« بسم الله الرَّحمن الرَّحیم »






اِذا نَظَرَ اِلَی الهِلالِ

دعای امام سجاد (ع) زمانی که به ماه نو مى‏نگريستند




پأَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ .

اى آفريده‏ى فرمانبر و رونده‏ى سبك‏سير به اندازه منزلها مى‏نوردى و به چاره‏گرى در چرخ مى‏گردى.



آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ ،
وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ

ايمان آوردم به كسى كه تاريكيها را به تابش تو روشن كرد و نهانها را به فروغ تو آشكار ساخت و تو را يكى از نشانهاى پادشاهى
و علائم ملك خود گردانيد و تو را به فزايش و كاهش و طلوع و غروب و فرو زندگى و گرفتگى رام ساخت،
در همه حالات فرمانبردار او بودى و سوى اراده‏ى او شتافتى.



سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ

پاكست خداوند! در كار تو شگفت تدبيرى كرده و لطيف هنرى بكار برده است. تو را كليد ماه نو ساخته و براى كارى تازه پرداخته،



فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ

پس مى‏خواهم از خداوند كه پروردگار من و تست و آفريننده‏ى من و تو و اندازه‏گير كار من و تو
و نگارنده‏ى من و تو كه درود بر محمد و خاندان او فرستد.




هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الآْفَاتِ ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ،
وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ .

و تو را ماهى خجسته گرداند كه با گذشتن روزها خجستگى آن پايدار ماند و ماه پاكى كه گناه آن را پليد نكند. از آسيبها ايمن و از معاصى
بى‏گزند گذرد. ماه نوى با شكون باشد بى‏هيچ نحوست و فرخنده بى‏هيچ شومى و ماه آسانى كه سختى با آن آميخته نگردد
و خيرى كه بشر آلوده نشود. ماه نوى كه امن و ايمان در بردارد و به نعمت و احسان و تندرستى و اسلام ممتاز باشد.





اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ،
وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ

خدايا درود بر محمد و آل او فرست و ما را از جمله‏ى پسنديده‏ترين كسانى قرار ده كه ماه بر آنها طلوع كرد و از پاكترين مردمى كه سوى
آن نگريستند و نيكبخت‏ترين بندگانى كه در اين ماه عبادت تو كردند. و ما را توفيق توبه ده و از گناه دور دار و از معصيت حفظ كن‏




وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ،
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ

و به شكر نعمت توفيق ده و در دل ما انداز كه شكر نعمت گذاريم و ما را به سپر عافيت بپوشان و در اين ماه به طاعت و عبادت كامل،
نعمت خود را بر ما تمام كن، توئى بخشنده‏ى نعمت مستحق سپاس بسيار «و صلى الله على محمد و آله الطيبين الطاهرين»