****تاپیک جامع اشعار حافظ****

[. : : H@med : : .]

رباعی شمارهٔ ۳۳

ای شرمـــزده غنچهٔ مستـور از تو
حیران و خجل نرگس مخمور از تو

گل با تــو برابری کجـا یارد کرد
کاو نور ز مه دارد و مه نور از تو

[. : : H@med : : .]

شمارهٔ ۳۲

چون باده ز غم چه بایدت جوشیدن
با لشگر غــــم چه بایدت کوشیـدن

سبز است لبت ساغر از او دور مدار
می بر لب سبزه خوش بود نوشیدن

[. : : H@med : : .]

رباعی شمارهٔ ۳۱

من حاصل عمر خود ندارم جز غم
در عشق ز نیک و بد ندارم جز غم

یک همدم باوفا ندیدم جز درد
یک مونس نامزد ندارم جز غم

[. : : H@med : : .]

عمری ز پی مراد ضایع دارم
وز دور فلک چیست که نافع دارم
با هر که بگفتم که تو را دوست شدم
شد دشمـن مـن وه که چـه طالـــع دارم

[. : : H@med : : .]

رباعی شمارهٔ ۲۹

[. : : H@med : : .]

در آرزوی بـوس و کنارت مردم
وز حسرت لعل آبدارت مردم
قصه نکنــم دراز کوتاه کنم
بازآ بازآ کز انتظارت مردم

[. : : H@med : : .]

رباعی شمارهٔ ۲۸

لب باز مگیر یک زمان از لب جام
تا بستانی کام جهان از لب جام

در جام جهان چو تلخ و شیرین به هم است
این از لب یـار خـــــواه و آن از لب جــــــــام

[. : : H@med : : .]

رباعی شمارهٔ ۲۷

در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل
بربست مشـاطه‌وار پیـــرایهٔ گل

از سایه به خورشید اگرت هست امان
خــورشید رخی طلب کن و سـایـهٔ گل

[. : : H@med : : .]

رباعی شمارهٔ ۲۶

ماهی که نظیــر خــــود نــدارد به جمال

چون جامه ز تن برکشد آن مشکین خال

در سینه دلش ز نازکی بتوان دید

ماننــدهٔ سنگ خـــاره در آب زلال

[. : : H@med : : .]

رباعی شمارهٔ ۲۵

ای دوست دل از جفـای دشمن درکش
با روی نکــو شــراب روشن درکش


با اهل هنر گوی گریبان بگشای
وز نااهلان تمام دامن درکش