اشخاصی که در دریای مازندران شنا کرده اند بخوبی این حیوان را که به آن گاماروس و به زبان محلی روش می گویند، می شناسند .در سواحل دریای مازندران دو نوع از آن به حد و فور یافت می شود و معمولا هنگام خارج شدن افراد از دریا ، این جانوران که در لبه آب و بین ماسه ها زندگی می کنند روی پای آنها دیده می شوند .علاوه بر دریای خزر نمونه هایی از آن را در بیشتر آبگیرهای داخلی می توان مشاهده نمود .طول آنها ممکن است تا 10 میلیمتر یا بیشتر هم برسد .این جانوران غذای بسیار مناسبی برای ماهی ها بزرگتر به حساب می آیند .برای جمع آوری آنها می توان مقداری از ماسه ها ی محتوی آنرا برداشته و با شستشو آنها را جدا نمود .معمولا بین آنها اندازه های مختلف یافت می شود ولی حتی کوچکترین آنها برای تغذیه بچه ماهی ها بزرگ می باشد .بنابراین باید فقط برای تغذیه ماهی ها بزرگتر مصرف گردد .حمل و نقل آنها به شهرها و نقاط دور از ساحل تا حدودی مشکل ولی غیر ممکن نیست .میگوی آب شیرین از غذاهای زنده مناسبی است که می تواند توسط آکوآریوم فروشیها در اختیار آکوآریوم دارها قرار گیرد .مثل هر غذای دیگر هرگز نباید بیش از حد از آنها به ماهی ها داده شود.