نمایش نتایج: از شماره 1 تا 2 , از مجموع 2

موضوع: انتخاب کوفه به عنوان مقر حکومت امام علی (ع)

  1. #1
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    Smile انتخاب کوفه به عنوان مقر حکومت امام علی (ع)

    امام علي (ع) پس از پيروزي بر اصحاب جمل و پايان بخشيدن به فتنه بزرگي که به بهانه خونخواهي عثمان انجام شده بود، پيروزمندانه وارد شهر بصره شدند و جنگجوياني از اهالي بصره که بر ضد حکومت قانوني و اسلامي حضرت علي (ع) وارد جنگ شده و پس از شکست، زخمي، اسير و متواري شده بودند، همگي را مورد عفو و بخشش کريمانه خويش قرار دادند.
    اهالي بصره، پس از فتنه اصحاب جمل با رغبت تمام با آن حضرت تجديد بيعت کرده و از همکاري برخي از مردم اين شهر با غوغا سالاران جمل اظهار شرمندگي و پشيماني نمودند. به هر روي، آن حضرت پس از چند روز توقف در بصره و تقسيم بيت المال در ميان مردم و مداواي زخميان جنگ، عبدالله بن عباس را به حکومت اين شهر منصوب و براي بار ديگر در جمع مردم بصره، خطبه اي خواندند و آنان را به پيروي از قوانين حکومت اسلامي فرا خواندند. آنگاه اين شهر را ترک و به سوي کوفه عزيمت کردند.

    ورود امام علي (ع) به کوفه در سال 36 قمري با استقبال پرشور اهالي کوفه از آن حضرت همراه بود. آن حضرت آن جا را بعنوان مرکز حکومت اسلامی خود انتخاب کرده بود. کوفه از آن جهت که در مرز شام بود، این امکان را به امام می داد که در مقابل فتنه های معاویه، ایستادگی نمایند.

    بسياري از وي درخواست کردند که در کاخ حکومتي اين شهر فرود آيد ولي آن حضرت از رفتن به کاخ حکومتي امتناع کردند و فرموند: "به جاي کاخ در فضاي باز فرود خواهم آمد." آنگاه به مسجد اعظم کوفه رفته و دو رکعت نماز به جاي آوردند و براي اهالي کوفه که براي زيارت آن حضرت و شنيدن صداي روح نوازش لحظه شماري مي کردند، خطبه اي تاريخي ايراد کردند:

    «... اگر (در اين مقام كه هستم) نتوانم حق را برقرار و ثابت‏ بدارم و باطل را زايل سازم، در نظر من كفش پاره وصله شده ام از حكومت ‏بر شما مردم بهتر است و برتر ...».

    از آن پس به تنظیم امور حکومت پرداخته و استانداران را برای خدمت به سوی محل مأموریتشان فرستادند.



    .منبع: سایت عربی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.

  2. #2
    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2008/09/21
    سن
    40
    نوشته ها
    5,692

    پیش فرض

    به نام خدا

    با سلام ؛

    در اسناد معتبر خطبه بالا را در هنگام ورود به بصره و پیش از جنگ با بصریان نقل شده است و کامل آن در زیر است :


    (از سخنانى است كه امام(ع)هنگام خروج براى جنگ با اهل بصره فرموده)[1]


    «ارزش اين كفش چند است؟! »



    عبد الله بن عباس مى‏گويد:در منزل‏«ذى قار»-[2]بر امير مؤمنان(ع) وارد شدم‏هنگامى كه مشغول وصله نمودن كفش خود بود!.

    به من فرمود:«قيمت اين كفش چقدر است؟»گفتم:«بهائى ندارد!»

    فرمود:«به‏خدا سوگند همين كفش بى ارزش برايم از حكومت‏بر شما محبوب‏تر است،مگر اينكه بااين حكومت‏حقى را به پا دارم و يا باطلى را دفع نمائم‏»...


    سپس امام از(خيمه)بيرون آمد و براى مردم چنين ايراد سخن كرد: نتايج درخشان بعثت پيامبر(ص)خداوند هنگامى محمد(ص)را مبعوث ساخت

    كه هيچكس از عرب كتاب آسمانى‏نداشت و ادعاى نبوت نمى‏نمود. او مردم را تا سر منزل نجات سوق داد،و به محيط رستگارى رسانيد،و در پرتو وى‏بر مشكلات پيروز شدند،و جاى پاى آنها محكم شد.

    به خدا سوگند من در دنبال اين لشكر بودم و آنها را به پيشروى وا مى‏داشتم تا باطل‏به كلى عقب‏نشينى كرد و حق ظاهر گشت.

    در اين راه هرگز ناتوان نشدم و ترس مرا احاطه نكرد.

    هم اكنون نيز به دنبال همان راه مى‏روم.و پرده باطل را مى‏شكافم،تا حق از درون‏آن خارج گردد.

    مرا با قريش چكار؟به خدا سوگند هنگامى كه كافر بودند با آنها جنگيدم،و هم‏اكنون كه فريب خورده‏اند با آنها مبارزه مى‏كنم!

    ديروز همراهشان بودم چنانكه امروز نيز با آنها مصاحبم.

    سوگند بخدا قريش از ما انتقام نمى‏كشد جز به اين خاطر كه خداوند،ما را از ميان‏آنان برگزيده(و بر آنان مقدم داشته است)ما هم آنها را،در زمره خويش شناختيم

    ولى‏همانند گفته شاعر شدند آنجا كه مى‏گويد:

    به جان خودم سوگند كه هر صبح از شير خالص صاف نوشيديد.

    و از غذاى لذيذ چرب تا سر حد اشباع كامل خورديد.

    ما به تو عظمت‏بخشيديم در حالى كه بزرگ نبودى.

    و در اطراف تو با سواران تا به صبح بيدارى كشيديم و از تو نگهدارى كرديم.




    ---------------------------------------------------

    توضيح‏ها:

    [1]اين خطبه را«شيخ مفيد»در كتاب‏«ارشاد»آورده است.

    (مستدرك و مدارك نهج البلاغه صفحه 242)

    [2]«ذى قار»محلى است در نزديكى بصره همانجائى كه بين مسلمانان‏و سپاه ايران جنگ درگير شد و مسلمانان پيروز شدند،

    ابن عباس‏مى‏گويد:هنگامى كه در«ذى قار»پياده شديم به امام(ع)گفتم از كوفه بسياركم به يارى شما آمده‏اند امام(ع)فرمود:

    6560 نفر بدون كم و زياد به كمكم خواهند آمد.


    ابن عباس مى‏گويد:من از تعيين دقيق آنها تعجب كردم و با خود گفتم‏حتما آنها را خواهم شمرد،15 روز در ذى قار توقف كرديم تا اينكه صداى‏شيهه اسبها و قاطرها بلند شد و لشكر كوفه رسيدند

    من آنها را شمردم ديدم درست همان تعدادى است كه امام(ع)فرمود،گفتم‏«الله اكبر صدق الله و رسوله‏».

    (شرح ابن ابى الحديد جلد 2 صفحه‏187)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •