پارا گلايدر

[Nihal]

ورزش پرش با چتر از بلندی (پارا گلايدر)، در درجه نخست شبیه پرش آزاد
با چتر است که به جای هواپیما از یک بلندی، از یک تپه با استفاده از جریان هوا
پرواز میکنیم. چتر در فضای بالای یک تپه با شیب قرار کیگیرد و پس از دویدن هدایت
کننده چتر از هوا پر شده و با هدایت کننده به بالا میرود. مدت زمان پرواز بستگی به
نوع چتر،لوازم همراه و تجربه چترباز میتواند ساعتها و چندین کیلومتر را در بر گیرد.
چتر هم یک باله و هم دوباله (تاندم) میتواند باشد.
نخستین پرواز پارا گلايدر به
سالهای 1940 میرسد و تا امروز دچار تحولات بسیاری شده است؛ که سرعت پرواز، افزایش
ضریب ایمنی از تحولات بنیانی آن میباشد. نخستین پرش با چتر از بلندی شبیه پرش آزاد
بود. با گذشت زمان بجای مقاوم بودن چتر در مقابل فشار به شکل آیروفیل و دارای قدرت
تحمل و بالابری بیشتر ارتقا یافت. شکل بالهای پرش با چتر از ارتفاع از سال 1980
راحتی در اوج گیری ، مانور خوب در پرواز بیصدا و مناسب به صورت بسیار راحت و قابل
استفاده ارتقا پیدا کرده است.
با توجه به کم هزینه بودن در مقابل سایر ورزشهای
هوایی و در آغوش طبیعت بودن امروزه مورد توجه و استفاده اکثر مردم قرار گرفته است.
ورزش پارا گلايدر مستلزم یک استعداد خاص یا تلاش بیش از حد نیست و پس از یک آموزش
استاندارد بسیار راحت و لذت آور میباشد.

پیست پرواز: تپه با 70 متر ارتفاع
برای پروازهای آماتوری ترجیح داده میشود.
پیست فرود: پس از اوج گیری از
ارتفاعات فرود در کلیه نقاط هموار منطقه ممکن است. عدم وجود هر نوع مانع در مناطق
فرود باعث اطمینان خاطر است.
شرایط فیزیکی پرواز با چتر از ارتفاع
شرایط سنی
لازم برای پرواز با پارا گلايدر حداقل 16 و حداکثر 55 سال است. برای حداکثر سن
میتوان با توجه به شرایط سلامتی انعطاف داشت. وزن لازم حداقل 40 و حداکثر باید 130
کیلوگرم باشد. کسانیکه دارای ناراحتی قلبی ، تنفسی ، کمر و مفاصل هستند نمیتوانند
در آموزشهای مربوطه شرکت کنند. برای شرکت در دوره های آموزشی باید فرم مخصوص شرایط
سلامتی را پر کرد.
نوع چترها:
چترها با توجه به وزن خلبان و نوع پرواز دارای
تیپهای مختلف هستند. چتر خلبان با وزن متوسط نسبت به چتر خلبان سنگین وزن ابعاد
کوچکتری دارد. چترها با توجه به تجربه ، نوع عملیات، آموزشهای انجام شده 5 نوع
مختلف هستند.
ساختمان بال: چتر پرواز از ارتفاع دارای چهار قسمت کانوپی (قبه
مانند)، طناب ترمز و طناب آویزان، قسمتهای حمال ، بخش هارنس (نشیمنگاه) است.

کانوپی: فشار هوا درون چتر را تنظیم کرده باعث باقی ماندن در بالا میشود و از
جنس پارچه غیرقابل نفوذ در برابر هوا ساخته شده است. کانوپیها بر اساس وزن خلبان و
نوع پرواز از تعداد 60-40 قسمت تشکیل شده که این قسمتها برای تنظیم فشار از دریچه
های مربوط به هم بوجود آمده اند.
طنابهای آویزان و ترمز: از جنس بسیار مقاوم و
سبک درست شده و برای تحمل خلبان به کانوپی بصورت پراکنده متصل است. طنابهای قسمت
جلویی کانوپی و همچنین قسمت عقبی توسط یک حلقه در هم جمع شده اند.طنابهای ترمز (حتی
اگر خلبان رهایشان کند جمع نمیشوند) دارای رنگ متفاوت بوده و پس از عبور از حلقه ها
به گیره آخری متصل میشوند.
گیره های نگهدارنده: گیره های نگهدارنده طنابهای قبه
را به چتر متصل میکنند و زمانیکه چتر به پرواز در می آید در جایشان متحرک هستند.
علاوه بر ایجاد راحتی در پرواز نگهدارنده فشار هستند. در چترهای ساده تر سرعت دهنده
وجود دارند و در برخی این نگهدارنده ها بطور ثابت به کولون متصل هستند.
بخش
هارنس: قسمت نشیمنگاه خلبان را تشکیل میدهد. در واقع بخشهای آویزان که دست و پای
خلبان از داخل آن رد میشود. جنس آن با توجه به نوع کاربرد میتواند متفاوت باشد.
برخی نشیمنگاهها فقط بصورت نگهدارنده صلیب شکل هستند. اینها برای نگهداشتن قبه چتر
و حفظ تعادل وزن خلبان در کشش بالا مانع ایجاد میکنند. هارنسهای پیشرفته تر دارای
گیره های شتاب دهنده ، نگهدارنده پشت خلبان ، کیسه هوا ، قسمت یدک چتر و سایر
هستند.
همه نشیمنگاهها میتوانند با توجه به بدن خلبان تنظیم
شوند.

اطلاعات هواشناسی
برای انجام ورزشهای هوایی با ضریب اطمینان
اطلاعات هوایی بسیار مهم هستند. خصوصا برای انجام پرواز با چتر از بلندی اطلاعات
بنیادی درباره هوا بسیار ضروری است.
سمت باد و شکل ابرها علائم اولیه مورد نیاز
برای پرواز با چتر هستند. دو عامل دیگر گرما و تغییرات هوا هستند.
تغییرات هوا:
این تغییرات بصورت قایم هستند. این نوع تغییرات با سرعت 5 کیلومتر در ساعت در مناطق
خاص جغرافیایی از پشت به سمت بلندی آمده و در قسمت ورود و خروج مناطق بصورت ضربه
عمل میکنند.
تغییرات حرارت: با بالا رفتن توده هوای گرم بوجود می آید. این هوا
با سردتر شدن به هوای مه باعث تغییر مجدد حرارتی و مانع پرواز تبدیل میشوند. این
نوع تغییرات در مناطق سنگی کوهستانی ، مناطق اسفالت، مناطق جنگلی و مناطق کشت بیشتر
از سایر جایها بوجود می آیند.
دوره های آموزشی
دوره های آموزش پرواز با چتر
در کشور ما توسط باشگاههای خصوصی برپا میشوند.