!!! مردم در زمان جاهلیّت چه چیزهایی می خوردند ؟!!

[soheil_g]

« مردم در زمان جاهلیّت چه چیزهایی می خوردند ؟ »

خوب است بدانید وضع غذای اعراب جاهلی چگونه بود که وقتی حضرت فاطمه زهرا (س) در خطبه شان در مسجدالبنی (ص)

برای مردم صحبت می کند ، می گویند :

« وَ فُهْتُمْ بِكَلِمَةِ الْإِخْلَاصِ فِي نَفَرٍ مِنَ الْبِيضِ الْخِمَاصِ، وَ كُنْتُمْ عَلى‏ شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ،

مُذْقَةَ الشَّارِبِ، وَ نُهْزَةَ الطَّامِعِ، وَ قَبْسَةَ الْعَجْلَانِ، وَ مَوْطِئَ الْأَقْدَامِ،

و شما كلمه ى اخلاص (لا اله الا الله) را همراه با برخى مهاجران سپيدروى و عفيف بر زبان رانديد ،

در حالى كه بر لبه ى پرتگاه آتش (كفر و جهل و نفاق) بوديد و با خوارى و ذلت زندگى مى كرديد و از كمى و قلت و ذلت،

مانند شربت آبى بوديد كه تشنه اى بياشامد و لقمه ى خورنده و شكار هر درنده و لگدكوب هر رونده بوديد.

تَشْرَبُونَ الطَّرْقَ، وَ تَقْتَاتُونَ الْوَرَقَ، أَذِلَّةً خَاسِئِينَ، تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِكُمْ،

فَأَنْقَذَكُمُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَعْدَ اللَّتَيَّا وَ الَّتِي، ... »

نوشيدنى تان آب گنديده و ناگوار و خوردنى تان، پوست جانوران مردار بود و مردمانى پست و ترسان از هجوم همسايگان بوديد،

تا آنكه خداى تبارك و تعالى به بركت وجود پدرم، شما را از خاک مذلت بيرون كشيد و سرتان را به اوج رفعت برافراشت،

بعد از آن همه رنجها كه ديد و سختى ها كه كشيد. »

پس از مطالعه این ها ، انسان معنای دقیق عبارات حضرت (س) را متوجه می شود

و پی به کار عظیم رسول خدا (ص) می برد در جامعه ای که حتی مردم آن در غذا خوردن هم مشکل داشتند ...








ــ بعضی از غذاهایی که مردم در زمان جاهلیت می خوردند :


1- طَرَق:

آبی که شتر در آن سرگین افکنده و آلوده کرده که مردم عرب جاهلی از آن می خوردند و هیچ ابایی نداشتند.




2- قَدّ:

یعنی پوست گوساله یا حیوانی را که خشک شده بود در خشکسالی به دندان می گرفتند و می جویدند.

[soheil_g]

- صَلَب:

آنها استخوان هایی را که در بیابان ها افتاده بود جمع می کردند ، می کوبیدند و می خوردند .





6- اصحاب الخُبز :

در مکه ، خیلی کم بودند خانواده هایی که توان مالی داشتند و می توانستند نان بخورند !

این قدر تعداد این افراد کم بود ، که همه مردم آن ها را می شناختند و به آنها، اصحاب الخبز می گفتند و

برایشان خیلی مهم بود که می توانند نان بخورند .

[soheil_g]

7- مَیتة :

آنها گوشت حیوان مرده را می خوردن و خداوند در قرآن می فرماید : « حُرِّمَت عَلیکم المَیتة ... » ( گوشت مرده بر شما حرام شد. )

مثلاً گاهی گوسفند مرده ای یا حیوان مرده ای راکه در جایی افتاده بود، برمی داشتند و می خوردند .




8- الدّم :

گاهی همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم ،« خون » می خوردند و قرآن می فرماید : « حُرِّمَت عَلَیکُم المَیتَهَ وَ الدّم ... » که قرآن آن را حرام کرد و کسی حق ندارد خون بخورد.

[soheil_g]

9- لَحمَ الخِنزیر:

آنها « گوشت خوک » را که خداوند حرام کرده است ، می خوردند .

الان در بسیاری از کشورهای غیر اسلامی ، « خوک » پرورش می دهند و گوشت آن را می خورند و یکی از دلایلی که خداوند گوشت خوک را حرام کرد

این است که گوشت خوک انسان را بی غیرت می کند ، یعنی به صورتی در مرد اثر می کند که از اینکه هر کسی با زنش ارتباط داشته باشد

هیچ ابایی ندارد و ناراحت نمی شود . علاوه بر آن بیماری های دیگری هم در خوک وجود دارد .... .






