، ص192.
32. عبدالواحد بن محمّدآمدي: غررالحكم و دررالكلم، ج2،ص483.
33. همان، ص570.