نمایش نتایج: از شماره 1 تا 7 , از مجموع 7

موضوع: علّت ترس از مـرگ ... ؟!!

  1. #1
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692
    سپاس ها
    688
    سپاس شده 516 در 357 پست

    Smile علّت ترس از مـرگ ... ؟!!

    علّت ترس از مـرگ ... ؟!!



    « علّت هاي ترس انسان از مـرگ ؟!! »
    « ترس‌ از مرگ » ‌، مانند عشق‌ و دلبستگي‌ به‌ زندگي‌، طبيعي‌ است‌.

    از هرچه ‌بترسيم‌ از آن‌ رو است‌ كه‌ به‌ كمال‌ زندگي دنيوي‌ زيان‌ مي‌رساند يا اين زندگي‌ را تهديد مي‌كند . ما از شكست‌ها، بدبختي‌ها، فقر، جهل‌ و بيماري‌ها

    بيمناكيم‌؛ زيرا حالت‌ طبيعي‌ زندگي‌ را از دست‌ مي‌دهيم‌ . بيماري‌ و شكست‌ و ضعف‌ و نقص‌، فعّاليّت‌ حياتي‌ ، ما را به‌ سختي‌ مي‌اندازد و ما را از ثمرات‌ و لذايذ

    زندگي‌ محروم‌ مي‌سازد. اين‌ كاستي‌ها و بيماري‌ها آن‌گاه‌ هراسناك‌ و خطرناك‌ مي‌نمايند كه‌ ما را به‌ پيش‌ مرگ‌ دراندازند. براي‌ انسان‌ بيماري‌ از مرگ‌ بهتر است‌؛

    زيرا اصل‌حيات‌ نمي‌بُرد. بي‌ترديد اگر بيماري‌ به‌ مرگ‌ بينجامد، خطرناك‌تر و ترسناك‌تر مي‌نمايد.

    ترس‌ از مرگ‌ به‌ مردم‌ عادي‌ محدود نمي‌گردد . دانشمندان‌، متخصّصان‌ و قهرمانان‌ نيز از مرگ‌ مي‌ترسند .

    در اين تاپيك قصد داريم تا به بررسي برخي از علل ترس انسانها از مرگ بپردازيم .

  2. #2
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692
    سپاس ها
    688
    سپاس شده 516 در 357 پست

    پیش فرض

    ـ عشق به زندگي


    امام علي‌ (ع) مي‌فرمايند:


    « و اعْلَمُوا أَنَّه‌ُ لَيْس‌َ مِن‌ْ شَي‌ءٍ اِلاّ' وَ يَكادُ صَاحِبُه‌ُ يَشْبَع‌ُ مِنه‌ُ و يَمَلُّه‌ُ اِلا الْحَياه‌َ فَاِنَّه‌ُلايَجِدُ في‌ الموت‌ِ رَاحَه‌ً » (16)

    «‌ بدانيد كه‌ سرانجام ‌، آدمي‌ از همه‌ لذّت‌هاي‌ دنيا سير مي‌شود ، جز لذّت‌ زندگي ‌؛ زيرا هيچ‌ كس‌ در مرگ‌ آسايش ‌نمي‌بيند . »



    چنان‌ كه‌ گفتيم‌ ، حتّي‌ عرفا و اولياي‌ الهي‌ اين‌ حقيقت‌ را پذيرفته‌اند كه‌ نظام‌ ادراكي‌ ( هوش‌ و حواس‌ّ ) ما بر محور حيات‌ دنيوي‌ تنظيم‌ شده‌ است‌.

    بنابراين‌، تا از هوش‌ و حواس‌ّ بهره‌منديم ‌، حيات‌ و لذّت‌هاي‌ دنيوي‌ بر ايمان ‌ارجمندند. انسان‌ زندگي‌ را دوست‌ دارد و در دشوارترين‌ موقعيت‌ نيز از زندگي‌

    دل‌ نمي‌كند؛ و چاره‌اي‌ نيز ندارد ؛ زيرا عشق‌ به‌ زندگي‌ غريزي‌ و نهادي‌ است‌.

