کاربر سایت
دلت پاک است اما با تمام سادگيهايت به قصد عاشق آزاری معما می شوی!
گاهی تو را از سرخی سيب غزلهايم گريزی نيست ٬ تو هم مانند حوا زود اغوا می شوی!
گاهی تماشايی ترين تصوير دنيا می شوی!
گاهی دلم می پاشد از هم بس که زيبا می شوی!
گاهی حضور گاه گاهَت بازیٍ خورشيد با ابر است..٬که پنهان می شوی گاهی و پيدا می شوی!
گاهی به ما تا می رسی کج می کنی يکباره راهت را!!
زِِ ِ ناچاريست٬ گر هم صحبت ما می شوی!
گاهی
کاربر سایت
ین روزها حال من دیدنیست
تو نیستی تا ببینی،
اما . . .
حال من توی این شب بلند پاییزی
شنیدنیست . . .
کاربر سایت
نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته ست
در تنگ قفس باز است و افسوس
که بال مرغ آوازم شکسته ست
نمی دانم چه می خواهم بگویم
غمی در استخوانم می گدازد
خیال ناشناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم گه می نوازد
گهی در خاطرم می جوشد این وهم
ز رنگ آمیزی غمهای انبوه
که در رگهام جای خون روان است
سیه داروی زهرآگین اندوه
فغانی گرم وخون آلود و پردرد
فرو می پیچیدم در سینه تنگ
چو فریاد یکی دیوانه گنگ
که می کوبد سر شوریده بر سنگ
سرشکی تلخ و شور از چشمه دل
نهان در سینه می جوشد شب و روز
چنان مار گرفتاری که ریزد
شرنگ خشمش از نیش جگر سوز
پریشان سایه ای آشفته آهنگ
ز مغزم می تراود گیج و گمراه
چو روح خوابگردی مات و مدهوش
که بی سامان به ره افتد شبانگاه
درون سینه ام دردی ست خونبار
که همچون گریه می گیرد گلویم
غمی آِشفته دردی گریه آلود
نمی دانم چه می خواهم بگویم
کاربر سایت
من صبورم اما . . .
به خدا دست خودم نيست اگر می رنجم
يا اگر شادی زيبای تو را به غم غربت چشمان خودم می بندم .
من صبورم اما . . .
چقدر با همه ی عاشقيم محزونم !
و به ياد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل يک شبنم افتاده ز غم مغمومم .
من صبورم اما . . .
بی دليل از قفس کهنه ی شب می ترسم
بی دليل از همه ی تيرگی تلخ غروب
و چراغی که تو را ، از شب متروک دلم دور کند. . . می ترسم .
من صبورم اما . . .
آه . . . اين بغض گران صبر نمی داند چيست !!!!
کاربر سایت
من اگر اشک به دادم نرسد مي شکنم
اگر از ياد تو يادي نکنم مي شکنم
بر لب کلبه ي محصور وجود
من در اين خلوت خاموش سکوت
اگر از ياد تو يادي نکنم، مي شکنم
اگر از هجر تو آهي نکشم
تک و تنها مي شکنم
به خدا مي شکنم
کاربر سایت
قطار مي‌رود
تو مي‌روي
تمام ايستگاه مي‌رود
و من چقدر ساده‌ام
كه سال‌هاي سال
در انتظار تو
كنار اين قطار رفته ايستاده‌ام
و همچنان
به نرده‌هاي ايستگاه رفته
تكيه داده‌ام!
کاربر سایت
گمان مبر که مثل آن روزها دلم به رفتنت راضی نمی شود، و با نگاهی التماست می کنم تا مرهم
اشکهایم شوی.
نمی گویم که تو خودِ اشتباهی، نمی گویم درمانم در دستان توست، نمی گویم خطا کار نبوده ام ،
نمی گویم که چشمانم بعد از تو هرگز عاشق نخواهند شد. . .
نه محبت پول خردیست در دستان تو
و نه من گدایی هستم دست گشوده فرا روی تو. . .
نه، نه عزیز تر از جانم، این عاقلانه نیست.
زیرا این بار غرورم و عهدی که بستم، همانند قلبم شکستنی نیست.
می خواهی بروی، این راه، این هم تو.
بدین سان که می دانم روزی گرفتار عشق دیگری خواهی شد.
و پیشوازت چشمانیست که دیگر هیچ گاه گرمای نگاهشان را حس نخواهی کرد،
می خواهی بروی؟ پس نه حرفی بزن نه چیزی بگو، دیگر نگاهم نکن!
حال که به آن روزها فکر می کنم، فهمیده ام که خوب تو را بد شنیده ام، دل بستة چه بودی که
نتوانستی بگویی، و اکنون در پی مرهمی برای زخم های سر باز کرده
می خواهی بروی؟
پس بی بهانه برو . . .
ولی حال که میروی بدان، هرگاه خواستی برگردی، بسترت پر از خار خواهد بود . . .
کاربر سایت
به روي برگ زندگي دو خط زرد مي کشم
و چشم عاشق تو را که گريه کرد مي کشم
تو رفتي و بدون تو کسي نگفت با خودش
که من بدون چشم تو چقدر درد مي کشم ...
کاربر سایت
من وقتی با تو بودم نیز
دلم
برایت تنگ می شد
بگذار هر چه نمی خواهیم بگویند
بگذار
هرچه نمی خواهند بگو یی
باران که بیاید
از دست چترها کاری ساخته نیست
ما اتفاقی هستیم که افتا ده ایم
تو کوچک شدی؟
یا قلب من بزرگ شد؟
فرقی نمی کند عاشق شدم!...
کاربر سایت
گفتی که به احترام دل باران باش
باران شدم وبه روی گل باریدم
گفتی که ببوس روی نیلوفر را
از عشق تو گونه های او بوسیدم
گفتی که ستاره شو،دلی را روشن کن
من هم چو گل ستاره ها تابیدم
گفتی که برای باغ دل پیچک باش
بر یاسمن نگاه تو پیچیدم
گفتی که برای لحظه ای دریا شو
دریا شدم وتو را به ساحل دیدم
گفتی که بیا و لحظه ای مجنون باش
مجنون شدم و زدوریت نالیدم
گفتی که شکوفه کن به فصل پاییز
گل دادم و با تَرنُّمتْ روییدم
گفتی که بیا و از وفایت بگذر
از لهجه ی بی وفاییت رنجیدم
گفتم که بهانه ات برایم کافیست
معنای لطیف عشق را فهمیدم
پاسخ با نقل قول
