2- ربـا :
راه دیگر کسب درآمد آنها از راه « ربا » بود که قرآن نیز به این مسئله اشاره کرده است.
کلمه « ربا » از لحاظ لغت یعنی « زیادی » و « ربوه » در عربی یعنی « خاکی که زیاد بالا آمده و تپه شده است. »
خداوند در قرآن کریم در آیه 275 سوره بقره می فرماید که مردم می گفتند خرید و فروش نیز مانند رباست
ولی قرآن تصریح می کند که خداوند بیع و خرید و فروش را حلال کرده ولی ربا را حرام و در آیه 278 آنها را از گرفتن ربا منع کرده است .
« یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و ذروا مابقی من الربا ان کنتم مومنین . » ( 278 بقره )
«ای کسانی که ایمان آورده اید تقوای خدا را پیشه کنید و از انها پول زیادی بابت ربا نگیرید اگر مومن می باشید »
ربا اینگونه بود که مثلا صد درهم به یکی قرض می دادند و می گفتند که ماه بعد باید صد و پنجاه درهم پس بدهی تا من پولم را دراختیار تو بگذارم !
خداوند متعال این کار را حلال نمی داند ، مگر این که طرف مقابل برایش کاری انجام دهد یا معامله شود مانند مضاربه و یا به شکلی دیگر.
اما اگر پول نقد را بدهی و چیزی اضافه تر بگیری ، این عیناً رباست.
ــ یکی از بزرگترین رباخواران مکه ، عموی پیامبر (ص) ، « عباس » بود ولی خودش پس از هجرت به مدینه جزء طرفداران پیامبر (ص) شد
اما پول های ربا طوری اثر کرد که نسل او ، حکومت بنی عباس را تشکیل داند و از دشمنان ائمه (ع) و از قاتلین ایشان گشتند .
تأثیر « ربا » به این صورت است که اگر در خود انسان هم اثر زیادی نگذارد ، حتما به این شکل در نسل او تأثیر سوء خواهد گذاشت .
.:.:.:. وضعیّت مردم سرزمین عربستان پیش از اسلام .:.:.:.
پاسخ با نقل قول