  3. #3
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692
    سپاس ها
    688
    سپاس شده 516 در 357 پست

    پیش فرض


    ب ) دست نيافتن به آرزوها و هدفها


    امام‌ علي‌ (ع) مرگ‌ را عامل‌ دست‌ نيافتن‌ آدمي‌ به‌ آرزوها و هدف‌هاي ‌خويش‌ مي‌داند و مي‌فرمايند:


    « فَاِن‌َّ الْمَوْت‌َ... مُباعِدُ طِيّاتِكُم » ‌ْ(17)

    « مرگ‌ ميان‌ شما و هدف‌هايتان‌ فاصله‌مي‌شود. »



    هر آرزويي‌ ممكن‌ است‌ با مرگ‌ بر باد رود . از اين‌ رو ، اگر انسان‌ به‌ مرگ ‌بينديشد ، دل‌ به‌ فريب‌ آرزوها نمي‌سپارد ؛


    چنان‌ كه‌ امام‌ علي‌ (ع) مي‌فرمايند:

    « لو رَأي‌ العَبْدُ الاَجَل‌َ وَ مَصيرَه‌ُ، لابْغَض‌َ الامَل‌َ و غُرُورَه‌ُ » (18)

    « اگر آدمي‌ اَجل‌ و سرنوشت‌ خويش‌ را مي‌ديد، با آرزو و فريب‌ آرزوها دشمني‌ مي‌ورزيد. »




    _____________________________
    17. نهج البلاغه، خطبه 230.
    18. همان، حكمت 334.

  4. #4
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692
    سپاس ها
    688
    سپاس شده 516 در 357 پست

    پیش فرض



    ج ) ترس از چگونگي مرگ



    يكي‌ ديگر از عوامل‌ ترس‌ از مرگ ‌، نگراني‌ و ترس‌ از چگونگي‌ مرگ‌است‌ .

    چنان‌ كه‌ گذشت ‌، هيچ‌ انساني‌ مرگ‌ را نيازموده‌ است‌ و همه‌ انسان‌ها بي‌هيچ‌ تجربه‌اي‌ با مرگ‌ روبه‌رو مي‌شوند.


    امام‌ علي‌ (ع) در اين‌ باره‌ مي‌فرمايند:


    • « ميهماني‌ است‌ ناخوانده‌ و ناخوشايند ؛ هماوردي‌ شكست‌ناپذير كه ‌مي‌كشد و قصاص‌ نمي‌شود. دامش‌ را همه‌ جا گسترده‌،با لشكر درد و رنج‌ محاصره‌مان‌

      كرده ‌، از هر سو هدف‌ تير و نيزه‌مان‌ ساخته‌ . كابوس ‌مرگ‌، با قدرت‌ تمام‌ ، به‌ حريم‌ هستي‌ انسان‌ پاي‌ نهاده‌، بي‌ آن‌ كه‌ ضربتش‌خطا كند در هاله‌اي‌ از ابهام‌

      و تيرگي‌ و با لشكري‌ از بيماري‌ها و دردهاي‌ جانكاه‌ و با انبوهي‌ از مشكلات‌، سايه‌ سنگين‌ خود را گسترده‌ و طعم‌ تلخش‌ را به‌ آدمي‌ چشانده‌ . »
      (19)




    ــ انسان‌ افزون‌ بر خود مرگ ‌، از شرايط‌ ويژه‌ مرگ‌ نيز نگران‌ است ‌؛ مانند مرگ‌ تصادفي‌ و نابهنگام‌ ، مرگ‌ بي‌ايمان‌ ، مرگ‌ در بستر نه‌ در ميدان‌ جهاد ،

    مرگ‌ پس‌ از بيماري‌ طولاني‌، كشته‌ شدن‌ به‌ دست‌ ديگران‌ و مرگ‌ در غربت‌ و تنهايي‌.


    امام‌ علي‌ (ع) از مرگ‌ در بستر و در حال‌ نافرماني‌ خدا مي‌هراسد و مي‌فرمايند:


    • « بي‌گمان‌، گرامي‌ترين‌ مرگ‌ها كشته‌ شدن‌ در راه‌ خدا است‌ . سوگند به‌كسي‌ كه‌ جان‌ پسر ابوطالب‌ در دست‌ او است‌ ، هزار مرتبه‌ ضربت‌شمشير خوردن‌

      بر من‌ آسان‌تر است‌ از در بستر مردن‌. »






    ____________________________________

    19. نهج البلاغه : خطبه 230.

  5. #5
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692
    سپاس ها
    688
    سپاس شده 516 در 357 پست

    پیش فرض


    د ) رويدادهاي پس از مرگ



    يكي‌ ديگر از عوامل‌ ترس‌ مردم‌ از مرگ ‌، رويدادهاي‌ پس‌ از مرگ‌ است‌ .

    بخشي‌ از اين‌ رويدادها به‌ دنيا مربوط‌ است ‌؛ مانند بي‌سرپرست‌ ماندن‌ فرزندان ‌، ازدواج‌ همسران ‌، تقسيم‌ و تصرّف‌ اموال ‌، كاميابي‌ دشمنان‌ و فروپاشي‌ تن‌ .

