نکته قابلتوجه اینکه مسئولیتهای پزشک هوایی در تمامی واحدهای هوایی در زمان صلح و جنگ مشابه
بوده و در شرایط صلح کاهش نمییابد.
وظایف و مسئولیتهای پزشک هوایی را میتوان به دو بخش وظایف مراقبتهای درمانی و کلینیک و امور
اجرایی (اداری) و نظارتی تقسیم کرد.
در بخش مراقبتهای درمانی، وظیفه اولیه پزشک هوایی فراهم کردن امکانات درمانی کارکنان پروازی با
توجه به شرایط ویژه پرواز میباشد. خلبان و سایر کارکنان پروازی مانند هر یک از نفرات جامعه در معرض ابتلا
به بیماریها و همچنین سوانح و حوادث میباشند. فراهم کردن امکانات درمان و نظارت بر روند درمانی این
افراد از وظایف پزشک هوایی میباشد. در وهله بعد پزشک هوایی باید مشخص و اعلام کند که بیماری یا
مشکل پزشکی و همچنین روند درمانی اتخاذ شده برای فرد پروازی با پرواز فرد تداخلی دارد یا مخاطراتی در
محیط هوانوردی ایجاد میکند و بر امنیت پرواز یا ماموریت هوانوردی فرد تاثیر میگذارد یا خیر؟
پزشک هوایی باید بر روند درمانی و نیز مراقبتهای اورژانس که توسط پزشک غیرهوایی انجام میشود
نظارت داشته و در نهایت مجوز پرواز یا عدم صلاحیت پرواز را صادر نماید.
چنانچه هریک از کارکنان پروازی به دلیل وجود بیماری یا شرایط خاص از نظر پزشک هوایی صلاحیت پرواز
نداشته باشند عدم صلاحیت موقت پرواز یا اصطلاحا گراندی توسط پزشک هوایی صادر میشود. در حال
حاضر روش جاری در نیروی هوایی این است که پزشک هوایی مستقر در منطقه یا پایگاه هوایی میتواند تا
۱۵ روز کادر پروازی را گراند کند و چنانچه نیازی به گراندی بیشتر باشد، شخص به شورای عالی پزشکی
هوایی ارجاع میشود.