« بسم الله الرَّحمن الرَّحیم »








دعاى امام سجاد (ع) در رضاى به تقدير الهى زمانی که به مردم دنيا مى‏نگريست




الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ ، وَ أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ

خداى را سپاس گويم و به حكم او رضا دهم. گواهى دهم كه خداى تعالى روزى بندگان را به عدل بخش كرده
و به هر يك از آفريدگان بيش از حاجتش عطا فرموده است.



اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ ، وَ لَا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ ، وَ أَغْمَطَ حُكْمَكَ .

خدايا! درود بر محمد و خاندان او فرست و مرا بدآنچه به آنها ارزانى داشته‏اى شيفته مكن و آنان را به نعمتى
كه از من منع فرموده‏اى فريفته مساز. من بر آفريدگان تو رشك نبرم و حكم تو را خوار نشمارم.



اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي ، وَ وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي ، وَ هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ
لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ ، وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُکْرِي إِيَّاک عَلَي مَا خَوَّلْتَنِي

خدايا! درود بر محمد و آل او فرست و دل مرا به تقدير خود خوش كن و سينه مرا تنگ مگردان تا به حكم تو راضى باشم
و يقين مرا محكمتر كن تا اقرار كنم كه قضاى تو جز به حكمت جارى نمى‏شود و بر آنچه به من عطا نكرده‏اى
تو را بيشتر سپاس گويم از آنچه به من ارزانى داشته‏اى.



وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أَظُنَّ بِذِي عَدَمٍ خَسَاسَةً ، أَوْ أَظُنَّ بِصَاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلًا ، فَإِنَّ الشَّرِيفَ مَنْ شَرَّفَتْهُ طَاعَتُكَ ،
وَ الْعَزِيزَ مَنْ أَعَزَّتْهُ عِبَادَتُكَ

و مرا حفظ كن از اينكه بينوائى را پست و خوار انگارم يا دولتمند را بزرگ و ارجمند پندارم، چون ارجمند آنست
كه به طاعت تو ارجمند گردد و خواجه آنكه به بندگى تو بزرگى يابد.




فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ ، وَ أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لَا يُفْقَدُ ، وَ اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ .
إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَکَ کُفُواً أَحَدٌ

پس درود بر محمد و آل او فرست و ما را از مالى برخوردار گردان كه پايان نپذيرد و عزتى ده كه از دست نرود
و ما را از ملك جاويدان كامران و برخوردار دار كه توئى يكتا و يگانه بى‏نياز كه نه فرزند آورى
و نه فرزند كسى بودى و مانند تو كسى نيست‏