    بخشي‌ ديگر به‌ آن‌ جهان‌ مربوط‌ است‌؛ براي‌ مثال‌ عذاب‌ قبر و سختي‌حساب‌ و كتاب‌ اخروي‌.




    ______________________________________





    هـ ) سختيهاي جان كندن



    مرگ‌ از سختي‌هايي‌ است‌ كه‌ مؤمنان‌ نيز از آن‌ها نگرانند ؛ مانند احتمال‌ از ميان‌ رفتن‌ ايمان‌ در لحظه‌هاي‌ واپسين‌ زندگي‌ و لحظه‌هاي‌ مرگ‌ گاه‌ چنان

    ‌سنگين‌ و طاقت‌فرسايند كه‌ حتّي‌ مؤمنان‌ نيز اختيار از كف‌ مي‌دهند و به‌كارهاي‌ خطرناك‌ دست‌ مي‌يازند. شيطان‌ همواره‌ در كمين‌ آدمي‌ است‌ و از هر

    فرصتي‌ براي‌ گمراه‌ كردن‌ وي‌ بهره‌ مي‌جويد. يكي‌ از اين‌ فرصت‌ها، آشفتگي‌هاي‌ لحظه‌ جان‌ دادن‌ است‌. در اين‌ لحظه‌ حسّاس‌، شيطان‌ با نيرنگ‌ به‌سراغ‌

    آدمي‌ مي‌آيد و مي‌كوشد او را گمراه‌ سازد.


    امام علي‌(ع) در اين‌ باره‌ مي‌فرمايند:


    • « هنوز گرم‌ سركشي‌ بود و سرگرم‌ شادخواري‌ و لذّت‌جويي‌ ، كه‌ بلاي مرگ‌ بر سرش‌ تاختن‌ آورد... او بي‌هوش‌ افتاده‌ و در حال‌ سكرات‌ است‌.

      غمگين‌ و حسرت‌زده‌ است‌. به‌ هنگام‌ جان‌ دادن‌ ، به‌ درد مي‌نالد و به‌ هنگام‌ رخت‌ بربستن‌ از اين‌ جهان‌ ، رنج‌ ديده‌ است‌ و درد كشيده‌...

      چون‌ تشييع‌كنندگان‌ و نوحه‌سرايان‌ بازگردند ، او را در قبرش‌ بنشانند و او از بيم‌ سؤال‌ و لغزش‌ در امتحان‌ ، ياراي‌ سخن‌ گفتنش‌ نباشد. »
      (20)





    ____________________________

    20. نهج البلاغه، خطبه 83.

  6. #6
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692
    سپاس ها
    688
    سپاس شده 516 در 357 پست

    پیش فرض


    و ) نگراني از عمل


    انسان‌هاي‌ باايمان‌ ، در هر موقعيتي ‌، اعمال‌ خود را ناچيز مي‌بينند و نگرانند .

    امام علي‌ (ع) مي‌فرمايند :

    « يَنْبَغي‌ لِلْعاقِل‌ِ اَن‌ْ يَعْمَل‌َ لِلْمَعادِ و يَسْتَكثِرَ مِن‌َ الزّادِ قَبْل‌َ زُهُوِِ نفسِه‌ِ و حُلُول ‌ِرَمْسِه‌ِ . » (21)




    ــ افزودن‌ بر زاد و توشه‌ همواره‌ دغدغه‌ انبيا و اوليا بوده‌ است‌. آنان‌ توشه‌ را ، هر چه‌ بسيار باشد ، در برابر راه‌ سخت‌ و طولاني‌ ناچيز مي‌شمردند ؛

    امام علي‌ (ع) مي‌فرمايند :

    « آگاه‌ باش‌ كه‌ راهي‌ سخت‌ و دراز در پيش‌ است ‌. توفيق‌ تو در پيمودن‌ اين‌ راه‌ در گرو آن‌ است‌ كه‌ به‌ شايستگي‌ بكوشي‌

    و تا مي‌تواني‌ توشه ‌برگيري‌ و بار گناه‌ خود را سبك‌ گرداني‌ كه‌ سنگيني‌اش‌ در اين‌ راه‌ دشوار رنج‌آور است‌. پيشاپيش‌ تا

    مي‌تواني‌ به‌ آن‌ سراي‌ توشه‌ فرست‌ . مستمندان‌ را ياري‌ رسان‌ و بار خويش‌ بر دوش‌ آنان‌ بگذار تا روز قيامت‌ به‌ تو بازگردانند.

