درد و دل و مناجات با خدا

[. : : H@med : : .]

ما

کاشفان کوچه های بن بستیم



حرف های خسته ای داریم



این بار



پیامبری بفرست



که تنها گوش کند...

[*Croon*]

خدایا !

خدایا ! امید را از من نگیر که بدون آن ثانیه ای زنده نخواهم ماند.

پروردگارا ! عشق را از من نگیر که بدون آن طاقت زندگی را ندارم.

خدایا ! احساسم را از من نگیر که بدون آن زندگی ام هیچ فایده ای ندارد و از زندگی جز دیوار سنگی چیزی باقی نخواهد ماند.

پروردگارا وجودم را از خاک آفریدی و روحم را از امید و عشق و احساس . آنها را از من نگیر که بدون آنها خاک بی ارزشی خواهم شد.

خدواندا ! امید وجودم بهانه ای است از جانب تو برای زندگی در این دنیا، برای رسیدن به تو.

خداوندا ! عشق درونم نیرویی است که در آغاز خلقت به من هدیه کردی.