امروز 12 رمضان
در چنين روزي ...
روز دوازدهم حديث مواخاة و عقد برادرى در اسلام
در دوازدهم رمضان، پيامبر (صلى الله عليه و آله) بين اصحاب عقد برادرى خواند، و بين خود و على ( عليهالسلام) نيز برادرى قرار داد، و با اين عقد اخوت، برادرى و مساوات و برابرى را در اسلام بنيان گذاشت اهل جهان را يك عائله و افراد بشر را عضو يك خانواده شمرد، و براى هميشه نژاد پرستى و امتيازات مادى و قبيلگى و رنگ و پوست را از ساخت مقدس اسلام پاك نموده وا اسف از استعمار و استثمار فرهنگى و سياسى دنياى استكبار كه مانع از اجراى اين اصل در روى زمين است.
ان هذه امتكم امة واحدة و انا ربكم فاعبدون (8)
اين آئين شما آئين يگانهاى است «مشترك همه اديان من است» و من پروردگار شمايم، پس مرا بندگى كنيد» .
قل يا ايها الناس انى رسول الله اليكم جميعا (9)
بگو: اى مردم من فرستاده خدا به سوى همه شما هستم، ولى اين بينات و براهين ساطعات براى يهود و نصاراى آن روز همچنين براى صهيونيست و امپرياليست اين زمان خوش آيند نبوده و نيست، چون آنان با اين مساواتها و برابريها نمىتوانند تفوق و برترى خود را بر جهان مستضعفين محكم سازند و جلو استحمارشان از خلق، گرفته مىشود!!.
بجرم سخن ناروايم چهرهام را پايمال كن
وقتى ابوذر غفارى در محضر رسول الله (صلى الله عليه و آله) با «غلام سياهى» در محاكمهاى مىگويد: «يابن السوداء» اى پسر سياهپوست، پيامبر عزيز اسلام ناراحت و خشمگين شده فرمود:
«طف الصاع طف الصاع ليس لابنى البيضاء على ابن السوداء فضل الا بالتقوى او بعمل صالح» .
همانند هم هستيد و هيچ برترى بر يكديگر نداريد مگر به تقوى يا عمل صالح،
«فوضع ابوذر خده على الارض و قال للاسود قم فطا على خدى تكفيرا له عن قوله»
ابوذر به كفاره اين سخنى كه گفت چهره خود را به روى زمين گذارد، و به آن سياهپوست گفت: بر خد و چهره من به كفاره گناهم پاى به مال (و عفوم كن) (10) اين مكتب مكتبى مترقى و قابل رشد در جهان است اگر دشمن بگذارد.
اين است مفهوم مساوات و برابر
و اين سخن رئيس مذهب تشيع حضرت صادق ( عليهالسلام) است كه فرمود:
«المسلم اخ المسلم، و حق المسلم على اخيه المسلم ان لا يشبع و يجوع اخوه، و لا يروى و يعطش اخوه، و لا يكتسى و يعرى اخوه فما اعظم حق المسلم على اخيه المسلم» (11)
مسلمان برادر مسلمان است و حق مسلمان بر برادرش اين است كه او سير نگردد و برادرش گرسنه باشد و او سيراب نگردد، در حالى كه برادرش تشنه است، و او پوشيده نباشد كه برادرش عريان باشد.
آنگاه حضرت فرمود چه بزرگ استحق مسلمان بر برادر مسلمانش، (سياه باد روى آن دولتهاى مسلمانى كه حقوق مسلمين مستضعف را به جيب اربابان خود و كارتلهاى نفتى در جهان مىريزند در حالى كه برادران و خواهران مسلمان آنان در كشورهاى خود و قاره آفريقا و ساير بلاد، گرسنه و فرزندانشان از سوء تغذيه و كمبود مواد غذائى مىميرند و لباس به تن ندارند و خانه و كاشانه ندارند و زير آسمان زندگى مىكنند كه سقفى بر آنان سايه نمىافكند)
چه كسى جز على (ع) لياقتبرادرى پيامبر (ص) را داشت؟
آرى پيامبر (صلى الله عليه و آله) بين افراد صحابه با قرين و همرتبه خود، برادرى ايجاد كرد، و بر اين اساس هم بايد براى خويش برادرى انتخاب كند لذا كسى را لايق بر اين مقام جز على ( عليهالسلام) نديد او را به برادرى برگزيد، كه خداوند ضمن وحى كه به جبرئيل و ميكائيل كرد فرمود:
افلا كنتما مثل علي بن ابيطالب آخيت بينه و بين محمد (12)
آيا شما مانند على بن ابى طالب نيستيد؟ (و از فداكارى او درس نمىگيريد؟) به اين دليل من بين او و محمد (صلى الله عليهما) برادرى برقرار كردم و اين سخن در شان حضرت به مناسبت ليلة المبيت «كه على ( عليهالسلام) در جاى پيامبر (صلى الله عليه و آله) خوابيد» آمده است.
تعريف اخوت و برادرى از پيامبر (ص)
درباره اخوت و برادرى مؤمنين با يكديگر، پيامبر رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود:
«انما المؤمنون فى تراحمهم و تعاطفهم بمنزلة الجسد الواحد اذا اشتكى منه عضو واحد تداعى له سائر الجسد بالحمى و السهر» (سفينة البحار، جلد 1، ص 13) .
مؤمنين در ترحم و عواطف انسانى البته به منزله يك جسد هستند، به هنگام احساس درد از يك عضو بدن سائر اعضاء و جوارح بدن به سبب تب و بيدارى تداعى نموده و به درد مىآيد.
يعنى اگر يك انسان مسلمان و مؤمن در قاره آفريقا و يا آسيا و ديگر نقاط جهان از گرسنگى و درد فقر، به جان آيد و يا از بين برود، ما مسلمانان بايد احساس مسؤوليت نموده و آن درد را به جان احساس كنيم، واى بر ما كه اگر در كشور خود افراد گرسنه و محروم داشته باشيم و خم به ابرو نياوريم، زيرا كه اسلام مرز نمىشناسد، تمامى مسلمين در جهان به منزله يك پيكر و يك جسد هستند كه بايد شريك دردهاى همديگر بوده و غمخوار هم باشيم.