10- مَا اُهِلّ لغَیرالله :

حیوانی را که سر ببرند ولی نه به نام خدا ، بلکه به نام بت ویا به نام چیزی دیگری غیر از خدا ، حتی اگر تمام کارها را انجام دهند.

این مسئله خیلی مهم است . گاهی اوقات بعضی افراد سوال می کنند که سر بریدن با نام خدا یا بدون بردن نام خداوند ، چه فرقی می کند ؟

مگر این گوسفند سر بریدن با آن گوسفند سر بریدن فرق دارد ؟ به طور مثال اگر دو نفر همزمان بخواهند دو گوسفند را سر ببرند و

یکی از آنها بسم الله بگوید و سر گوسفند را ببرد و دیگری بسم الله نگوید ، ولی هر دو با هم یک کار انجام بدهند ، در این صورت یک گوسفند

حلال می شود و دیگری حرام می شود، فقط به دلیل گفتن یک بسم الله الرحمن الرحیم ، که این حکم خداست .

اما آن حیوانی که برای غیرخدا سر بریده شود ، حرام است و آن ها هم این کار را می کردند مثلاً جلوی بت حیوان را سر می بریدند

که این باعث حرام شدن گوشت آن حیوان می شود .

[soheil_g]

- المُنخَنِقَه :

در فارسی کلمه « خناق » را شنیدید ، « خناق » یعنی « مرض خفگی » . مرض دیفتری که راه گلو را می بندد و باعث خفگی می شود.

« منخنقه » یعنی حیوانی که خفه شده باشد ؛ مثلاً در آب افتاده باشد .

البته گاهی هم خود عرب ها این کار را می کردند ، مثلاً اگرچیزی برای خوردن نداشتند ، گردن مرغ را فشار می دادند تا خفه شود،

سپس آن را روی آتش می گرفتند و می خوردند.







12- مُوقوزَه :

یعنی گوسفند یا گوساله ای را که نمی توانستند خفه کنند ، پاهایش را می بستند و آن قدر با چوب به سر این حیوان می زدند تا بمیرد

که به این حیوانی که بر اثر شدت ضرب و جهد کشته شده باشد ، موقوزه می گویند که خدا این را هم حرام کرده و قرآن نیز از آن

بعنوان غذایی که عرب ها می خوردند نام برده است.

[soheil_g]

- مُتِرَدََََّیه :

حیوانی که از کوه یا بلندی ای به سمت پایین پرت شده باشد که عرب ها آن را می خوردند .




14- نَطیحَه :

حیوانی که حیوان دیگری ، او را شاخ زده باشد و بعد از آنکه مُرد ، کسی آن را بردارد و گوشتش را بخورد ؛ که این کار اشکال دارد ؛

ولی اگر حیوان مجروح که شاخ زده شده ، هنوز نمُرده باشد ، می توان سرش را برید ( به شیوه ذبح اسلامی ) و گوشتش را با این کار حلال کرد.

[soheil_g]

- مَا اَکَلَ السَّبُع:

یعنی مثلاً در بیابان شیری به گوسفندی حمله کرده و قسمتی از آن را خورده و بقیه اش را رها کرده ، اگر فردی در آن لحظه در بیابان باشد

هرگز نمی تواند از بقیه آن گوسفند بخورد و گوشت آن گوسفند که قبلاً حیوان درنده دیگری از آن خورده، بر آن فرد حرام است.

مگر اینکه به طور مثال شیر به گوسفند حمله کرده و آن را گاز گرفته، و زخمی کرده ولی گوسفند زنده است که در این جا آن فرد می تواند سریع

سر حیوان را ببرد و طبق احکام اسلامی آن را ذبح کند و آن را حلال کند که قرآن می فرماید: « اِلّا مَا ذَکَّیتُم »

(آیه 3 ، سوره مبارکه مائده)

که البته اعراب در زمان جاهلیت این نوع حیوان مرده را نیز می خوردند .






اعراب در زمان جاهایت پیش از اسلام ، همه این غذاهایی را که نام برده شد می خوردند ولی قرآن همه آنها را حرام کرد و فرمود

که راه حلال شدن آنها فقط به این شکل است که مثلاً مرغ یا گوسفند را رو به قبله بیاوری و پیش از ذبح کردن ، به آن آب بدهی ،

سپس آن را بخوابانی و با بسم الله الرحمن الرحیم و یاد خدا سر آن را ببرید. و پس از آنکه خون به طور کامل به طرز صحیح

از بدنش خارج شد، آن حیوان حلال می شود و قابل استفاده است.

و همچنین شکار ماهی هم احکام مخصوص به خود را دارد برای اینکه حلال شود.

« والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته »