مهمترین استفاده ای که انسان از گرده ی گل بعمل می آورد تلقیح گیاهان زراعی،باغی،و مرتعی با استفاده از روشهای مختلف گرده افشانی است.گرچه انسان هنوز به خواص تغذیه از گرده ی گل کاملا" واقف نشده است ولی در بعضی از کشورهای اروپائی و آمریکای شمالی بعضی از مردم آنرا مورد تغذیه قرار می دهند.

علاوه بر این مصریها،یونانیها،چینیها،و ایرانیها در قدیم از گرده ی گل تغذیه مینموده اند و ثابت شده است که این ماده حاوی هورمونهای تحریک کننده ی جنسی می باشد و احتمالا" برای درمان نازائی به کار برده شده است(Ridi,et,al.,1960).

بعضی معتقدند که مصرف گرده ی گل برای سلامتی غده ی پروستات مفید می باشد (Traub,1973).باید توجه داشت که پوسته ی دانه های گرده گل بسیار سخت و احتمالا" برای انسان غیر قابل هضم می باشد و لذا کسانی که تغذیه آنرا توصیه می کنند مصرف روزانه بیش از یک قاشق چایخوری آنرا مجاز نمی دانند(Murat,1971).

یکی دیگر از موارد مصرف گرده ی گل توسط انسان کاربرد آن در پزشکی برای معالجه ی اشخاصی که به گرده ی گل و یا گیاه خاصی حساسیت یا آلرژی دارند.گفته شده است که بیماران حسا به گرده ی گل در صورت خوردن عسل و یا جویدن درپوشهای مومی شان عسل،بخاطر داشتن مقداری گرده ی گل در آنها،تدریجا" درجه ی حساسیت آنها کاهش یافته و بهبود می یابند(witherell,1975).

علاوه بر این انسان در تغذیه ی مصنوعی زنبور عسل با گرده ی گل و یا مخلوطی از گرده ی گل با مواد کمکی دیگر جهت تامین نیازهای تغذیه ای زنبور عسل به آن کمک می نماید(Johansson & Johansson,1977).

و بالاخره انسان برای استخراخ مواد معینی از گرده ی گل استفاده مینماید(Bee world,1975).