    تا مي‌تواني‌ انفاق‌ كن‌ و برگ‌ عيشي‌ به‌ گور خويش‌ فرست‌ . اگر از تو وام‌ خواهند ، غنيمت‌ بشمار كه‌ اگر به‌ وامي ‌دست

    ‌ كسي‌ را بگيري‌ ، در روزهاي‌ سخت‌ آن‌ دنيا ، دست‌ تو را بگيرند . بدان‌ كه‌ در پيش‌ روي‌ تو گردنه‌هايي‌ سخت‌ است‌

    كه‌ تا مي‌تواني‌ بايد سبك‌ بار باشي‌ و توشه‌ راه‌ داشته‌ باشي ‌. »
    (22)




    ________________________________

    21. عبدالواحد بن محمّدآمدي: غررالحكم و دررالكلم، ج6، ص440.
    22. نهج البلاغه، نامه 31.

  7. #7
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692
    سپاس ها
    688
    سپاس شده 516 در 357 پست

    پیش فرض


    ز ) مرگ بيفضيلت


    گونه‌هاي‌ مرگ ‌، به‌ لحاظ‌ فضيلت ‌، با يكديگر متفاوتند . امام علي‌ (ع) ، آرزومند شهادت‌ است‌ و مرگ‌ در بستر را دوست‌ نمي‌دارد و در اين‌ باره‌ مي‌گويد :

    « مرگ‌ چنان‌ با سرعت‌ و جدّيّت‌ در پي‌ ما است‌ كه‌ چه‌ باز ايستيم‌ و چه ‌بگريزيم ‌، بر ما دست‌ خواهد يافت‌.

    با ارج‌ترين‌ مرگ‌ها نزد من‌ ، كشته‌شدن‌ با شمشير است‌. سوگند به‌ خداوندي‌ كه‌ جان‌ فرزند ابوطالب‌ در دست‌ او است‌،

    اگر هزار شمشير بر سرم‌ بخورد ، برايم‌ آسان‌تر از آن‌است‌ كه‌ در بستر بميرم‌ . »
    (23)




    ــ مردم‌ عادّي ‌، مرگ‌ در وطن‌ و خانه‌ شخصي‌ و بستر و ميان‌ فرزندان‌ و خويشاوندان‌ را دوست‌ دارند ؛ ولي‌ مرگ‌ در ميدان‌ و شهادت‌ در راه‌ خداچيزي‌ ديگر است‌.

    امام علي‌(ع) خود ، درباره‌ عشق‌ و علاقه‌اش‌ به‌ شهادت‌ چنين ‌مي‌فرمايند :


    • « روزي‌ به‌ پيامبر خدا(ص) گفتم‌: آن‌ گاه‌ كه‌ جنگ‌ احد پايان‌ يافت‌ و برخي‌ مسلمانان‌ شهيد شدند و من‌ همراه‌ آنان‌ به‌ شهادت‌ نرسيدم‌

      و سخت‌ اندوهگين‌ بودم‌، مگر مرا نفرمودي ‌: بشارت‌ باد تو را كه‌ شهادت در پي‌ تو است‌؟

      پيامبر(ص) در پاسخ‌ فرمودند : آري‌، چنين‌ است‌. امّا درآن‌ روز شكيبايي‌ تو چسان‌ خواهد بود ؟

      گفتم‌: يا رسول‌ الله، اين‌ جا نه‌ جاي‌ صبر و شكيبايي‌، بلكه‌ جاي‌ شادماني‌ و سپاس‌ است‌. »
      (24)






    ______________________________________




    ن ) كثرت گناه


    يكي‌ ديگر از عوامل‌ نگراني‌ مؤمنان‌ از مرگ ‌، گناهان‌ بسيار است ‌.

    امام حضرت‌علي‌ (ع) مي‌فرمايند:

    «چنان‌ مباش‌ كه‌ به‌ خاطر گناهان‌ بسيار، مرگ‌ را ناخوش‌داري ‌». (25)



    آن‌ بزرگوار همچنين‌ مي‌فرمايند :

    « مُسَوِّف‌ُ نَفْسِه‌ِ بِالتَّوْبَه‌ِ مِن‌ْ هُجُوم‌ِ الاجَل‌ِ عَلي‌' اَعْظَم‌ِ الْخَطَرِ » (26)

    « آن‌ كه‌ در برابر اجل ‌، همواره‌ توبه‌ را به‌ پس‌ مي‌اندازد ، در خطري‌ بس‌ عظيم‌ است‌. »




    __________________________________

    23. نهج البلاغه، خطبه 123.
    24. نهج البلاغه ، خطبه 156.
    25. نهج البلاغه ، حكمت150.
    26. عبدالواحد بن محمّدآمدي: غررالحكم و دررالكلم، ج6، ص151

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •